Αν και τα παραδείγματα αποδεικνύουν την αδυναμία του θεωρητικού λόγου, θα αρχίσω με τρία παραδείγματα, που δεν είναι τα μοναδικά ούτε τα πιο σημαντικά: Τριάντα τέσσερις αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μακεδονία και τη Θράκη, εκεί όπου τα θέματα του πολιτισμού υπόκεινται στην περιπέτεια των συγκρίσεων και των παραβολών χρηματοδοτήθηκαν με το ποσό των 200.000 και κάτι ευρώ, ενώ το ίδιο καλοκαίρι οι 22 Ελληνες ποδοσφαιριστές του ευρωπαϊκού κυπέλλου, είτε κλότσησαν την μπάλα είπε όχι μοιράστηκαν πάνω από πέντε εκατομμύρια. Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο της Θράκης, το δεύτερο παράδειγμα, κινδύνεψε πριν από λίγο καιρό να μείνει χωρίς ρεύμα, γιατί δεν είχε χρήματα να πληρώσει τη ΔΕΗ. Και το τρίτο παράδειγμα, τα ΤΕΙ κάθε τόσο απεργούν ή καταργούν τμήματά τους, γιατί δεν έχουν τη δυνατότητα να λειτουργήσουν σωστά, εξ αιτίας των σημαντικών ελλείψεών τους σε εξοπλισμούς και προσωπικό. Κι όμως. Θυμόμαστε όλοι μας ασφαλώς ότι αρχίζοντας την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης της ΝΔ, ο πρωθυπουργός είπε πως βασική προτεραιότητα της πολιτικής του θα είναι η Παιδεία και ο Πολιτισμός. Το ίδιο πάνω - κάτω το επαναλαμβάνει με διαφορετικές αφορμές, λέγοντας πως προσωπικό του όραμα είναι ο Πολιτισμός. Και ασφαλώς δεν είναι δυνατό να πιστέψουμε πως μιλώντας ο κ. πρωθυπουργός για Πολιτισμό έχει στο μυαλό του την μπάλα και μιλώντας για την Παιδεία έχει, επίσης, στο μυαλό του τα πανεπιστήμια χωρίς ρεύμα, ή τα χρεοκοπημένα ΤΕΙ που το ΠΑΣΟΚ φρόντισε να τα ανωτατοποιήσει φραστικά, αλλά δε φρόντισε να κάνει το ίδιο και πρακτικά.

Οι πολιτικές προτεραιότητες, όμως, και τα προσωπικά οράματα, προ παντός όταν είναι πρωθυπουργικά, για να πραγματοποιηθούν χρειάζονται ριζοσπαστικές αποφάσεις, κεντρικούς σχεδιασμούς, ρηξικέλευθα προγράμματα, γενναίες χρηματοδοτήσεις. Χρειάζονται, με άλλα λόγια, τολμηρές ανατροπές. Και όλα αυτά δεν μπορούν να στηριχτούν μόνο σε δραματικά διατυπωμένες προθέσεις, με την αφορμή εγκαινίων ή επινίκιων ποδοσφαιρικών εκδηλώσεων, αλλά σε μια συγκεκριμένη και σαφή πολιτική βούληση, που θα έπρεπε, φυσικά, να φαίνεται ανάγλυφη μέσα στον προϋπολογισμό, μια και όλοι συμφωνούμε πως ο προϋπολογισμός είναι το κορυφαίο πολιτικό κείμενο που συζητιέται και ψηφίζεται ή όχι, δεν έχει σημασία, στην αίθουσα της Βουλής. Αν θελήσουμε να μεταγλωττίσουμε τους αριθμούς αυτού του προϋπολογισμού σε πολιτικές έννοιες, όμως, θα διαπιστώσουμε πολύ εύκολα πως δε φαίνεται η Παιδεία και ο Πολιτισμός να είναι προτεραιότητα αυτής της κυβέρνησης και ούτε, φυσικά, φαίνεται ο πρωθυπουργός ότι προτίθεται να επιμείνει στο όραμά του. Οι αριθμοί που ξέρουν να μιλούν τη δική τους σκληρή γλώσσα, και που δε χρειάζεται παραδείγματα για να την κατανοήσουμε μας αποκαλύπτουν πως τα εκπαιδευτικά και τα πολιτισμικά μας πράγματα θα μείνουν εκεί που τα κληροδότησε το ΠΑΣΟΚ. Στάσιμα και κάτω από μια επικίνδυνη ισορροπία, η οποία είναι βέβαιο πως θα τραπεί σε οπισθοχώρηση, και άντε να στηρίξεις ένα όραμα οπισθοχωρώντας...

Η 12χρονη ενιαία υποχρεωτική εκπαίδευση, μόνιμη πρόταση του ΚΚΕ, έξω από τους αριθμούς και τις προτεραιότητες. Καμιά φροντίδα ιδιαίτερη για την εξυγίανση της ΤΕΕ. Τα νέα πανεπιστημιακά τμήματα που ιδρύθηκαν, για να πραγματοποιηθούν προεκλογικές υποσχέσεις, θα εξακολουθήσουν να φυτοζωούν, χωρίς υποδομές, χωρίς σωστή φοιτητική μέριμνα. Τα ΤΕΙ θα μείνουν εκεί, παγιδευμένα στο λάκκο των λεόντων της υποχρηματοδότησης. Το εκπαιδευτικό προσωπικό και πάλι, αν κρίνει κανείς από τις σχετικές πιστώσεις, έρμαιο της επαγγελματικής του ομηρίας. Η σχολική στέγη τραγικό άθυρμα στις κερδοσκοπικές επιλογές του ΟΣΚ ΑΕ. Η έρευνα και η τεχνολογία χωρίς καμιά στήριξη θα θεραπεύονται με ιδιωτικού χαρακτήρα προγράμματα που μεταβάλλουν αργά, αλλά σταθερά την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε ιδιωτική επιχείρηση, μετατρέποντας την ερευνητική διαδικασία σε κερδοσκοπική άσκηση.