Τις έντονες αντιδράσεις των εργαζομένων που προκάλεσαν τα νέα μέτρα για το ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, επιχείρησε χτες να κατευνάσει ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών. Ο Γ. Αλογοσκούφης ισχυρίζεται και πάλι ότι «τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των ασφαλισμένων έως και το τέλος του 1992 τραπεζοϋπαλλήλων διατηρούνται στο ακέραιο» και πως «οποιαδήποτε άλλη εκδοχή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».

Δεύτερον, τι πάει να πει άραγε ότι δε θίγονται «τα ώριμα δικαιώματα»; Για τους εργαζόμενους υπάρχουν μόνο δικαιώματα, τα οποία δεν τεμαχίζονται σε «ώριμα» και ανώριμα. Επαναλαμβάνει όμως το διαχωρισμό αυτό, για να καθησυχάσει αυτή την κατηγορία τραπεζοϋπαλλήλων, να τους διαιρέσει και έτσι να περάσουν τα μέτρα.

Τρίτον, τα μέτρα θίγουν ακόμα και τους σημερινούς συνταξιούχους, αφού οι αυξήσεις των συντάξεων θα καθορίζονται πλέον με βάση την εισοδηματική πολιτική. Είναι αυταπάτη λοιπόν να πιστεύει κανένας ότι δε θα θιχτούν οι σημερινοί εργαζόμενοι, τη στιγμή που η κυβέρνηση βάζει χέρι στις συντάξεις που ήδη απονέμονται.

Τέταρτον, είναι σίγουρο, και αυτό δεν αμφισβητείται από κανέναν, ότι με τα μέτρα καταργούνται τα προσυνταξιοδοτικά καθεστώτα που έχουν οι εργαζόμενοι της Εμπορικής, της Πίστεως και ένα τμήμα της Πειραιώς, που είναι ασφαλισμένοι στο ταμείο της Εμπορικής. Αυτό το «προσυνταξιοδοτικό καθεστώς» το χάνουν όλοι οι ασφαλισμένοι. Δηλαδή, και αυτοί που είχαν αρχίσει να εργάζονται μέχρι την 31/12/1992. Το νέο καθεστώς μέσα από το ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ και τις «διαφορές» που δήθεν θα καλύπτει το υπό σύσταση ΕΤΑΤ δε δίνει καμιά διασφάλιση.

Πέμπτον, η κατάργηση των περίπου 10 επικουρικών ταμείων έτσι και αλλιώς εγκυμονεί κινδύνους για τις επικουρικές συντάξεις όλων των τραπεζοϋπαλλήλων. Και των πριν το 1993 ασφαλισμένων. Πολύ περισσότερο που η ένταξη στο ΕΤΑΤ, σε αυτό το θνησιγενές σχήμα, προϋποθέτει τη διάλυση των επικουρικών.

Εκτον, το επιχείρημα της κυβέρνησης, για τις ανατροπές, είναι η δήθεν προνομιακή θέση που έχουν σήμερα οι τραπεζοϋπάλληλοι απέναντι στους υπόλοιπους εργαζόμενους. Αν λοιπόν - όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση - τα δικαιώματα των πριν το 1993 εργαζομένων δε θα θιχτούν, όλοι καταλαβαίνουν ότι οι ίδιοι αυτοί εκβιασμοί θα ασκηθούν ακόμα πιο αφόρητα, όταν οι τραπεζοϋπάλληλοι θα ανήκουν πλέον στο ΙΚΑ. Οταν, δηλαδή, δίπλα στους χιλιάδες συνταξιούχους των 400 ευρώ, αυτοί θα εμφανίζονται όχι μόνο ως «ρετιρέ», αλλά ως μπρούκληδες. Και μάλιστα όταν θα ανήκουν σε ένα ταμείο που ήδη εμφανίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.