ΚΙΕΒΟ.--

Στην πρώτη γραμμή της προπαγανδιστικής εκστρατείας του Βίκτορ Γιουστσένκο, «φιλοδυτικού» υποψηφίου Προέδρου της Ουκρανίας, ενόψει της επανάληψης του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών στη χώρα στις 26 του Δεκέμβρη, παραμένει ο κουρνιαχτός γύρω από την περιλάλητη «δηλητηρίασή του». Τα γεγονότα όμως γύρω από την υπόθεση θέτουν περισσότερα ερωτήματα από όσα υποθετικά απαντούν. Επίσης χτες, επιχειρούνταν η δαιμονοποίηση του «φιλορώσου» Βίκτορ Γιανουκόβιτς, με την εφημερίδα «Financial Times» (Λονδίνο) να προβάλλει πληροφορίες από διπλωμάτες και στελέχη γύρω από τον Γιανουκόβιτς, οι οποίες τον παρουσιάζουν περίπου ως αιμοσταγή επίδοξο μαζικό δολοφόνο, που «πίεζε» τον Πρόεδρο Κούτσμα να «βγάλει το στρατό στους δρόμους» για να καταστείλει βίαια τις «λαϊκές διαδηλώσεις». Ο ίδιος ο Γιανουκόβιτς φυσικά και διέψευσε μετά της απαραίτητης βδελυγμίας τις σχετικές πληροφορίες.

Πάντως, τα περί δηλητηρίασης αμφισβητούνται. Ο Αμερικανός σχολιογράφος Τζάστιν Ραϊμόντο του Antiwar.com παρουσίασε στοιχεία που αν δεν καταρρίπτουν, σίγουρα θέτουν υπό αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς της - αδρά χρηματοδοτούμενης από τη Δύση: βλ. «Ρ», 14.12 και 12.12) - αντιπολίτευσης. Οπως σημειώνει, ο ισχυρισμός του Ολεχ Ρίμπατσουκ, προσωπάρχη του Γιουστσένκο, στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ABC News ότι η «δηλητηρίαση» του υποψηφίου του έχει σχέση με τη μεθοδολογία «πρακτόρων της KGB... επί Σοβιετικής Ενωσης», έγινε χωρίς κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο (Δε χρειαζόταν, εξάλλου...).

Κι ο δεύτερος ισχυρισμός, περί χρήσης «διοξίνης» από αυτούς που επιχείρησαν να «δολοφονήσουν» τον Γιουστσένκο, επίσης πάσχει. Γιατί επιλέχτηκε διοξίνη, αφού η επίδρασή της δεν έχει προκαλέσει ποτέ άμεσο θάνατο; Δεν είναι καν γνωστή η δοσολογία που απαιτείται για να επέλθει θάνατος. Επιπλέον, η χρήση διοξίνης ως δηλητηρίου θα είχε πρακτικά το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα από το θεωρητικά επιδιωκόμενο: Θα έφερνε, αφού θα αποκαλυπτόταν, τον Γιουστσένκο στην εξουσία, αντί να τον εξοντώσει.

Το γεγονός ότι το υπουργείο Υγείας δηλώνει ότι δε διαθέτει ουδεμία πληροφορία σχετικά με τη διάγνωση των Αυστριακών και η επιτροπή έρευνας της Ράντα επίσης αμφισβητεί τα όσα δηλώνουν ο Γιουστσένκο και οι περί αυτόν είναι «φυσικό» να υποβαθμίζεται από το δυτικό Τύπο και τις ηγεσίες ΗΠΑ και ΕΕ, που δηλώνουν «σοκαρισμένες», «συγκλονισμένες», και τα παρόμοια, και καλούν να οδηγηθούν οι «υπαίτιοι» στο σκαμνί.

Επίσης, κατά αμφισβητούμενο τρόπο, οι «Financial Times» παρουσίασαν χτες τον Γιανουκόβιτς ως υπέρμαχο της σφαγής των οπαδών του Γιουστσένκο (πληρωμένων και μη), βάσει διαρροών από κύκλους γύρω από τον Πρόεδρο Κούτσμα. Ο ίδιος ο Γιανουκόβιτς δήλωσε στην «Ukrayinska Pravda» ότι αισθάνεται «απογοητευμένος» από τη στάση του απερχόμενου Προέδρου: «Ηλπιζα ότι θα υπερασπιζόταν τα συμφέροντα του κράτους και του ουκρανικού λαού στη διάρκεια της κρίσης... αλλά υπερασπίστηκε τα δικά του συμφέροντα και εκείνα της οικογένειάς του», είπε. Η ανταλλαγή των κατηγοριών μάλλον, όμως, αντανακλά μια σύγκρουση εντός της «φιλορωσικής» φατρίας της ουκρανικής αστικής τάξης.