Από τα «μυστικά κονδύλια» που διατίθονταν στη μετεμφυλιακή Ελλάδα για το χρηματισμό «δημοσιογράφων» οι οποίοι υμνούσαν τη Χωροφυλακή και συμμετείχαν στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα (έκθεση εισαγγελέα Σακελλαρίου, 20/5/1964), από τις καταγγελίες Μαρούδα το 1982 για «δημοσιογράφους-τρωκτικά» του κρατικού προϋπολογισμού, φτάσαμε το 1993 στην υπόθεση των «μυστικών κονδυλίων» του υπουργείου Εξωτερικών.

Η τύχη κι αυτής της υπόθεσης ήταν εξ αρχής προδιαγεγραμμένη (όπως και στις προηγούμενες περιπτώσεις ουδέποτε δόθηκαν ονόματα), αλλά το ιστορικό της έχει ενδιαφέρον:

*

Ηταν ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, που κατηγόρησε τότε τον Α. Σαμαρά ότι επί υπουργίας του στο υπουργείο Εξωτερικών πακτωλός «μυστικών κονδυλίων» κατέληγε και σε δημοσιογράφους. Ξεσπά σάλος, το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται ότι μόλις γίνει κυβέρνηση θα αποκαλύψει τα πάντα ενώ φιλοΠΑΣΟΚικές εφημερίδες κάνουν λόγο για «Απόρρητο φαγοπότι 17 δισ.!» («Εθνος», 21/10/1993) κατά την τριετή διακυβέρνηση 1990-1993 από τη ΝΔ.

Το γεγονός, πάντως, ότι την προηγούμενη ΠΑΣΟΚική περίοδο (1981-1989) το ύψος των ίδιων «μυστικών κονδυλίων» φτάνει τα 10 δισ. δραχμές φαίνεται να περνάει στα «ψιλά»...

*

Το ΠΑΣΟΚ έρχεται πράγματι στην κυβέρνηση, αλλά σχεδόν αμέσως αρχίζουν τα «ήξεις-αφήξεις»:

«Το υπουργείο Εξωτερικών, σχετικά με τα "μυστικά κονδύλια" δεν διαθέτει καταλόγους δημοσιογράφων ούτε κάποιο άλλο στοιχείο που αφορά τον Τύπο», είναι μια από τις πρώτες δηλώσεις του Κάρολου Παπούλια ως υπουργού Εξωτερικών...

Ταυτόχρονα, όμως, το παραμύθι συνεχίζεται: «Είμαι αποφασισμένος ως αρμόδιος υπουργός να υπερασπιστώ το κύρος και την αξιοπιστία του δημοσιογραφικού λειτουργήματος και θα το πράξω με κάθε νόμιμο τρόπο (...). Δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα», δηλώνει σχετικά με τα «μυστικά κονδύλια» ο Ε. Βενιζέλος (22/10/1993).

Προηγουμένως, όμως, έχει φροντίσει να πει: «(Θα) δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία», αλλά «με εξαίρεση βεβαίως τα στοιχεία εκείνα που καλύπτονται από το εθνικό απόρρητο»...

*

Το τι έγινε είναι λίγο-πολύ γνωστό: Ο Τύπος συνέχιζε να κάνει λόγο για τα «μυστικά κονδύλια», εφημερίδες έγραφαν για «1,2 δισ. σε δημοσιογράφους για άρθρα "εθνικά"» («Ελευθεροτυπία», 30/5/1994), υπουργοί φέρονταν να δηλώνουν ότι τελεί σε γνώση τους λίστα που τους προκάλεσε σοκ αλλά «δεν ξέρω αν πρέπει να τη δημοσιοποιήσω» (Γ. Λιάνης, «Φίλαθλος» 4/3/1994), αλλά ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, αν και αποδεχόταν τις αποκαλύψεις μετά από παρέμβαση του ΚΚΕ στη Βουλή (Μάρτης 1994) ότι μέσα σε 1,5 χρόνο διανεμήθηκε στα «τρωκτικά» 1,5 δισ., δήλωνε:

«Η Ενορκη Διοικητική Εξέταση δεν στάθηκε δυνατόν να επαληθεύσει τίποτα απ' όσα είχαν λεχθεί γύρω από την υπόθεση χρηματισμού των δημοσιογράφων» (10/3/1994)...

*

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δε, αν και ο φιλικός της Τύπος («Νέα») παραδεχόταν ότι διακινούνται τέτοια κονδύλια όμως «χωρίς να κρατούνται σε όλες τις περιπτώσεις αποδείξεις και παραστατικά για την επίτευξη εθνικών στόχων»..., ακολουθεί την πεπατημένη και στέλνει την υπόθεση στον εισαγγελέα.

Το αποτέλεσμα: Η υπόθεση των «μυστικών κονδυλίων» τίθεται από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθ. Σιούλα και επισήμως στο αρχείο... Ο εισαγγελέας σημειώνει όμως στο πόρισμά του ότι «επίμαχες δαπάνες δεν μπορούν να γίνουν φανερές χωρίς να ζημιωθούν τα συμφέροντα της χώρας και ότι για τις δαπάνες αυτές, όπως ορίζει ο οργανισμός του υπουργείου Εξωτερικών, δεν αποδίδεται λογαριασμός» («Το Βήμα» 11/6/1995)...

*

Κατόπιν όλων αυτών, και καθώς σήμερα αφ' ενός διεξάγεται ο «διάλογος» που έχει συγκαλέσει ο κ. Ρουσόπουλος για το θέμα, αφ' ετέρου ολοκληρώνεται ο κύκλος των δημοσιευμάτων της στήλης περί των «μυστικών κονδυλίων», θα κλείσουμε αυτό το μίνι αφιέρωμα με μια ευχή από βάθους καρδίας: «Και εις άλλα (μυστικά κονδύλια) με υγεία»!