Με εξόφθαλμες νοθείες, διπλοψηφίες, δικαστικές διώξεις, απευθείας συνεννοήσεις με την εργοδοσία και την εν γένει συναινετική τακτική τους, οι κυβερνητικοί και εργοδοτικοί συνδικαλιστές στο νομό Ηλείας επιχειρούν - μέσα από τα συνδικαλιστικά αξιώματα που κατέχουν - να εξασφαλίζουν τους εαυτούς τους και τους ομοίους τους, να κρατούν υποταγμένη την εργατική τάξη στην περιοχή και να διαμορφώνουν πλασματικούς συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα και στη ΓΣΕΕ.

Οι αθλιότητες, στις οποίες έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα οι εργατοπατέρες στην περιοχή, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, καθώς σε αρκετές εκλογικές διαδικασίες για την ανάδειξη ΔΣ σε σωματεία, ακόμα και στο Εργατικό Κέντρο Πύργου, δεν έχουν διστάσει να χρησιμοποιήσουν τις πιο απίθανες μεθόδους, προκειμένου να αναρριχηθούν στα ηγετικά πόστα του συνδικαλιστικού κινήματος στο νομό.

Το παράδειγμα της Ηλείας δεν είναι το μοναδικό. Αποτελεί, ωστόσο, ατράνταχτη απόδειξη των άθλιων και αντεργατικών μεθόδων που αξιοποιεί ο κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να καθυποτάξει το συνδικαλιστικό κίνημα και να το φέρει στα μέτρα της πολιτικής της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Αναδεικνύει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ότι με κάθε μέσο οι εργατοπατέρες προσπαθούν να καλλιεργήσουν την ηττοπάθεια στους εργαζόμενους, να απαξιώσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στα μάτια των εργαζομένων, να αποδυναμώσουν τα συνδικάτα και να τα αποστειρώσουν από κάθε ταξική - αγωνιστική φωνή. Δε θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι οι μέθοδοι του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού θυμίζουν και αποτελούν συνέχεια των πιο μαύρων ημερών των εργατοκάπηλων στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος και της τριτοβάθμιας οργάνωσής του, της ΓΣΕΕ.