Το επαίσχυντο αντικομμουνιστικό μνημόνιο, που ετοίμασε η Πολιτική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης «για την ανάγκη να καταδικαστεί διεθνώς ο κομμουνισμός», το οποίο θα παρουσιαστεί στην τακτική του σύγκληση τον Οκτώβρη, δεν είναι απλά μια προσπάθεια στο πλαίσιο του ξαναγραψίματος της ιστορίας, αλλά αποτελεί τμήμα μιας γενικότερης παρέμβασης παγκόσμιας πολιτικής οπισθοδρόμησης, με στόχο τα λαϊκά δικαιώματα και τις ελευθερίες διεθνώς.

Το κείμενο αυτό καθ' αυτό, στη δομή και στο περιεχόμενό του, είναι ένα ψυχροπολεμικό κείμενο αντικομμουνιστικής προπαγάνδας. Ουσιαστικά, όμως, αποτελεί το πρόπλασμα και την εισηγητική έκθεση για ένα νέο, παγκόσμιο αυτή τη φορά, «ιδιώνυμο» κατά της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Αποκαλύπτει ότι η κομμουνιστική ιδεολογία και οι πολιτικές δυνάμεις που την εκφράζουν και αγωνίζονται για μια άλλη κοινωνία ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό δεν έπαψαν να βρίσκονται στο στόχαστρο των δυνάμεων του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι γίνεται προσπάθεια επαναφοράς στην παρανομία του κομμουνιστικού κινήματος και του σοσιαλισμού.

Συγκεκριμένα, επιχειρείται να εξισωθεί ο σοσιαλισμός με το φασισμό, γίνεται λόγος για «εγκλήματα» που πραγματοποιήθηκαν στο όνομα της κομμουνιστικής ιδεολογίας, καθώς και για την ανάγκη δίωξης των αυτουργών. Ζητείται ανοιχτά η διεθνής καταδίκη του κομμουνισμού και ουσιαστικά η επαναφορά του στην παρανομία, αφού αποτελεί «κίνδυνο» για την ανθρωπότητα η ύπαρξη κομμάτων και οργανώσεων που ασπάζονται την κομμουνιστική ιδεολογία, ενώ δεν παραλείπεται και αυτή η θεωρία για την πάλη των τάξεων που ενοχοποιείται για τα «εγκλήματα» του κομμουνισμού.

Ολα αυτά δεν είναι μόνο στο πλαίσιο ενός ξαναγραψίματος της ιστορίας που θα εκπληρώνει τις νεοταξικές προδιαγραφές. Το εν λόγω κείμενο εξισώνει και συνδέει τον κομμουνισμό με τη νεοταξική περί τρομοκρατίας προπαγάνδα. «Η κομμουνιστική ιδεολογία, αναφέρεται, όπου και όποτε εφαρμόστηκε πάντα κατέληξε σε μαζική τρομοκρατία, εγκλήματα και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων»! Ετσι λοιπόν μπορεί άνετα να ενταχθεί στις «ασύμμετρες απειλές» που είναι στο στόχαστρο του «παγκόσμιου αντιτρομοκρατικού πολέμου». Στα δε συμπεράσματα του μνημονίου αποκαλύπτονται οι πραγματικοί φόβοι των εμπνευστών του, αφού γίνεται λόγος και για τον κίνδυνο του κομμουνισμού που μπορεί να εξαπλωθεί εκ νέου.

Αυτό που πραγματικά αποκαλύπτεται, μέσα από το κατάπτυστο κείμενο του Συμβουλίου της Ευρώπης, το οποίο αναμένεται να γίνει αποδεκτό, όπως έγινε και με ανάλογο κείμενο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι ότι ο αντικομμουνισμός ήταν και παραμένει το όχημα όλων των αντιδραστικών δυνάμεων, των δυνάμεων που υπηρετούν την πλουτοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών και κατακτήσεων. Αυτό, ωστόσο, που αποκαλύπτεται από μια ανάγνωση κάτω από τις γραμμές του κειμένου είναι ότι η κομμουνιστική ιδεολογία και η ταξική πάλη όχι μόνο μένουν στην επικαιρότητα, αλλά μπορούν να αποκτήσουν νέα παγκόσμια δυναμική. Εξάλλου αυτό φοβούνται τα διάφορα κέντρα και παράκεντρα από τα οποία εκπορεύονται αυτά τα κείμενα.