Αποκαλυπτική, όσο και προκλητική, ήταν η προχτεσινή δήλωση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την ευκαιρία της 60ής επετείου από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. «Θυμόμαστε επίσης τα πολλά εκατομμύρια για τα οποία το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου δε σήμανε το τέλος της δικτατορίας και για τα οποία η αληθινή ελευθερία έμελλε να έρθει μόνο με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου», σημειώνεται στη δήλωση.

Ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος τον ωμό αντικομμουνισμό, όπως και την ακόμη περισσότερο ωμή απόπειρα διαστρέβλωσης και παραχάραξης της νεότερης ιστορίας της Ευρώπης, γίνεται ολοφάνερο, ότι το - κατά την ΕΕ - περιεχόμενο της «αληθινής ελευθερίας» ταυτίζεται με τις «ελευθερίες» και τα «δικαιώματα» των καπιταλιστών, όπως αυτές κατοχυρώνονται στις ευρωενωσιακές συνθήκες, μέχρι και στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα. 'Η, αλλιώς, με όσα βιώνουν καθημερινά οι λαοί των χωρών - μελών της ΕΕ και τα ακόμη χειρότερα που σχεδιάζονται. Με την... ελευθερία της εντεινόμενης συνεχώς εκμετάλλευσης και της καταλήστευσης των εργαζομένων, της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης, της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας, του ηλεκτρονικού φακελώματος και της Σένγκεν, της εμπορευματοποίησης και της υποταγής των πάντων στον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων και τα κεφαλαιοκρατικά κέρδη, των ευρωστρατών, των επεμβάσεων και των κάθε λογής πολέμων, «αντιτρομοκρατικών» ή άλλων.

Αυτή είναι η ΕΕ. Αυτή είναι και η «αληθινή ελευθερία» της...