Σε μια εποχή που οι απανταχού πολιτικο-ιδεολογικοί αντίπαλοι του Μπρεχτ θα ήθελαν να εξαφανιστεί από τον πολιτιστικό «χάρτη» το όνομα και η παγκόσμιας ακτινοβολίας δημιουργία του. Σε μια εποχή, που στη χώρα του έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της η διεθνώς φημισμένη και πολύπλευρη καλλιτεχνική κληρονομιά του «Μπερλίνερ Ανσάμπλ», του θεάτρου που δημιούργησε ο Μπρεχτ, μια συνειδητή λάτρης του Μπρεχτ και εξαιρετική μεταφράστρια ποιημάτων του, η Νάντια Βαλαβάνη, πήρε μια μεγάλης σημασίας, και γι' αυτό άξια πολλών επαίνων, πρωτοβουλία. Μια πρωτοβουλία για την επαναπροβολή της μπρεχτικής δημιουργίας. Ο λόγος για το βιβλίο «Μπέρτολντ Μπρεχτ - κριτικές προσεγγίσεις» (εκδόσεις «Πολύτροπον», Ζαλοκώστα 5, 10671 Αθήνα, 210-3634648). Η Νάντια Βαλαβάνη - η οποία υπογράφει τον πρόλογο και ένα κείμενο του βιβλίου - στο εξώφυλλό του εμφανίζεται απλώς ως επιμελήτριά του. Κι όμως είναι η δημιουργός του, καθώς μετά από δική της παρότρυνση σε διακεκριμένους ξένους και Ελληνες μελετητές, μεταφραστές, συνεργάτες του Μπρεχτ - για το συγκεκριμένο βιβλίο - γράφτηκαν, στο διάστημα 2000-2001, τα εννιά από τα δεκάξι κείμενα που περιλαμβάνει ο τόμος (564 σελ.). Στην ίδια οφείλεται και η συλλογή και μετάφραση από τους Αποστόλη Οικονόμου, Δημήτρη Μαράκα και Μαρία Χαραλάμπη άλλων επτά, αδημοσίευτων στην Ελλάδα, κειμένων για τον Μπρεχτ. Συγγραφείς των κειμένων (στο βιβλίο παρουσιάζονται με σύντομα βιοεργογραφικά σημειώματα) είναι οι: Μαρκ Σόλμπερμαν (Αμερικανός), Μάνφρεντ Βέκβερτ (Γερμανός), Φρέντρικ Τζέιμσον (Αμερικανός, καθηγητής), Καρλ Βέμπερ (μαθητής - συνεργάτης του Μπρεχτ), Τζον Γουίλετ (Αγγλος, καθηγητής), Βέρνερ Μιτενσβάι (Γερμανός, καθηγητής), Πέτρος Μάρκαρης (μεταφραστής του Μπρεχτ), Τομ Καν (καθηγητής στην Οξφόρδη), Αλμπρεχτ Ντίμλινγκ (Γερμανός, μουσικολόγος), Ντάρκο Σούβιν (Γιουγκοσλάβος, καθηγητής), Τζέιμς Κ. Λάιον (Ολλανδός, καθηγητής), Γκίζελα Μάι (η κορυφαία Γερμανίδα ηθοποιός - ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μπρεχτ), Δημήτρης Καρύδας (ερευνητής), Νάντια Βαλαβάνη, Αντονι Τάτλοου (Ιρλανδός, καθηγητής), Σαμπίνε Κέμπιρ (Γερμανίδα, καθηγήτρια στην πρώην ΓΛΔ).

Στον μικρό χώρο της στήλης ελάχιστα μπορεί να σημειωθούν γι' αυτό το ιδιαίτερα χρήσιμο σήμερα βιβλίο. Ως ενδεικτική «πρόγευση» παραθέτουμε το βασικό προλογικό ερώτημα της Ν. Βαλαβάνη: «Τι σηματοδοτεί ο Μπρεχτ σήμερα, στη χαραυγή του 21ου αιώνα, σ' έναν κόσμο βαθύτατων αλλαγών (αν και όχι προς την κατεύθυνση που ο ίδιος με το έργο και τη ζωή του επεδίωξε);», αλλά και το θέμα του κειμένου της: «Θέατρο συμμέτοχο στις διαδικασίες της κοινωνικής αλλαγής. Η οργανωτική λειτουργία των διδακτικών θεατρικών έργων του Μπρεχτ».