Για περισσότερα από δέκα χρόνια, από τα μέσα της δεκαετίας του '80, όλες οι δυνάμεις τόσο των τοπικών και περιφερειακών αστυνομιών αλλά και του Ομοσπονδιακού FBI είχαν στο στόχαστρό τους όλες τις παραστρατιωτικές, ακροδεξιές οργανώσεις ακόμη και αιρέσεις, που κυρίως δρούσαν στις νότιες αμερικανικές Πολιτείες, προκειμένου να τις ελέγξουν και δυνητικά να τις «διαλύσουν». Ειδικά μετά το οδυνηρό περιστατικό της πυρπόλησης του Γουέκο του Τέξας και πολύ περισσότερο μετά το βομβαρδισμό του κυβερνητικού κτιρίου της Οκλαχόμα, οι δυνάμεις τόσο του FBI, όσο και των ειδικών δυνάμεων της BATF και πολυάριθμοι μυστικοί πράκτορες προσπάθησαν να διεισδύσουν - πράγμα που τελικά δεν αποδείχτηκε δύσκολο - στις διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις, σε αιρέσεις και εκκλησίες που ξέφευγαν από το κύριο ρεύμα, σε ομάδες κατά των εκτρώσεων, καθώς και υπόπτων που θα μπορούσαν να ανήκουν σε τρομοκρατικές ομάδες.

Σύμφωνα με το Κέντρο για τη Φτώχεια του Νότου (SPLC), μη κυβερνητική οργάνωση για τα κοινωνικά δικαιώματα, οι συντονισμένες ενέργειες των αστυνομικών δυνάμεων κατόρθωσαν να εξαρθρώσουν τις περισσότερες παράνομες οργανώσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να διαπράξουν αδικήματα που ή εμπίπτουν στον ποινικό κώδικα ή προκαλούν αναστάτωση και αδιέξοδες ή μη ελεγχόμενες καταστάσεις ανάμεσα στον πληθυσμό. «Αν το FBI επεξεργαζόταν και παρακολουθούσε καθαρά τυπικά περίπου 100 ανάλογες περιπτώσεις εγχώριας τρομοκρατίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80 προς τις αρχές της δεκαετίας του '90 οι υποθέσεις αυτές θα ήταν πολλαπλάσιες», αναφέρει στην τελευταία έκθεσή του το SPLC, για να συμπληρώσει «Εκατοντάδες, εάν όχι χιλιάδες, συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στις φυλακές ανά τη χώρα από τις ομοσπονδιακές δυνάμεις, στην προσπάθεια εκκαθάρισης του τοπίου από τις ακροδεξιές ή φανατικές οργανώσεις».

Ωστόσο, οι καιροί έχουν αλλάξουν στη γη του Μπάφαλο Μπιλ και πια ένας νέος και πολύ πιο επικίνδυνος και... ουσιαστικός εχθρός έχει φανεί στο προσκήνιο. Ενα κίνημα που διαμορφώθηκε από τις ίδιες τις συνθήκες, που σπρώχνουν εκατομμύρια Αμερικανών όχι μόνο να χάσουν διά παντός το «αμερικανικό όνειρο», αλλά να βρεθούν στο περιθώριο μιας κοινωνίας που πλέον δεν έχει χώρο για τους πολλούς, ούτε καν πλασματικά και ουτοπικά! Εδώ και ένα χρόνο η σκέψη της αμερικανικής κυβέρνησης όσον αφορά τους υπηκόους στο έδαφός της καταλαμβάνεται από μία και μοναδική εμμονή: Εξόντωση αυτού του κινήματος που ταλανίζει και απειλεί την ηρεμία του «ηγεμόνα».

Τα πάντα ξεκίνησαν ένα χρόνο πριν, καθώς δεν ήταν λίγοι οι Αμερικανοί πολίτες που κατόρθωσαν να ξεπεράσουν τους σκοπέλους της πλύσης εγκεφάλου από τα διεθνή και κυρίως τα αμερικανικά ΜΜΕ, να ξεπεράσουν τις πλάνες και τη θολούρα και να ενώσουν τη φωνή τους σε διαμαρτυρίες κατά του πολέμου που διεξήγαγε η χώρα τους κατά ενός άλλου κυρίαρχου κράτους: της Γιουγκοσλαβίας. Σε αντίθεση με την πλειονότητα των κατοίκων της γηραιάς ηπείρου, που είχε βυθιστεί στην ευδαιμονία του ΕΥΡΩ και εγκλωβιστεί στη δημαγωγία των «κεντροαριστερών» λύσεων υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που έκλεινε τα μάτια και αυτιά να μην ακούει τις βόμβες που σχίζανε τα σπλάχνα της ίδιας της Ευρώπης, αρκετοί Αμερικανοί αντέδρασαν ενάντια στον πόλεμο, καταδικάζοντας, πρώτα και κύρια, την ίδια τους τη χώρα. Ρομαντικοί αιθεροβάμονες, σκέφτηκαν αρχικά οι Αμερικανοί αξιωματούχοι. Οταν όμως οι ίδιοι και περισσότεροι μαζεύτηκαν για να διαμαρτυρηθούν για την αστυνομική βία που θερίζει αθώους πολίτες, και δη μαύρους, άρχισαν να συνοφρυώνονται και να σκέφτονται ότι κάτι αλλάζει. Το αποκορύφωμα ήρθε στο Σιάτλ, όπου όλοι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ομοφώνως ανέκραξαν ότι «μας έπιασαν εξ απροόπτου»!

Εντούτοις, αυτό δεν είναι παρά η μισή αλήθεια, δηλαδή από φύση και θέση το χειρότερο ψέμα. Εχοντας λάβει υπόψη τις προαναφερόμενες κινητοποιήσεις τόσο για την αστυνομική βία, όσο και για τον πόλεμο, τις προετοιμασίες των συνδικαλιστικών, οικολογικών και ανθρωπιστικών οργανώσεων για τις διαδηλώσεις, ενόψει της συνεδρίασης του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και του γύρου της Χιλιετίας για την Απελευθέρωση του Εμπορίου στα τέλη του Νοέμβρη στο Σιάτλ και κυρίως αναγνωρίζοντας το αίσθημα δυσαρέσκειας, οργής και αγανάκτησης που επικρατεί στις Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και καιρό, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι προετοιμάζονταν.

Οι εικόνες που έρχονταν από το Σιάτλ έδειχναν τους διαδηλωτές να έχουν πλημμυρίσει και απονεκρώσει την πόλη και να μάχονται στους δρόμους με τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι εικόνες «αποκάλυπταν», επίσης, ότι οι αρχές της πόλης αλλά και η Αστυνομία πιάστηκαν στον ύπνο. Ομως, τα πράγματα δεν ήταν έτσι, καθώς, όπως αποκάλυψε στις 2/12/99 η εφημερίδα «Σιάτλ Γουίκλι», οι αστυνομικές ομοσπονδιακές δυνάμεις «κατασκόπευαν» τις κινήσεις των διοργανωτών από την αρχή του καλοκαιριού, δηλαδή μήνες πριν τις διαδηλώσεις. Σύμφωνα πάντα με τη «Σιάτλ Γουίκλι», «πληροφορίες από πηγές που δεν κατονομάζονται ανέφεραν ότι περίπου 30 διαφορετικές τοπικές, πολιτειακές αλλά και ομοσπονδιακές υπηρεσίες από την αρχή του καλοκαιριού είχαν κινητοποιηθεί για την παρακολούθηση των διαδηλωτών και οι πράκτορες του FBI έκαναν διερευνητικές εφόδους σε σπίτια ακτιβιστών ακόμη και προληπτικές συλλήψεις ηγετικών στελεχών του συνδικαλιστικού κινήματος. Τις βδομάδες πριν τις διαδηλώσεις μυστικοί πράκτορες ακολουθούσαν και παρακολουθούσαν τις κινήσεις όλων των διοργανωτών που ήδη βρίσκονταν στην πόλη, κάτι που το συνέχισαν κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων αλλά και το συνεχίζουν».

Η ίδια εφημερίδα πάντα αποκαλύπτει σε κατοπινό φύλλο της στις 23/12, ότι οι επίλεκτες μονάδες καταστολής του αμερικανικού στρατού «Delta Forces» βρίσκονταν κατόπιν εντολής του Λευκού Οίκου στο Σιάτλ μαζί με την Εθνοφρουρά, έχοντας στήσει αρχηγείο «πολέμου» σε ένα από τα κεντρικά ξενοδοχεία της πόλης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τους διαδηλωτές. Στάθηκαν όμως ανήμποροι, μπροστά στο ορμητικό και μαχητικό ποτάμι των διαδηλωτών, που τους έπνιξε κυριολεκτικά. Σε αυτό έχουν δίκιο οι Αμερικανοί αξιωματούχοι να λένε πως πιάστηκαν στον ύπνο, καθώς ποτέ δεν περίμεναν ότι σχεδόν 100.000 Αμερικανοί θα ήταν τόσο αποφασισμένοι να αποτρέψουν τη συνεδρίαση του ΠΟΕ και να το καταφέρουν.

Η πλάστιγγα λοιπόν άρχισε να γέρνει προς το πλευρό των διαδηλωτών και η εναλλακτική λύση να φαντάζει δυνατή. Γεγονός ανεπίτρεπτο, που πρέπει να παταχτεί πάση θυσία. Το επόμενο ραντεβού των διαδηλωτών για την Ουάσιγκτον κατά την εαρινή κοινή Σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας (16-17/4) ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να μπορέσει ο Γολιάθ να δώσει ένα μάθημα στον άτακτο Δαβίδ.

Οι αριστεροί διαδηλωτές πια έχουν αναχθεί στο Νο 1 ολοκληρωτικό «δημόσιο εχθρό». Ο σχεδιασμός της επιχείρησης άρχισε και εδώ μήνες πριν. Το σχέδιο της αντιμετώπισης «της κοινωνικής ανυπακοής» είχε εκπονηθεί πολλές βδομάδες πριν, δεδομένου του φιάσκου που είχαν υποστεί οι αστυνομικές δυνάμεις στο Σιάτλ.

Περισσότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια δαπανήθηκαν για νέο και ειδικό εξοπλισμό των αστυνομικών. Σχεδόν 1.500 αστυνομικοί παρακολούθησαν ειδικά σεμινάρια για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών. Μία ολόκληρη βδομάδα πριν αρχίσουν οι διαδηλώσεις άρχισαν και να τίθενται σε εφαρμογή και τα μέτρα καταστολής. Συλλήψεις, πάντα προληπτικές, αποκλεισμοί, απειλές, βία. Για μία ολόκληρη σχεδόν βδομάδα η αμερικανική πρωτεύουσα είχε μετατραπεί σε πόλη των εσχάτων ορίων. Ενα πραγματικό πολεμικό μέτωπο, όπου κυρίως το τελευταίο τριήμερο χιλιάδες αστυνομικοί, άνδρες της εθνοφρουράς, πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών, ελικόπτερα που παρακολουθούσαν τις κινήσεις των διαδηλωτών, αλλά ακόμη και των πολιτών, οδοφράγματα και συρματοπλέγματα, είχαν ένα στόχο: Την περιφρούρηση της πόλης από τους διαδηλωτές, με τον αποκλεισμό περισσοτέρων των 50 «στρατηγικών» οικοδομικών τετραγώνων για να αποτρέψουν την εισβολή των διαδηλωτών στα κτίρια της Παγκόσμιας Τράπεζας, όπου λάμβανε χώρα η πρώτη Σύνοδος, για τη νέα χιλιετία, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Οταν οι διαδηλώσεις και οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας άρχισαν, την Τρίτη (11/4), άρχισαν και οι σταδιακές συλλήψεις. Οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων με πάνω από επτά άτομα βάδιζε στους δρόμους της Ουάσιγκτον υπόκειτο στις ανακρίσεις των αστυνομικών που περιπολούσαν στους δρόμους, και σε περίπτωση που κρίνονταν ύποπτοι προσάγονταν στην Αστυνομία για ανακρίσεις. Σταθμοί του τρένου, αλλά και του υπόγειου σιδηροδρόμου παρέμειναν κλειστοί, ούτως ώστε να αποτραπεί η άφιξη νέων ομάδων διαδηλωτών, που θα έρχονταν να προστεθούν στους χιλιάδες που βρίσκονταν στους δρόμους.

Χρησιμοποίησαν δακρυγόνα, καπνογόνα και σπρέι πιπεριού και ένα κοκτέιλ πιπεριού και ξιδιού, που μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρές οφθαλμικές παθήσεις. Η πόλη ήταν στα χέρια της Αστυνομίας, καθώς ολόκληρη τη μέρα ελικόπτερά της περιπολούσαν πάνω από το χώρο των 50 οικοδομικών τετραγώνων και τα πληρώματά τους έλεγχαν από αέρος τις κινήσεις των διαδηλωτών. Το αμερικανικό περιοδικό «CounterPunch» στο τεύχος Μάη θα αποκαλύψει ότι οι δυνάμεις της Αστυνομίας είχαν λάβει την εντολή - εννοείται μυστικές - στην περίπτωση που δεν μπορούν να λυγίσουν την άμυνα των διαδηλωτών: «Πυροβολήστε και σκοτώστε!». Για το λόγο αυτό την τελευταία μέρα συνεδρίασε η επιτροπή διοργάνωσης των διαμαρτυριών και ακύρωσε την τελευταία μεγάλη συγκέντρωση.

Τελικά... το σχέδιο είχε «επιτυχία» και από κοντά το παρακολούθησαν αστυνομικοί αρχηγοί από πολλές πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως της Βοστόνης, του Σαν Φρανσίσκο, του Λος Αντζελες και άλλων, προκειμένου να είναι και αυτοί έτοιμοι για τις επόμενες κινητοποιήσεις που έρχονται... Γιατί ήρθαν λίγο αργότερα στη Νέα Υόρκη κατά την κηδεία ενός αθώου άοπλου μαύρου από τα «τάγματα θανάτου» του δημάρχου Ρ. Τζουλιάνι. Ενα ακόμη σύμπτωμα αυτής της στρατικοποίησης των αστυνομικών δυνάμεων σε όλη την αμερικανική επικράτεια, που στόχο έχει τους μετανάστες, τους ανυπάκουους, τους εξεγερμένους, τους αριστερούς εν γένει. Εξάλλου, ο κοινωνιολόγος Πίτερ Κράσκα σε έρευνα, που διεξήγαγε κατά το 1997, είχε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, όταν αποκάλυψε τη σύσταση ειδικών παραστρατιωτικών ομάδων που δουλεύουν για τις αστυνομικές δυνάμεις προκειμένου να «εξασφαλίσουν την κοινωνική ειρήνη». Οπως ο Κράσκα αποκάλυψε, σχεδόν 30.000 βαριά οπλισμένοι και εκπαιδευμένοι στο στρατό άντρες απαρτίζουν εκατοντάδες μονάδες που δρουν στις μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ, και όχι μόνο. Τυπικά, όπως τονίζει, σύμφωνα με την Posse Comitatus Act, του αμερικανικού Συντάγματος, που συντάχθηκε μετά τη λήξη του εμφυλίου προκειμένου να αποτραπεί μελλοντικά οποιαδήποτε παράνομη δραστηριότητα των ομοσπονδιακών δυνάμεων, όπως είχε γίνει με τις δυνάμεις του Νότου κατά τον εμφύλιο πόλεμο, η πράξη αυτή είναι κατάφωρη παραβίαση του αμερικανικού Συντάγματος.

Ομως, τι σημασία έχει το Σύνταγμα και ο σεβασμός του, όταν πρέπει να αντιμετωπιστεί, να παταχτεί και να εξαφανιστεί με κάθε τρόπο ο νέος εχθρός, που δεν είναι άλλος από την Αριστερά;