Στο «κοινωνικό περιθώριο» βρίσκονται σχεδόν τα μισά παιδιά που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν, είναι υπερκινητικά και ιδιαιτέρως παρορμητικά, τονίστηκε σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Δ΄ Παιδοψυχιατρικό Τμήμα του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Αθηνών και τα Δημόσια Δημοτικά Σχολεία της Νέας Ιωνίας, με πρωτοβουλία της διευθύντριας του Δ΄ Παιδοψυχιατρικού Τμήματος και προέδρου της Εταιρείας για την Ψυχική Υγεία Παιδιών και Εφήβων, Αλ. Ρούσσου. Η εκδήλωση έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας.

Τα τρία αυτά χαρακτηριστικά είναι τα βασικότερα συμπτώματα της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ). Οι ειδικοί επιστήμονες συμβουλεύουν τους γονείς να μην αδιαφορούν όταν το παιδί τους παρουσιάσει έστω ένα από τα παραπάνω συμπτώματα και να ζητούν ιατρική βοήθεια, καθώς μπορεί με την πάθηση να συνυπάρχουν μαθησιακές δυσκολίες.

Η ΔΕΠ-Υ χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Απροσεξία. Το παιδί δεν μπορεί να συγκεντρωθεί. Η προσοχή του αποσπάται εύκολα από διάφορα ερεθίσματα. Δε δίνει σημασία στις λεπτομέρειες και κάνει λάθη από απροσεξία. Σπάνια ακολουθεί σωστά τις οδηγίες. Ξεχνά ή χάνει τα πράγματά του, όπως μολύβια, βιβλία, τετράδια, και δεν έχει οργάνωση στις εργασίες του
• Υπερκινητικότητα. Το παιδί κινείται συνεχώς και άσκοπα. Τρέχει, σκαρφαλώνει, ή σηκώνεται από το θρανίο όταν δεν επιτρέπεται. Φαίνεται να κινείται ακόμα και όταν κάθεται, καθώς κουνά συνεχώς τα χέρια και τα πόδια του, κοιτά συνέχεια γύρω του και πειράζει τους άλλους
• Παρορμητικότητα. Δε σκέπτεται πριν αντιδράσει, απαντάει πριν ακούσει όλη την ερώτηση και δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του. Στα παιχνίδια δεν ακολουθεί τους κανόνες, μιλά συνεχώς και παρεμβαίνει στο παιχνίδι των άλλων.

Ανάμεσα στις χρήσιμες οδηγίες που αναφέρθηκαν είναι:

1. Ο μαθητής με ΔΕΠ-Υ πρέπει να κάθεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην έδρα του δασκάλου, χωρίς όμως να ξεχωρίζει από τους άλλους μαθητές ή, ακόμα καλύτερα, στο πρώτο θρανίο για να βρίσκονται οι άλλοι μαθητές έξω από το οπτικό του πεδίο.

2. Το θρανίο του μαθητή με ΔΕΠ-Υ είναι προτιμότερο να μη βρίσκεται κοντά στο διάδρομο, στα παράθυρα, σε θερμοσυσσωρευτές ή άλλες πηγές μηχανικού θορύβου προκειμένου να αποφεύγονται οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα που πιθανόν αποσπούν την προσοχή του.

3. Καλό θα ήταν ο μαθητής με ΔΕΠ-Υ να κάθεται μαζί με έναν καλό μαθητή που θα λειτουργήσει σαν θετικό μοντέλο συμπεριφοράς.

4. Οι δάσκαλοι είναι καλό να επαινούν συγκεκριμένες συμπεριφορές. Για παράδειγμα, είναι προτιμότερο να πουν «συγχαρητήρια, έγραψες όλη την ορθογραφία σωστά» παρά «μπράβο».

5. Τόσο οι δάσκαλοι όσο και οι γονείς πρέπει να ενισχύουν τη σχέση του παιδιού τους με τους συμμαθητές του. Επίσης, πρέπει να του φέρονται με σεβασμό και να μην το μειώνουν μπροστά στους άλλους.