1. Γιατί καταστρέφετε καθετί ανθρώπινο μέσα στην καθημερινότητα και είστε υπεύθυνοι για τις χιλιάδες των μεταλλαγμένων πολιτών που κυκλοφορούν ανάμεσά μας.

2. Γιατί συντηρείτε, όπως μπορείτε, τρεις πολιτικές οικογένειες που εναλλάσσονται στην εξουσία. Γεμίσατε τη ζωή μας με χαζοχαρούμενους γιους και θυγατέρες που νομίζουν πως, ελέω των γονιών τους, μας κυβερνούν, ενώ όλοι γνωρίζουν πως το καράβι ταξιδεύει μόνο του.

3. Γιατί σπρώξατε ό,τι είχατε και δεν είχατε όταν έρχονταν τα δύσκολα: από πρέζα μέχρι όπλα.

4. Γιατί ταπεινώνετε τους γέροντες της χώρας, τους καταδικάζετε σε έσχατη ένδεια, να περπατούν και να παραμιλούν.

5. Γιατί δοκιμάζετε ό,τι σκουπίδι πολιτιστικό έχετε καταδικάζοντας τη νεολαία σε μια άγνοια που δεν έχει έλεος.

6. Γιατί καταφέρνετε εσείς, μόνο εσείς, να κυκλοφορείτε και να μαγαρίζετε το καθετί και όλοι οι άλλοι να κλείνονται από σεμνότητα και αηδία μέσα στα σπίτια τους.

7. Γιατί, βάζοντας στο χέρι τους ανθρώπους μέσω του θεάματος, τους εξαπατάτε, όντας περήφανοι γι' αυτό.

8. Αν η Χούντα βασάνιζε συστηματικά το ανθρώπινο σώμα, εσείς αφανίζετε συστηματικά τη σκέψη.

9. Γιατί δίνετε ξετσίπωτες υποσχέσεις σε ανθρώπους που η ανάγκη καθορίζει την αξιοπρέπειά τους, θηρεύοντας ψήφους για τη θλιβερή σας καριέρα.

10. Γιατί κρυφτήκατε στη Δικτατορία ως αυτοεξόριστοι, λαμόγια της πολιτικής ζωής, λουφαδόροι για πάντα, ανθρωπάκια που το βάζετε στα πόδια με την πρώτη. Κι όταν επιστρέψατε, βουτήξατε άλλοι υπουργεία και άλλοι ορισμένα κόκαλα. Και γνωρίζατε φυσικά τι ακριβώς κάνατε και πώς τα ξεπουλήσατε όλα. Και περάσατε από αυτή τη ζωή δίχως να καταλάβετε τίποτα.

11. Γιατί οι φυλακές σας και τα ψυχιατρεία σας ξεχειλίζουν κάτω από το βάρος μιας παράξενης δικαιοσύνης που μόνο τυφλή δεν είναι.

12. Γιατί στην άκρη αυτού του χάους μπορείτε ν' απολαμβάνετε τη ζωούλα σας. Δεν είστε τίποτε άλλο από παράσιτα που συνοδεύονται από κόλακες της στιγμής.

13. Γιατί τους ελάχιστους αντάρτες της αστικής τάξης τους ντύσατε με ζουρλομανδύα όταν συγκρούστηκαν με τη βρωμιά της άσπιλης οικογένειάς τους. Ας θυμηθούμε έναν από αυτούς, τον Παύλο Βίτγκενσταϊν και τις τελευταίες πράξεις του όπως τις περιγράφει ο Τόμας Μπέρνχαρντ: «Οταν δεν υπήρχαν πια λεφτά, ξεκρέμασε απλώς μέσα σε μια νύχτα τους πίνακες από τους τοίχους των σπιτιών του και τους σκότωσε σε ασυνείδητους εμπόρους της Βιέννης και του Γκμούντεν. Επίσης τα περισσότερα από τα πολύτιμα έπιπλά του εξαφανίστηκαν σε διάφορα καμιόνια εκλεπτυσμένων παλαιοπωλών, όπως τους λένε, που ήταν διατεθειμένοι να δώσουν για τους θησαυρούς του, ένα κομμάτι ψωμί. Για ένα κομό Ιωσηφίνας δεν του έδωσαν παραπάνω από τα λεφτά μιας μπουκάλας σαμπάνιας, που ο Παύλος την άδειασε αμέσως με τον παλαιοπώλη που είχε αγοράσει το κομό» (εκδ. «Εστία» 1989, μετ. Δ. Βάρσος).

14. Γιατί οι τρεμάμενες σάρκες σας δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να κάθονται πάνω στους ανθρώπους με τον πιο φυσικό τρόπο.

15. Γιατί το μόνο που σας αξίζει είναι η φράση του Σάμιουελ Μπέκετ από το έργο του «Ο Μαλόν πεθαίνει»: «Επιτρέψτε μου να πω, πρώτ' απ' όλα, πως δε συγχωρώ απολύτως κανέναν. Τους εύχομαι ολωνών ένα βίο αβίωτο και μετά τις φωτιές και τους πάγους της κόλασης, και στις φρικώδεις γενιές που επέρχονται μια μνήμη τιμημένη!» (εκδ. «Κρύσταλλο» 1982, μετ. Αλ. Παπαθανασοπούλου).