Για πολιτική παθητικής προσαρμογής στην ΚΑΠ κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ., στον ομιλία του στο ΚΙΛΕΛΕΡ ο κ. Γιάννης Τόλιος (Γ.Τ.),μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ, που είχε σαν αποτέλεσμα να μην περιοριστούν οι συνέπειες και να μην αξιοποιηθούν οι όποιες δυνατότητες αγροτικής ανάπτυξης. Συνειδητά όμως δε λέει ποιες ήταν αυτές οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ΚΑΠ που δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και μπορεί να τις αξιοποιήσει ο ΣΥΝ. Εμμεσα αλλά με σαφήνεια σε άλλο σημείο της ομιλίας του αναλύει το περιεχόμενο της ενεργητικής προσαρμογής στην ΚΑΠ που θέλει ο ΣΥΝ και δε διαφέρει σε τίποτα από το περιεχόμενο της παθητικής προσαρμογής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Και αυτά γιατί πουθενά δεν αναφέρει ο Γ.Τ. την κατάργηση των ποσοστώσεων και των προστίμων συνυπευθυνότητας, που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας και αναδιάρθρωσης της αγροτικής παραγωγής, με αποτέλεσμα την παρατεταμένη στασιμότητα και την όξυνση της διατροφικής εξάρτησης του λαού μας από αμφίβολης καταλληλότητας προϊόντα. Πουθενά δεν αναφέρει την κατάργηση του συστήματος των τιμών και επιδοτήσεων της ΚΑΠ που εξανεμίζει το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, ενισχύει τους μεγαλοαγρότες και τα κέρδη των εμποροβιομηχάνων, διατηρεί και επιδεινώνει τη στρεβλή σύνδεση της αγροτικής παραγωγής. Πουθενά δεν αναφέρει για απειθαρχία στις συμφωνίες του ΠΟΕ που αυξάνουν τα κέρδη των πολυεθνικών, εξαθλιώνουν τους μικρομεσαίους αγρότες των ανεπτυγμένων χωρών, διευρύνουν την πείνα και τη λοιμοκτονία στους λαούς των αναπτυσσόμενων χωρών και εντείνουν την εκμετάλλευση και την εξάρτησή τους από τις πολυεθνικές και την πλουτοκρατία των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών.

Θεωρώντας ως δεδομένα και μονόδρομο όλα τα παραπάνω, επαναλαμβάνει τις διακηρύξεις της ΚΑΠ, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για βιώσιμη αγροτική ανάπτυξη, για στήριξη της ποιοτικής γεωργίας, για ελέγχους στα σύνορα κ.ά. και υπόσχεται καλύτερη διαχείριση. Ομως αυτές οι διακηρύξεις, στα πλαίσια της ΚΑΠ και του ΠΟΕ που θεωρεί μονόδρομο ο ΣΥΝ και ο Γ.Τ., εφαρμόζονται 25 χρόνια στη χώρα μας με πράσινη και γαλάζια διαχείριση, και έχουν σαν αποτέλεσμα την παρατεταμένη στασιμότητα της γεωργίας. Το μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, τα αλλεπάλληλα διατροφικά σκάνδαλα. Τη διάλυση των συνεταιρισμών, την προώθηση και των διεπαγγελματικών οργανώσεων που στηρίζονται στη θεωρία της ταξικής συνεργασίας, δηλαδή τη συνύπαρξη των αγροτών και των εμποροβιομηχάνων στις ίδιες επαγγελματικές οργανώσεις.

Οσο για την ενότητα του αγροτικού κινήματος, ασφαλώς ο Γ.Τ. γνωρίζει ότι η αγροτιά δεν είναι ενιαία τάξη, αλλά διαταξικό κοινωνικό στρώμα με πλούσιους (αστούς) και φτωχούς (μισοπρολετάριους) αγρότες. Η συμμετοχή του ΣΥΝ και του Γ.Τ. στους κρατικούς γιορτασμούς του ΚΙΛΕΛΕΡ στους οποίους κυριαρχούν τα αιτήματα των μεγαλοαγροτών σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών, εκτός από συνεργεία στη διαστροφή του μηνύματος της εξέγερσης των κολίγων, αποδείχνει και για ποια ενότητα παλεύει ο ΣΥΝ. Για την υποταγή των μικρομεσαίων αγροτών στους μεγαλοαγρότες και στην ΚΑΠ που τους ξεκληρίζει.

Και για να μην αδικήσουμε το ΣΥΝ, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η συμμετοχή του σε τέτοιες φιέστες είναι συνεπής με την πολιτική του.