Σ' ένα θέατρο με μοιρασμένους ρόλους, η ηγεσία του ΣΕΒ εμφανίστηκε χτες στο ρόλο του κακού, απαιτώντας σκληρότερα μέτρα. Παράλληλα, οι βιομήχανοι εκβιάζουν, απειλούν και καλοβλέπουν το ...«βαλκανικό» μοντέλο επιχειρηματικής δράσης
Εργάτες έρμαια στην όρεξη του εργοδότη, αυτό είναι το όραμα που πρόβαλε και χτες ο ΣΕΒ |
Οι βιομήχανοι εμφανίστηκαν αρχικά ως «αδικημένοι», αλλά και ...«εγκρατείς». Πριν μπει στην αίθουσα για την τακτική συνέντευξη Τύπου, ο Ο. Κυριακόπουλος δήλωσε ότι ο ΣΕΒ «δε ζητεί προνόμια, διεκδικεί για τις επιχειρήσεις - μέλη του, το ίδιο καθεστώς με αυτό που ισχύει για άλλες επιχειρήσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση»! Ακολούθησαν όμως κι άλλες προκλήσεις, αφού μετά τη διαπίστωση ότι τα κυβερνητικά μέτρα κινούνται «προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν είναι πλήρη» και έσπευσε να παρατηρήσει πως ο δείκτης «ανταγωνιστικότητας», όσον αφορά στο εργατικό κόστος έχει χειροτερεύσει κατά 20%! Αργότερα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ διευκρίνισε ότι σε αυτή τη φάση δε ζητούν ακόμα ...μείωση των μισθών, λέγοντας: «μια μείωση 20 - 30% στους μισθούς θα ήταν σοβαρή τόνωση για την ανταγωνιστικότητα, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές»!!!
«Η κυβέρνηση είχε την ευκαιρία να διορθώσει πάρα πολλά πράγματα, σε σχέση με το εργατικό κόστος και το εργασιακό περιβάλλον, επέλεξε όμως να κάνει ελάχιστες μεταβολές», τόνισε ο Ο. Κυριακόπουλος, ενώ καθ' όλη τη διάρκεια της συνέντευξης κυριάρχησε η εκμετάλλευση της αγωνίας των ανέργων: «Είναι ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι θέσεις εργασίας μόνο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις μπορούν να δημιουργήσουν», τόνισε και πρόσθεσε: «Αρα πρέπει να φτιάξουμε ένα πλαίσιο ελκυστικό για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας στον τόπο μας. Αυτό δε γίνεται με ένα νόμο. Απαιτεί μια σειρά από μέτρα και πολιτικές». Αποσαφήνισε στη συνέχεια ότι δηλώνουν «συγκρατημένα αισιόδοξοι», με την προϋπόθεση η κυβέρνηση να πάρει νέα μέτρα για το χωροταξικό, τα δημοσιονομικά, κλπ.
Στο ίδιο μοτίβο ανέφερε ότι «θέσεις εργασίας χάνονται κάθε μέρα και θα χάνονται, επιχειρήσεις μεταφέρονται και θα μεταφέρονται εκτός Ελλάδας. Δημιουργούνται όμως νέες. Εμείς θα θέλαμε να δημιουργούνται δύο θέσεις για κάθε μία που χάνεται». Σε άλλο σημείο όμως έκανε πιο σαφές τι μπορεί να συμβεί εάν δεν ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις τους: «Ζητάμε ίσους κανόνες, ίσα δικαιώματα με αυτά που έχουν οι άλλες επιχειρήσεις στην ΕΕ, για να κρατήσουμε τις επιχειρήσεις εδώ, για να μη φύγουν όλοι και ψαχνόμαστε»!
Ο ΣΕΒ απαίτησε πρώτα απ' όλα διευθέτηση του χρόνου εργασίας διαρκώς ανά τετράμηνο! Επίσης, απολύσεις «σύμφωνα με το ευρωπαϊκό πλαίσιο», μείωση του αριθμού υποχρεωτικών προσλήψεων ατόμων με ειδικές ανάγκες, κατάργηση ορισμένων εργοδοτικών εισφορών, όπως αυτή υπέρ στράτευσης, αλλαγές του τρόπου υποστήριξης των ανέργων. Οι βιομήχανοι χαρακτήρισαν «ζηλευτές» ορισμένες από τις συνθήκες που επικρατούν σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Εσθονία και άλλες, αλλά αναφέρθηκε στη μεγάλη ...φοροαπαλλαγή όταν ρωτήθηκε ποιες είναι αυτές.
Οι βιομήχανοι εμφανίστηκαν επίσης απαξιωτικοί προς τις αντιδράσεις των εργαζομένων στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης, «πρόκειται για μειοψηφίες» και έκαναν λόγο για «κομματικοποιημένο» τρόπο αντιμετώπισης. Αναρωτήθηκαν, μάλιστα, γιατί δεν προχώρησε πιο τολμηρά η κυβέρνηση, αφού οι αντιδράσεις ήταν δεδομένες.