Παρασκευή 8 Απρίλη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΖΑΚ ΜΠΡΑΦ
Garden State

Ζακ Μπραφ, Ναταλί Πόρτμαν, Ιαν Χολμ
Ζακ Μπραφ, Ναταλί Πόρτμαν, Ιαν Χολμ

Είναι κάποιες ταινίες που θέλεις να τους δοθείς, όμως, κάτι αναστέλλει την επιθυμία σου. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η ταινία του Ζακ Μπραφ, ο οποίος είναι και ο πρωταγωνιστής της και ο σεναριογράφος της!

Το Garden State, ενώ εξετάζει με χιούμορ και τρυφερότητα την αδυναμία της σημερινής οικογένειας να ανταποκριθεί στην αποστολή της, δεν προχωράει, στο απαραίτητο εκείνο βηματάκι, και δεν εντάσσει την οικογένεια στο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον, για να γίνουν ολοκληρωμένες οι παρατηρήσεις και οι σχολιασμοί. Ο καθένας ξέρει πως η οικογένεια σήμερα δεν μπορεί, πια, από μόνη της, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Και από δικές της αδυναμίες αλλά και, κυρίως, από την αγριότητα του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος. Είναι φανερό πως ,για να ανταποκριθούμε στις νέες συνθήκες, πρέπει να προχωρήσουμε σε άλλου είδους οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις.

Ο Μπραφ δεν μπήκε σε αυτή τη ...λογική. Περιορίστηκε στην παρατήρηση, στην καταγραφή. Ετσι, ο θεατής βγαίνει από την ταινία, σχεδόν όπως μπήκε! Με τα ίδια κενά και τα ίδια ερωτηματικά. Βγαίνει με την αίσθηση πως είδε μια «μικρή» ταινία. Και, όμως, υπήρχε το υλικό, για κάτι περισσότερο. Να δούμε την ταινία σαν μια προσωπική περίπτωση; Οπου ένα νέος μετά από απουσία χρόνων επιστρέφει στη γενέτειρά του και εκεί, αφού ταχτοποιήσει κάποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες, ερωτεύεται; Φτάνει αυτό; Εστω και αν είναι δοσμένο με έξυπνους διαλόγους και καλές ερμηνείες, ιδιαίτερα από τη νεαρή πρωταγωνίστρια (Νάταλι Πόρτμαν); Φτάνει;

Δε φτάνει! Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν προκύπτουν από το φεγγάρι! Είναι αποτέλεσμα οικονομικών και πολιτικών δομών της κοινωνίας. Οποιος περιοριστεί στην επιφάνεια, δε θα δει ποτέ το βάθος του προβλήματος. Εκεί όπου βρίσκονται οι απαντήσεις. Και μια γενική παρατήρηση: Η χρήση ναρκωτικών από τους ήρωες, και ιδιαίτερα τους «θετικούς» ήρωες, στις ταινίες, όταν δεν εξηγείται δραματουργικά αλλά εντάσσεται, απλώς, στη σφαίρα της γενικής καταγραφής, μπορεί να γίνουν κακό παράδειγμα. Ιδιαίτερα όταν οι ταινίες, όπως το Garden State, απευθύνονται στους νέους.

Παίζουν: Ζακ Μπραφ, Νάταλι Πόρτμαν, Ιαν Χολμ, Πίτερ Σαρσγκάαρντ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ