Το σύστημα της μισθωτής σκλαβιάς θωρακίζεται και οι πρωτοπόροι συνδικαλιστές, που καλούν τους εργάτες να διεκδικούν την κλεμμένη υπεραξία της δουλιάς τους, πρέπει να «εξοντωθούν»!

Αυτό το σαφές μήνυμα επιχειρεί να στείλει από χτες προς ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας, η Δικαστική Εξουσία, μέσα από απόφασή της στο Β' Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά, το οποίο ευθυγραμμισμένο πλήρως με την πλευρά της εργοδοσίας, εφαρμόζοντας έτσι τις συγκεκριμένες κυβερνητικές κατευθύνσεις, έθεσε «εκτός νόμου» την ελεύθερη συνδικαλιστική δράση και ταυτόχρονα κήρυξε ανοιχτά τον πόλεμο στις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, που δρουν και αγωνίζονται στο πρώτο λιμάνι της χώρας.

Με συνοπτικές διαδικασίες και με εξόφθαλμα χαλκευμένες κατηγορίες το ταξικό δικαστήριο έκρινε ένοχο τον Βασίλη Ριφουνά, συνδικαλιστή του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, μέλος της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Μετάλλου και εκπρόσωπο του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά στη γαλλική πολυεθνική επιχείρηση «Καρμπόν Λορέν», όπου εργάζεται από το 1980. Τον καταδίκασε κατόπιν εντολής της πολυεθνικής, επειδή απαίτησε ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και αντιστάθηκε στις αντεργατικές και τρομοκρατικές ενέργειες της εταιρίας!

Τα ίδια τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο βοούν ότι η δίκη ήταν «στημένη». Στις 7 Ιούνη 2002 η εταιρία εξέδωσε προς τους εργαζόμενους ερωτηματολόγιο με το οποίο επιδίωκε να τους αποσπάσει «δήλωση» ότι το κολαστήριο αυτό είναι λίγο - πολύ παράδεισος. Και αυτό γιατί είχε προηγηθεί έγγραφο του ΚΕΠΕΚ για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, στο οποίο προβλέπονταν και σχετικές κυρώσεις, τις οποίες η επιχείρηση μέσω των «δηλώσεων» των εργαζομένων προσπάθησε να αποφύγει.

Στις 11 Ιούνη του 2002 το Συνδικάτο Μετάλλου, με έγγραφό του, ζήτησε από την Επιθεώρηση Εργασίας του Ρέντη να καταθέσει σε βάρος της επιχείρησης μηνυτήρια αναφορά, γιατί απαιτούσε από το προσωπικό να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο. Με την παρέμβαση του συνδικαλιστή και του Συνδικάτου οι εργαζόμενοι επέστρεψαν «κενό» το ερωτηματολόγιο.

Ωστόσο η επιχείρηση κατέθεσε επίσης στην Επιθεώρηση Εργασίας του Ρέντη αναφορά απαιτώντας με τη σειρά της την ποινική δίωξη του συνδικαλιστή, λόγω της παρέμβασής του. Η Επιθεώρηση έστειλε στον εισαγγελέα την αναφορά της επιχείρησης και αυτός ανταποκρινόμενος πάραυτα στην αξίωση της εταιρίας άσκησε αυτεπάγγελτα δίωξη σε βάρος του συνδικαλιστή για... «παράνομη βία»! Η δίκη καθορίστηκε για τις 27 Οκτώβρη 2004 με μοναδικό μάρτυρα κατηγορίας τον διευθύνοντα σύμβουλο της επιχείρησης, Κ. Παπακωνσταντίνου! Ομως τότε το δικαστήριο έκρινε ότι η δίκη πρέπει να αναβληθεί για να ενισχυθεί η θέση της εταιρίας και με άλλους μάρτυρες! Ετσι χτες η εταιρία, προφανώς κάτω από σχετικές πιέσεις, εμφανίστηκε με μάρτυρες δύο συναδέλφους του Β. Ριφουνά, που όμως και πάλι από τις καταθέσεις τους δε στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία. Και αυτό παρά το γεγονός ότι, όπως διαπιστώθηκε και από δικηγόρους που παρακολούθησαν την ακροαματική διαδικασία, οι ερωτήσεις τόσο της εισαγγελέα κας Αρβανίτη, αλλά και της προέδρου κας Σαραβαντή ήταν τέτοιες ώστε να εκμαιεύσουν την... επιθυμητή απάντηση.

Αξίζει να σημειώσουμε για την ιστορία, ότι όσον αφορά στο αίτημα του Συνδικάτου για την κατάθεση μήνυσης σε βάρος της επιχείρησης, αυτό από τον εισαγγελέα που άσκησε τη δίωξη πήγε στα σκουπίδια! Οπως εκεί πήγε και έγγραφο του ΚΕΠΕΚ με ημερομηνία 17/9/2003 για την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας στην επιχείρηση. Επίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που η εταιρία εξαπολύει επίθεση σε βάρος του συνδικαλιστή. Δύο φορές έχει προσπαθήσει να του αφαιρέσει τη συνδικαλιστική του ιδιότητα χωρίς αποτέλεσμα. Επίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που επιδιώκει την τρομοκράτηση των εργαζομένων, καθώς έχει εκδώσει και άλλα ερωτηματολόγια με την αξίωση να απαντήσουν οι εργαζόμενοι αν θα συμμετέχουν σε απεργίες, ενέργειες που επίσης έμειναν στο απυρόβλητο και από την Επιθεώρηση Εργασίας, παρά τις σχετικές καταγγελίες...