«Ρυθμίσεις» με τη μορφή νομοσχεδίου, που αποσκοπούν στην ενίσχυση του χρηματιστηριακού τζόγου προωθεί η κυβέρνηση στη Βουλή, στο όνομα της «διαφάνειας» των συναλλαγών, της «προστασίας» των λεγόμενων επενδυτών και της αποτροπής πρακτικών «χειραγώγησης της αγοράς». Πρόκειται για απλό ευχολόγιο, που προσομοιάζει με εσωτερικό κώδικα δεοντολογίας και πολύ λιγότερο με νομικές ρυθμίσεις. Σε κάθε περίπτωση, όσοι έχουν το «πάνω χέρι» (μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοτζογαδόροι κ.ά.) μπορούν απρόσκοπτα να συνεχίσουν τις πρακτικές και τις μεθοδεύσεις τους σε βάρος τυχόν αφελών. Εξαιρετικά αδιάφορες, για τους «μικρούς» είναι και οι νομικίστικες προσεγγίσεις που αφορούν έννοιες όπως για «κατάχρηση προνομιακών πληροφοριών» κ.ά.

Το (διάτρητο) εκ των πραγμάτων νομοσχέδιο, ανάμεσα σε άλλα, περιλαμβάνει και τα παρακάτω:

• Προνομιακή πληροφόρηση: «Απαγορεύει» σε πρόσωπα που λόγω της ιδιότητάς τους (μέλη ΔΣ εταιριών, διευθυντικά στελέχη κ.ά.) να κάνουν χρήση πληροφοριών. Η αμηχανία του νομοθετήματος προκύπτει ανάγλυφα σε επόμενο άρθρο, σύμφωνα με την οποία η προνομιακή πληροφορία σε άλλο πρόσωπο είναι επιτρεπτή εφόσον ενεργείται στο «σύνηθες πλαίσιο άσκησης της εργασίας, του επαγγέλματος ή των καθηκόντων»... Ταυτόχρονα, για να θεωρηθεί κάποια πρακτική ως «προνομιακή πληροφόρηση» πρέπει σωρευτικά να συντρέχουν διάφορες προϋποθέσεις, οι οποίες επί της ουσίας ακυρώνουν κάθε τυχόν «καλή πρόθεση» της κυβέρνησης.
• Χειραγώγηση αγοράς: Και στο συγκεκριμένο είναι απόλυτα φανερή η αμηχανία τους για το ποια πρακτική συνιστά «χειραγώγηση». Το ομολογούν και οι ίδιοι, καθώς, σύμφωνα με το νόμο, τα κριτήρια καθορίζονται με αποφάσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς...
• Ακόμα και αυτές οι (αυτοαναιρούμενες) απαγορεύσεις δεν έχουν ισχύ σε πράξεις «επί ιδίων μετοχών που διενεργούνται στο πλαίσιο προγραμμάτων αγοράς ιδίων μετοχών», δηλαδή σε μετοχές με τις οποίες «παίζουν» οι ίδιες οι επιχειρήσεις και τα αφεντικά τους.