«Σαλώμη» του Κάρλος Σάουρα (Αΐντα Γκόμεθ)

Η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα; Αλλά τι σημασία έχει! «Η Σαλώμη»του Κάρλος Σάουρα, πάντως, δεν ξεκίνησε σαν ταινία. Κατέληξε σαν τέτοια! Η διευθύντρια του Εθνικού Μπαλέτου της Ισπανίας Αΐντα Γκόμεθ «παρακάλεσε» τον γνωστό Ισπανό σκηνοθέτη να «ανεβάσουν» μαζί ένα μπαλέτο βασισμένο στην ιστορία της Σαλώμης! Εκείνος δέχτηκε...

Η Γκόμεθ «απαλλάχτηκε» από τις υποχρεώσεις της στο Εθνικό Μπαλέτο και δημιούργησε τη δική της χορευτική ομάδα. Την «Danza Espanola». Ο Σάουρα και η Γκόμεθ ζήτησαν τη συνεργασία του πολύ καλού Ισπανού μουσικού Ρόκε Μπάνος, ο οποίος με τη σειρά του κάλεσε μαζί του τον επίσης πολύ καλό Ισπανό κιθαρίστα, Tomatito. Την ομάδα συμπλήρωσε και ο εξαιρετικός χορογράφος Χοσέ Αντόνιο, που μαζί με την Γκόμεθ δημιούργησαν τη χορογραφία.

Αμέσως άρχισαν οι συζητήσεις και οι ...πρόβες. Εκεί πάνω άστραψε το δαιμόνιο του 74χρονου σκηνοθέτη, ο οποίος δεν μπορεί να ξεχάσει (ούτε εμείς, φυσικά) την επιτυχία της «Carmen», με τον θαυμάσιο Αντόνιο Γάδες. Λέει, λοιπόν, «δεν κάνω τις πρόβες, ταινία»; Και τις έκανε! Μάλιστα, για να αποφύγει τα «περιττά», ό,τι δηλαδή απαιτεί μια κανονική ταινία, κατέφυγε στο «Βίντεο Υψηλής Ανάλυσης», το οποίο «τραβάει» σχεδόν μόνο του!

Και να η ταινία! Την οποία για «τεχνικούς» λόγους δεν μπόρεσα να δω! Ελλείψει, λοιπόν, κριτικής προσέγγισης, σας δίνω τις παραπάνω και τις παρακάτω πληροφορίες. Οποιος επιθυμεί να δει την ταινία, καλείται να αναλάβει μόνος του το «ρίσκο». Εκείνο που εγώ πρέπει να τονίσω είναι πως οι συντελεστές έχουν όλοι δώσει μακρόχρονες εξετάσεις. Και αυτό είναι μια κάποια εγγύηση.

Η μουσική της ταινίας (της παράστασης, τελικά) είναι γεμάτη ισπανικά χρώματα. Το ίδιο και ο χορός. Οι χορευτές, οι οποίοι όλοι έχουν κλασική παιδεία, έριξαν νερό στο κρασί τους και στράφηκαν στο «λαϊκό» φλαμένκο. Ετσι έχουμε μια «λαϊκή» χορογραφία, που χορεύεται από «κλασικούς» χορευτές. Και αυτό είναι, κατά κάποιον τρόπο, ένα πείραμα.

Η πρεμιέρα της (θεατρικής) «Σαλώμης» δόθηκε το Γενάρη του 2002 στην Ισπανία. Το Μάη του 2002 παίχτηκε στο Ηρώδειο και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Οι παραστάσεις ήταν στα πλαίσια της «περίφημης» Πολιτιστικής Ολυμπιάδας.

Χορεύουν: Η Αΐντα Γκόμεθ στον ομώνυμο ρόλο και η «Danza Compania» της.