Η δικαιολόγηση της «αναγκαιότητας» των αντεργατικών διαρθρωτικών αλλαγών με τη συναίνεση και ενεργό στήριξη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, είναι ο «αντικειμενικός στόχος» της συζήτησης προ ημερήσιας διάταξης στη Βουλή που ζήτησε ο Κ. Καραμανλής.

Ο πρωθυπουργός απέστειλε σχετική επιστολή στην πρόεδρο της Βουλής Αννα Ψαρούδα -Μπενάκη την Τρίτη, ζητώντας συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία, την ανάπτυξη και την ανεργία. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος επισήμανε ότι η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού αξιοποίησε σχετική πρόταση που είχε κάνει στην τελευταία συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος. «Είναι αποδοχή της πρότασης που είχε κάνει ο πρόεδρος του ΣΥΝ στην τελευταία προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση από τον πρωθυπουργό», είπε ο Θ. Ρουσόπουλος.

Ο Κ. Καραμανλής σχεδιάζει να αξιοποιήσει τη συζήτηση, η ημερομηνία της οποίας δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί, προκειμένου να δικαιολογήσει την «αναγκαιότητα» των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών, τόσο με την ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων σε ασφαλιστικό και εργασιακές σχέσεις, όσο και με την εκχώρηση νέων κινήτρων και «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο.

Επιχειρώντας να εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική συναίνεση και ανοχή, η κυβέρνηση επικαλείται αφενός ότι οι ίδιες «αλλαγές» υλοποιούνται σε όλες τις χώρες της ΕΕ, ενώ από την άλλη είναι «μονόδρομος» για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Ενδεικτικές της κυβερνητικής επιχειρηματολογίας είναι οι αναφορές του Κ. Καραμανλή στο πρωτομαγιάτικο μήνυμά του. Διαβεβαιώνει με κάθε σοβαρότητα ότι «εργαζόμαστε συστηματικά, για να αντιμετωπίσουμε την ανεργία, την περιθωριοποίηση και τον αποκλεισμό», καθώς και για «μια πραγματικά ισχυρή και ανταγωνιστική οικονομία, ικανή να παράγει περισσότερες, σταθερότερες και καλύτερα αμειβόμενες θέσεις δουλιάς», ακριβώς για να ζητήσει στο όνομα «ενός καλύτερου, κοινού μέλλοντος» «αλλαγές, ρήξεις και τομές». Και συνεχίζοντας το παραλήρημα δημαγωγίας καταλήγει: «Ο δρόμος της συντηρητικής διαχείρισης αποδείχτηκε αδιέξοδος. Είναι τώρα η ώρα για μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν σύντομα την εθνική οικονομία, αλλά και τα οικονομικά κάθε οικογένειας, που θα δημιουργήσουν σταθερό και ασφαλές κλίμα ανάπτυξης και ευημερίας».