Σχετικά με την απόφαση της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του OHE για την Κούβα
Associated Press
Καθώς είναι γνωστό, η 61η περίοδος συνεδριάσεων της επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του ΟΗΕ συνήλθε στη Γενεύη από τις 14 Μάρτη έως τις 22 Απρίλη 2005. Στις 14 Απρίλη έγινε ψηφοφορία επί του σχεδίου απόφασης των ΗΠΑ κατά της Δημοκρατίας της Κούβας. Υπέρ του σχεδίου απόφασης ψήφισαν 21 χώρες, εναντίον 17, και απείχαν 15. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ως προϊόν παρασκηνιακών διαβουλεύσεων, υποσχέσεων, αφόρητων πιέσεων και εκβιασμών εκ μέρους των ΗΠΑ κυρίως σε μικρές και αδύναμες χώρες δεν είναι νόμιμο. Στην ουσία είναι αποτέλεσμα επιβολής, πολιτικής χειραγώγησης και ωμών παραβιάσεων των κανόνων και αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Για την τεκμηρίωση αυτών χαρακτηριστικά είναι τα εξής στοιχεία:
1ον) Εξάσκησαν πιέσεις στην κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας, για να υπερβεί με τη φετινή της ψήφο την περσινή αντίθετη ψήφο. Είναι γνωστό ότι ο πρίγκιπας διάδοχος από τις 24 Απρίλη φιλοξενείται από τον Πρόεδρο Μπους στο ράντζο του στο Τέξας.
2ον) Η καινούρια κυβέρνηση της Ουκρανίας του Προέδρου Βίκτορ Γιουστσένκο άλλαξε την αρνητική ψήφο της προηγούμενης χρονιάς με «ναι». Είναι γνωστό ότι ο Πρόεδρος Βίκτορ Γιουστσένκο έγινε δεκτός στην Ουάσιγκτον την προηγούμενη της ψηφοφορίας βδομάδα όπου υποχρεώθηκε σε δημοσία δήλωση με γραπτή δέσμευση να υποστηρίξει την κυβέρνηση Μπους στην καμπάνια της εναντίον της Κούβας και της Λευκορωσίας. Τη στιγμή ακριβώς που εορταζόταν η 15η επέτειος του προγράμματος που χάρις σε αυτό η Κούβα παρείχε και παρέχει δωρεάν περίθαλψη σε 18.000 μικρούς Ουκρανούς θύματα του πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ.
3ον) Οπως δήλωσε ο Φελίπε Πέρεζ Ρόκε, υπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Κούβας, στη συνέντευξη της 14ης Απρίλη, η κουβανική κυβέρνηση ήταν ενήμερη πως η κυβέρνηση Μπους ασκούσε ωμές πιέσεις σε χώρες της αφρικανικής ηπείρου, με σκοπό ορισμένες από αυτές να απέχουν. Τηλεφωνικές κλήσεις από ανώτατους αξιωματούχους, της υπουργού Εξωτερικών, του προέδρου αυτοπροσώπως, αποστολές διαπιστευμένων στις πρεσβείες των ΗΠΑ σε αυτές τις χώρες, πιέσεις των ιδίων των πρεσβευτών, εκβιασμοί, είναι μερικά από τα μέσα που μετήλθαν. Τρεις αφρικανικές χώρες: Μπουργκίνα Φάσο, Τόγκο και Σουαζιλάνδη που είχαν ψηφίσει «όχι» την προηγούμενη χρονιά, υπέκυψαν στις πιέσεις και εφέτος απείχαν.
4ον) Οι πιέσεις των ΗΠΑ ήταν οι χειρότερες των τελευταίων ετών. Κατέφυγαν στις πιο επαίσχυντες απειλές κυρίως εναντίον αφρικανικών κρατών, επωφελούμενες της σοβαρής κοινωνικής και οικονομικής τους κατάστασης. Ετσι απείλησαν ευθέως πολλές φορές μια αφρικανική χώρα με κλείσιμο της αγοράς των ΗΠΑ στις εξαγωγές του βαμβακιού της. Σε άλλη αφρικανική χώρα κατέστησαν γνωστό ότι αν ψήφιζε υπέρ της Κούβας δε θα ασκούσαν καμία επιρροή για να εμποδίσουν τους αντιπολιτευόμενους να χρησιμοποιήσουν βία κατά τη διάρκεια των εκλογών της.
5ον) Νωρίς το πρωί της 14ης Απρίλη άσκησαν πιέσεις σε μία ακόμη αφρικανική χώρα που είχε διαβεβαιώσει την κυβέρνηση της Κούβας την προηγούμενη το βράδυ ότι θα ψήφιζε όπως τα προηγούμενα χρόνια εναντίον της απόφασης, τηλεφωνώντας στον υπουργό Οικονομικών. Αυτού του είδους η απόφαση παίρνεται από τον υπουργό Εξωτερικών, αλλά το τηλεφώνημα απευθύνθηκε στον υπουργό Οικονομικών. Δεν είναι δύσκολο να σκεφθεί κάποιος το είδος των επιχειρημάτων που χρησιμοποίησαν νωρίς το πρωί για να αποποιηθεί η χώρα αυτή των θέσεών της που είχαν αποφασιστεί την προηγούμενη το βράδυ και να απόσχει.
6ον) Ακόμη απείλησαν μια μικρή ασιατική χώρα ότι εάν ψήφιζε υπέρ της Κούβας θα απέλαυναν τους πολυάριθμους πρόσφυγες από τη χώρα αυτή, πράγμα που θα έθετε σε κίνδυνο την πολιτική της σταθερότητα.
7ον) Χώρα της Κεντρικής Αμερικής δεν παύει να απειλείται από τις ΗΠΑ ότι δε θα παραταθεί η ετήσια άδεια παραμονής των μεταναστών της. Αυτό, ως γνωστόν, είναι μεγάλο εργαλείο πίεσης, γιατί έχει ως αποτέλεσμα την επιστροφή στη χώρα τους χιλιάδων ανθρώπων.
8ον) Τέλος, οι ΗΠΑ κατάφεραν ώστε το Πακιστάν να απόσχει εφέτος. Γνωρίζουμε ότι η χώρα αυτή βρίσκεται στο μέσον μιας γεωστρατηγικής κατάστασης ιδιαίτερα περίπλοκης και είχε ψηφίσει κατ' εξακολούθηση 9 φορές εναντίον της απόφασης.
Αυτό που εντυπωσίασε είναι ότι παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ 9 χώρες της αφρικανικής ηπείρου έμειναν σταθερές και για μία ακόμη φορά ψήφισαν υπέρ της Κούβας: Νότια Αφρική, Νιγηρία, Αιθιοπία, Σουδάν, Κονγκό, Γουινέα Κόνακρι, Κένια, Ζιμπάμπουε, ενώ η Ερυθραία που απείχε τον προηγούμενο χρόνο ψήφισε υπέρ της Κούβας. Ετσι εξηγείται το τελικό αποτέλεσμα. Η Κούβα εν τούτοις υπογραμμίζει την αποτυχία της αποκαλούμενης «λατινοαμερικανοποίησης» της απόφασης της Γενεύης. Οι ΗΠΑ είχαν καταφέρει στα προηγούμενα χρόνια μια ομάδα χωρών της Λατινικής Αμερικής να παίζει έναν ενεργό ρόλο, ώστε να παίρνουν τις ψήφους των λατινοαμερικανικών χωρών φτάνοντας ορισμένες φορές να παρουσιάζουν οι ίδιες το κείμενο του σχεδίου απόφασης. Αλλά το προοδευτικό καθεστώς του Προέδρου Τσάβες της Βενεζουέλας και η εκλογική νίκη των προοδευτικών δυνάμεων σε κυβερνητικό επίπεδο στην Ουρουγουάη και σε τοπικές εκλογές σ' άλλες χώρες μετέβαλαν το σκηνικό. Γι' αυτό, εφέτος για πρώτη φορά καμία χώρα της Ν. Αμερικής δεν ψήφισε το σχέδιο απόφασης των ΗΠΑ.
Εξαιρούνται οι τρεις παραδοσιακές φωνές που οι ΗΠΑ κατέχουν στην Κεντρική Αμερική: Κόστα Ρίκα, Ονδούρα και Γουατεμάλα για τις οποίες δεν απαιτείται κανένα σχόλιο, γιατί η εξάρτησή τους από την Ουάσιγκτον είναι εξόφθαλμη. Οσον αφορά στο Μεξικό η κυβέρνησή του εμπορεύτηκε την ψήφο της εναντίον της Κούβας με αντάλλαγμα την υποστήριξη από τις ΗΠΑ της υποψηφιότητας του Μεξικού στη θέση του Γενικού Γραμματέα στον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών. Είναι φανερό ότι η Κούβα υπήρξε το νόμισμα της συναλλαγής. Η Λατινική Αμερική έδρασε αξιοπρεπώς και αρνήθηκε να λυγίσει σε αυτή τη νέα πολιτική χειραγώγηση εναντίον της Κουβας. Στις αποχές των Αργεντινής, Βραζιλίας, του Ισημερινού και της Παραγουάης προστέθηκαν αυτή τη φορά αυτές του Περού και της Δομινικανής Δημοκρατίας. Παρατηρείται μια κίνηση εξ ολοκλήρου θετική σε αυτές τις 2 τελευταίες χώρες που είχαν συνταχθεί στο πλευρό των ΗΠΑ τον προηγούμενο χρόνο. Η Δομινικανή Δημοκρατία έχει μια καινούρια κυβέρνηση.
Μετά από 6 χρόνια, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξαναγκάστηκε να παρουσιάσει η ίδια την απόφασή της, επειδή δε βρέθηκε κάποια κυβέρνηση για να παίξει αυτόν τον άχαρο ρόλο. Πρέπει επίσης να υπογραμμιστεί ότι 32 στις 53 χώρες - μέλη της Επιτροπής, δεν ψήφισαν το σχέδιο των ΗΠΑ, ή ψηφίζοντας ηρωικά εναντίον ή απέχοντας. Αυτό αντιπροσωπεύει τα 2/3 της Επιτροπής των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αν η υποστήριξη μπορούσε να μετρηθεί με τον αριθμό των κατοίκων, η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη ψήφισε υπέρ της Κούβας: Κίνα, Ινδία, Ινδονησία, Μαλαισία, Κένια, Ρωσία, Αίγυπτος, Ν. Αφρική, Νιγηρία, Σουδάν, Ερυθραία, Κονγκό, Κατάρ, Γουινέα, Αιθιοπία, Ζιμπάμπουε, Κούβα.
Για να έχουν μαζί τους τις 21 χώρες οι ΗΠΑ έπρεπε να παραιτηθούν ρητά από την καταδίκη της Κούβας, χρειάστηκε το κείμενο να είναι ήπιο. Η καταδικαστική γλώσσα των προηγούμενων χρόνων έχει εξασθενήσει σε σημείο που η απόφαση να είναι απαλλαγμένη καταδίκης και κριτικής. Αυτό δεν εμποδίζει τις ΗΠΑ να κάνουν διακρίσεις για την κουβανική κυβέρνηση με τη σφραγίδα της επέμβασης, γιατί καθιερώνει έναν αδικαιολόγητο προειδοποιητικό μηχανισμό και τις επιτρέπει να φθάσουν στον κύριο στόχο τους: Να παραμείνει το θέμα της Κούβας ανοιχτό σε καθημερινή βάση στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο πλαίσιο του ζητήματος 9, αφιερωμένο στις πιο σοβαρές παραβιάσεις. Αντικειμενικά, είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί αυτή η εγγραφή. Μόνο η ισχύς τους επιτρέπει στις ΗΠΑ να συνεχίζουν αυτή την ερώτηση με απώτερο στόχο να δικαιολογήσουν την πολιτική της επιθετικότητας και του εμπάργκο.
Καθώς δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Κούβας, η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει καμία νομιμότητα σε αυτή την απόφαση και δε θα συνεργαστεί σε καμία περίπτωση για την εφαρμογή της κίβδηλης εντολής που εγκαθιδρύει η απόφαση. Η Κούβα δεν τη δέχεται γιατί είναι παράνομη, όπως επίσης και η εντολή που δόθηκε στην εκπρόσωπο του Υπατου Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γι' αυτό δε θα επιτρέψει την είσοδό της στη χώρα και δε θα συνεργαστεί με αυτή για την αναφορά της, γιατί πρόκειται για μια σκανδαλώδη χειραγώγηση, επιλεκτική που κάνει διακρίσεις σε αυτό το θέμα, με άλλα λόγια δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος που να δικαιολογεί απόφαση εναντίον της Κούβας για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οσον αφορά στην Ευρωπαϊκή Ενωση, σαν ένας άνθρωπος, ψήφισε όπως πάντα την απόφαση των ΗΠΑ. Υποστήριξε την απόφαση την ίδια στιγμή που με πρωτοβουλία της συνομιλούσε με την Κούβα για την αναθέρμανση των σχέσεων. Συνέπραξε σαν συνασπισμός και έγινε συναυτουργός τους στην τέλεση του εγκλήματος. Χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που συμμετέχουν στην Επιτροπή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ είναι οι: Γαλλία, Γερμανία, Φινλανδία, Ιταλία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Αγγλία και Ολλανδία. Οι υπόλοιπες μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η χώρα μας από κοινού με αυτές πήραν κοινή θέση και εργάστηκαν παρασκηνιακά για την υποστήριξη αυτή των ΗΠΑ. Στην εκστρατεία πήραν μέρος 44 χώρες. Μερικές από αυτές δεν είναι μέλη της Επιτροπής ή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως π.χ. Κροατία, Βουλγαρία, Ισραήλ, Αλβανία, πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Ελ Σαλβαντόρ, Νικαράγουα.
Ετσι, λοιπόν, και η Ευρωπαϊκή Ενωση όχι μόνον υπερψήφισε το σχέδιο απόφασης, αλλά και παρασκηνιακά κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για την υποστήριξή του. Απόφαση για την οποία γνώριζε ότι δε συνέτρεχε κανένας λόγος που να δικαιολογεί την ψήφισή της, δεδομένου ότι η Κούβα είναι μία από τις χώρες που σέβεται, προάγει και διευρύνει τα δικαιώματα του ανθρώπου. Αντίθετα, την πρόταση της Δημοκρατίας της Κούβας για τη διεξαγωγή έρευνας όσον αφορά στα βασανιστήρια και την κατάσταση των κρατουμένων στο Γκουαντανάμο όχι μόνο δεν την υποστήριξε, αλλά με δόλο και περίσσια υποκρισία την καταψήφισε, αν και γι' αυτήν υπάρχουν αναμφισβήτητες και μη ανασκευάσιμες αποδείξεις ότι οι βασανιστές ενεργούν με βάση εξουσιοδοτημένο άνωθεν σχέδιο βασανισμού και ότι αυτοί δεν είναι μεμονωμένοι άρρωστοι όπως θέλουν να τους εμφανίζουν. Η Ευρωπαϊκή Ενωση ως ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση δεν μπορεί να έχει διαφορετική πολιτική συμπεριφορά. Αυτή είναι σύμφυτη με τη φύση της.
Κώστας ΤΟΥΜΑΣΑΤΟΣ Γενικός Γραμματέας του ΕλληνοΚουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης
Feeds
Οξύνονται η σύγκρουση σουνιτών - σιιτών 
