Με το δεδομένο ότι μέσα στο καλοκαίρι απλώνει τις εκδηλώσεις του σε όλη τη χώρα το 31ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που εκ των πραγμάτων αποτελεί βήμα διαλόγου της ΚΝΕ με τη νέα γενιά, η συζήτηση πάνω στις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ θα βρει και εκεί τη θέση της. Ωστόσο, η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, ο προσανατολισμός στη δράση για τα προβλήματα της νεολαίας είναι πρώτα και κύρια υπόθεση του Κόμματος της εργατικής τάξης.

Το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής ελληνικής νεολαίας θα αποτελέσει αύριο τη νέα βάρδια της εργατικής τάξης. Αλλωστε είναι παιδιά εργατικών, λαϊκών οικογενειών. Από αυτή τη σκοπιά είναι κρίσιμο το ζήτημα της συνείδησης που διαμορφώνει ο νέος άνθρωπος, των συνθηκών ζωής και δράσης του, των παραγόντων που επιδρούν στη συνείδησή του. Είναι δουλιά των κομμουνιστών να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης των νέων ανθρώπων. Και είναι δουλιά δύσκολη, αλλά απαραίτητη, αν αναλογιστούμε με πόσους μηχανισμούς παρεμβαίνει στη συνείδηση και την κοινωνικοπολιτική συμπεριφορά της νέας γενιάς από πολύ τρυφερές ηλικίες το σχολείο, το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, τα ΜΜΕ και ολόκληρη η «βιομηχανία του ελεύθερου χρόνου», η Εκκλησία, ο Στρατός κι ακόμα ένα σορό άλλοι θεσμοί και μηχανισμοί του αστικού κράτους και των εργοδοτών. Τα παραπάνω αναλύονται στο κείμενο των Θέσεων κι εντοπίζονται οι δυο βασικοί παράγοντες που έχουν διαμορφώσει νέες συνθήκες στη διαδικασία διαμόρφωσης της συνείδησης της νέας γενιάς: Η νίκη της αντεπανάστασης και οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.

Νέες συνθήκες όμως, έχουν διαμορφωθεί συνολικά για τη ζωή της νεολαίας σήμερα, που πρέπει να μελετηθούν και να ληφθούν υπόψη στη δράση του Κόμματος στη νέα γενιά. Γι' αυτό και στο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ διευκρινίζεται εισαγωγικά ότι τα όρια ηλικίας της νέας γενιάς φτάνουν ως τα 35 χρόνια, γιατί έχει ανέβει ο μέσος όρος ηλικίας απόκτησης οικογένειας, παιδιών. Αυτό συμβαίνει και λόγω της επιμήκυνσης του χρόνου σπουδών με σεμινάρια, γλώσσες, καταρτίσεις, μεταπτυχιακά... και λόγω της μεγάλης εργασιακής ανασφάλειας. Δεν είναι επιλογή των νέων να καθυστερούν να κάνουν οικογένεια. Αναγκάζονται, κάτω από το διαρκή φόβο της ανεργίας και τους δυσμενείς εργασιακούς όρους που αντιμετωπίζουν πρωτοβγαίνοντας στην παραγωγή, που δεν τους επιτρέπουν να αναλάβουν την ευθύνη και να απολαύσουν τη χαρά της απόκτησης δικών τους παιδιών. Εξάλλου, όπως αναφέρεται στο κείμενο των Θέσεων, «η κοινωνική ωριμότητα συνδέεται με την εργασιακή ζωή και την οικονομική αυτοτέλεια του νέου, με το γάμο και τη δημιουργία οικογένειας, με την ανάληψη ευθύνης των παιδιών». Δηλαδή, στις σύγχρονες συνθήκες, αυξάνονται και τα ηλικιακά όρια ωρίμανσης της συνείδησης των νέων ανθρώπων.

Ο προβληματισμός και οι προτάσεις που εμπεριέχονται στο κείμενο των Θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το κίνημα της νεολαίας, μπορούν και πρέπει να εμπλουτιστούν μέσα από τον πλατύ διάλογο που ξεκινάει από τώρα και δε θα λήξει με τη διεξαγωγή της Συνδιάσκεψης, αλλά, όπως επισημαίνεται και σε πολλά σημεία του κειμένου, θα συνεχιστεί με επεξεργασίες και μελέτες του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Χρειάζεται όμως, όλη αυτή η δραστηριότητα να σηματοδοτήσει μια ουσιαστική στροφή του ΚΚΕ προς τη νέα γενιά. Οι Αποφάσεις του 17ου Συνεδρίου και της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης να μπουν στη ζωή χωρίς καθυστερήσεις.

Οπως τονίζεται στο κείμενο των Θέσεων: «Η ενίσχυση του ρόλου του Κόμματος και της ΚΝΕ στο κίνημα της νεολαίας εξαρτάται από την πολιτική και μαζική τους δράση για τα προβλήματά της. Δε θα υπάρξει όμως η απαιτούμενη και δυνατή αποτελεσματικότητα, αν δε συνδεθεί η προσπάθεια αυτή με ιδεολογική αντεπίθεση σύμφωνα μ' αυτό που αντιπροσωπεύει το σύνθημα "το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός". Με τη δράση και το παράδειγμα του Κόμματος, του στελέχους, του μέλους, με το παράδειγμα της συλλογικής κομμουνιστικής δουλιάς, το σύνθημα αυτό πρέπει να γίνει ελκτικό και κατανοητό σε όσο γίνεται μεγαλύτερα τμήματα της εργαζόμενης νεολαίας, της νεολαίας που μορφώνεται.

Το νεολαιίστικο κίνημα θα γίνει ορμητικός χείμαρρος στη γενικότερη ταξική πάλη, συστατικό στοιχείο της οικοδόμησης του Μετώπου, στο βαθμό που ενστερνίζεται, με βάση την πείρα, αξίες, ιδανικά για μια νέα οργάνωση της οικονομίας, της κοινωνίας. Στο βαθμό που συσπειρώνεται στον αγώνα για τη Λαϊκή Εξουσία, Οικονομία. Στο βαθμό που έλκεται, άρα και καταβάλλει θυσίες, για την υπόθεση του σοσιαλισμού, της κομμουνιστικής κοινωνίας».

Οσο θα γίνονται βήματα σ' αυτήν την κατεύθυνση, όσο θα προχωράει η διαμόρφωση ταξικής συνείδησης στη νέα βάρδια της εργατικής τάξης και οι νέοι θα εντάσσονται στην ταξική πάλη, με οδηγό το σύνθημα για ανυπακοή και απειθαρχία στον ιμπεριαλισμό, παλεύοντας για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης, τότε, όπως επισημαίνουν και οι Θέσεις: «θα γίνεται κατανοητό ποια αξία έχει η εργασία και η μόρφωση για τη νεολαία. Η συλλογικότητα, η ατομική υπευθυνότητα για το κοινωνικό σύνολο. Η σημασία της προσωπικής θυσίας για το λαϊκό συμφέρον, το γνήσιο περιεχόμενο του πατριωτισμού και τους διεθνισμού. Ο ρόλος του πολιτισμού και της τέχνης. Η αξία της υπεράσπισης του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος, η ευθύνη της σημερινής γενιάς να παραδώσει έναν καλύτερο κόσμο στην επόμενη γενιά. Η αξία του έρωτα και της οικογένειας. Σε τελευταία ανάλυση, το πραγματικό σύγχρονο περιεχόμενο της ολόπλευρης ανάπτυξης της προσωπικότητας και ο σκοπός της.

Δεν υπάρχει αξία, που να μην παίρνει το πραγματικό νόημά της μέσα στην πάλη των τάξεων, στην πίστη για τη νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης, της οικοδόμησης του σοσιαλισμού με προοπτική την κομμουνιστική κοινωνία».