Με το ίδιο θέμα έχουν γυριστεί εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες, ταινίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Ενα απόβρασμα της κοινωνίας (Bad Guy) αλιεύει κορίτσια, τα οποία ωθεί στην πορνεία. Από την οποία πορνεία, αυτός και η παρέα του, αλλά και η αστυνομία, θησαυρίζουν.

Αυτό το «απλό» θέμα, στα χέρια ενός αδέξιου ή ενός έμπορα σκηνοθέτη, θα γίνει, στην καλύτερη περίπτωση, ένα κοινωνικό μελό. Στα χέρια, όμως, ενός άξιου σκηνοθέτη, και ο Κιμ Κι Ντουκ είναι άξιος, έγινε μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία. Μια ταινία που εκπέμπει πάθος, δύναμη, μαγεία. Το σενάριο είναι, βέβαια, ένας σοβαρός παράγοντας, για την καλλιτεχνική αξία της ταινίας, δεν είναι, όμως, το παν. Η ταινία είναι σύνθεση πολλών παραγόντων! Κυρίως, πάντως, είναι ζήτημα «ψυχής». «Ψυχής» του δημιουργού και των συντελεστών. Ο κινηματογράφος γίνεται από ανθρώπους, για ανθρώπους. Κυρίαρχο, λοιπόν, πρέπει να είναι η ανάγκη και η επιθυμία, για επικοινωνία. Κάποιος να έχει κάτι να πει σε κάποιους!

Η ταινία «Bad Guy» πρέπει να ιδωθεί σαν ένα χορόδραμα! Οπου τα σχηματικά πρόσωπα δεν είναι δραματικά από τις ιδιότητές τους (νταβατζής - πόρνη), αλλά από τις «εσωτερικές» τους αξίες. Οι «ιδιότητες» των ηρώων είναι «τυχαίες». Τα συναισθήματα είναι εκείνα που ενδιαφέρουν. Το «περιβάλλον» επιλέχτηκε ειδικά. Για να τονιστούν περισσότερο οι ακραίες συμπεριφορές. Γιατί ένας «υγιής» άνθρωπος, με «καθαρή» καρδιά, και βέβαια μπορεί να ερωτευτεί. Ενα απόβρασμα, όμως;

Μέσα, λοιπόν, σε ένα από τα χυδαιότερα κοινωνικά περιβάλλοντα, στο δρόμο με τα «κόκκινα φανάρια», η τρυφερότητα δεν έχει χώρο. Τα άτομα της μικρής αυτής κλειστής κοινωνίας ζούνε ασφυκτικά παγιδευμένα στα καθορισμένα από τις συνθήκες όρια. Αυτά τα όρια, όμως, δεν επιτρέπουν «αδυναμίες». Ετσι, οι ήρωες παρουσιάζονται βίαιοι. Σε σφίγγουν στην αγκαλιά τους με απόλυτο τρόπο. Με έναν τρόπο, που προκαλεί πόνο, ενώ δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι να σου πουν, πόσο ανάγκη σε έχουν! Ομως, τα είπαμε, τρυφερότητες σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι επιτρεπτές.

Η «απαγόρευση», λοιπόν, της τρυφερής συμπεριφοράς, όπως αυτή έχει περάσει στον ανθρώπινο πολιτισμό, αναγκάζει τους ανθρώπους, που ζουν, για τον άλφα ή βήτα λόγο, «εκτός» της ανθρώπινης κοινωνίας, να δημιουργούν τους δικούς τους κώδικες. Αυτοί οι κώδικες, όταν, τελικά, αποκρυπτογραφηθούν, αποκαλύπτουν τα ίδια αιώνια και διαχρονικά πανανθρώπινα αισθήματα, τα οποία είναι σχεδόν κοινά, για το σύνολο των ανθρώπων. Αισθήματα, που έχουν πολλά επίπεδα. Αισθήματα, που ξεκινούν από τα απλά και καταλήγουν στα σύνθετα. Και στα πολύ σύνθετα, που ακόμα ερευνώνται από την επιστήμη και την τέχνη!

Το «απόβρασμα», που άρπαξε τη νεαρή φοιτήτρια και την έκανε πόρνη, δείχνει να μην ανέχεται τον «ατίθασο» χαρακτήρα της. Αυτός δεν επιτρέπει να μην τον υπακούνε! Την ίδια ώρα, όμως, ακριβώς αυτή η ανυπάκουη συμπεριφορά της, τον μαγνητίζει. Τον απωθεί και τον μαγνητίζει ταυτόχρονα. Από το σημείο αυτό και μετά δημιουργείται το «δράμα». Αφού, ούτε αυτός, ούτε εκείνη, δέχονται να παραδοθούν. Ο εγωισμός τους, η διάθεσή τους για εκδίκηση, η επιθυμία τους για επιβολή ο ένας στον άλλον, τους τυφλώνει. Στο τέλος, βέβαια, και οι δυο θα αναγκαστούν να αποδεχτούν την ήττα τους. Τα «καλά» συναισθήματά τους νίκησαν τα «κακά».

Βέβαια, μέχρι να φτάσουν στο τέλος, μέχρι να φτάσουν στην «κάθαρση» και οι δυο έχουν γίνει συντρίμμια. Εχουν τσακιστεί εξωτερικά και, κυρίως, εσωτερικά. Ομως, τώρα, πια, δεν είναι ίδιοι. Τώρα είναι σοφότεροι! Το «ταξίδι» τούς γέμισε εμπειρίες και, κυρίως, γνώση, που είναι ο σκοπός. Και ήταν ένα ταξίδι γεμάτο συμβολισμούς. Ενα «μαγικό» ταξίδι. Με χρώματα, με κινήσεις «θεατρικές». Με σιωπές και κραυγές. Με πάθος και τρυφερότητα...

Για όποιον, βέβαια, δε θέλει να μπει στην περιπέτεια να βλέπει τη ζωή - και τον κινηματογράφο - «βαθύτερα», ο σκηνοθέτης φρόντισε να υπάρχει και «πρώτο επίπεδο». Δημιούργησε μια «αστυνομική» πλοκή, που κρατάει το ενδιαφέρον του «καθένα». Δημιούργησε συγκρούσεις και ανατροπές. Εφτιαξε «ατμόσφαιρα». Θέλεις να δεις τη «συνέχεια». Οι ήρωες είναι παθιασμένοι. Οι πράξεις τους είναι βίαιες. Κανένας, λοιπόν, δε θα βγει από την αίθουσα παραπονεμένος!

Παίζουν: Τζάε Χιεόν Τζο, Γουόν Σέο, Ντούεκ Μουμ Τσόι, Γιούν Τάε Κιμ, Τζουνγκ Γιούνγκ Κιμ, Γκουνγκ Μιν Ναμ..