Τα δεκάδες «λουκέτα» στα εργοστάσια των δύο κλάδων οφείλονται στον ανταγωνισμό, στη δίψα του κέρδους, στην απόλυτη ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, υπό την απειλή της μεταφοράς επιχειρήσεων στο εξωτερικό, και αύξησης της ανεργίας, απαιτούν νέα προνόμια και επιβάλλουν μισθούς και συντάξεις πείνας, κατάργηση της σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα. Η πάλη για μέτρα προστασίας των ανέργων πρέπει να συνδυάζεται με τον αγώνα για να γίνουν τα εργοστάσια λαϊκή περιουσία, για να μπει τέρμα στα βάσανα των εργατών