Με το γνωστό αγέρωχο παράστημα ο Ζακ Σιράκ επιθεώρησε, την Πέμπτη, τα γαλλικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της παρέλασης για την 14η Ιούλη, ημέρα πτώσης της Βαστίλλης. Παρά τους εντυπωσιακούς εορτασμούς, η «εποχή» Σιράκ φαίνεται να δύει, σύμφωνα με τους περισσότερους αναλυτές.

Τα σημάδια από τη μάχη για το «ευρωσύνταγμα» και το ηχηρό ράπισμα του «όχι» από το γαλλικό λαό, έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους στο νεογκολικό Πρόεδρο. Η δημοτικότητά του έχει καταρρεύσει. Και δε φαίνεται να μπορεί να «αναστηλωθεί» από τις πομπώδεις διακηρύξεις του «κατά της τρομοκρατίας», όπου φρόντισε να θυμίσει τη «διαφορετική πολιτική που η Γαλλία έχει ακολουθήσει απέναντι στο μουσουλμανικό κόσμο και στον πόλεμο στο Ιράκ».

Προειδοποίησε τους συμπατριώτες του ότι «καμία χώρα δεν είναι ασφαλής απέναντι στους τρομοκράτες μετά από ό,τι έγινε στο Λονδίνο». Στα δρακόντεια μέτρα για τις εκδηλώσεις της 14ης Ιούλη συμπεριλήφθηκε ακόμη και η άρση της συνθήκης Σένγκεν που επανέφερε τους ελέγχους στα σύνορα. Ο υπουργός Εσωτερικών, Σαρκοζί, προειδοποίησε ότι θα «ασκήσει δίωξη σε όσους ιμάμηδες κηρύττουν τη βία».

Ολα αυτά, κάθε άλλο παρά τονώνουν, φυσικά, το προφίλ του Σιράκ. Ιδιαίτερα σε μια χώρα που συζητά πολύ για τις ατομικές ελευθερίες και που φιλοξενεί την πολυπληθέστερη μουσουλμανική κοινότητα της Ευρώπης. Παρ' όλα αυτά, ο Πρόεδρος μοιάζει αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει το φόβο που προκαλεί η απειλή της τρομοκρατίας, προκειμένου να περισώσει κάτι από την αίγλη και την προδιαγραφόμενη πτώση του.