Η παρωδία δημοκρατίας στο Αφγανιστάν αποπερατώθηκε. Οι ηγέτες και οι απολογητές των κατοχικών δυνάμεων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των υπόλοιπων συμμάχων τους εκδήλωναν την «ανακούφισή τους» για το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπους έκανε λόγο για «μεγάλο βήμα εμπρός». Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπλερ συνεχάρη τους Αφγανούς, επειδή «προσήλθαν κατά τόσο μεγάλους αριθμούς» στις κάλπες. Η αυστριακή επίτροπος, αρμόδια για τις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ Μπενίτα Φερέρο - Βαλντνέρ έκανε λόγο για «περαιτέρω ορόσημο στο δρόμο για την ειρήνη και τη σταθερότητα».

Αλλά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά από ό,τι θέλουν να τα παρουσιάζουν οι επικυρίαρχοι του Αφγανιστάν: παρά τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, 19 εκλογικά κέντρα δέχτηκαν επιθέσεις, 12 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε επεισόδια βίας, ο εκφοβισμός των ψηφοφόρων και η νοθεία ήταν ξεκάθαρα ως εγγενή στοιχεία της λεγόμενης «πολιτικής διαδικασίας». Η συμμετοχή έπεσε 20 ολόκληρες μονάδες, στο 50%, και ακόμη και αυτό το ποσοστό, σύμφωνα με την Sydney Morning Herald, μάλλον είναι «μαγειρεμένο»: ακόμα και στην Καμπούλ, η συμμετοχή, συγκρινόμενη με αυτή στις προεδρικές εκλογές του 2004, έπεσε κατά 60%.

Εν πολλοίς, η χαμηλή συμμετοχή ήταν αναμενόμενη, αφού όχι μόνο η προεκλογική εκστρατεία έγινε υπό καθεστώς διαρκών μαχών, επιχειρήσεων, επιθέσεων, εκρήξεων βομβών κ.ο.κ., αλλά και το σύστημα ήταν εξαιρετικά συγχυτικό - δεν υπήρχαν κόμματα, αλλά προσωπικές υποψηφιότητες για την Ουόλεσι Τζίργκα, τη βουλή της χώρας. Από αυτές τις υποψηφιότητες, οι περισσότερες υποβλήθηκαν από πολέμαρχους - τους ίδιους ή αχυρανθρώπους τους. Εξ αυτών, απορρίφθηκαν οι 39. Και οι υπόλοιποι πολέμαρχοι και ναρκέμποροι, που έχουν φθάσει την παραγωγή οπίου και ηρωίνης σε επίπεδα - ρεκόρ, καταλαμβάνοντας το 90% της παγκόσμιας ποσότητας (η παραγωγή και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών αποτελούν επίσημα το 60% του αφγανικού ΑΕΠ!) θα ελέγχουν, άμεσα ή έμμεσα, μεγάλο μέρος της πολιτικής ισχύος της βουλής. Οσης θα είναι, βέβαια, διότι ο άνθρωπος της Δύσης στην Καμπούλ, ο «πρόεδρος» Χάμιντ Καρζάι, φρόντισε να της αφαιρέσει κάθε ουσιαστικό ρόλο, κρατώντας για τον εαυτό του τον τελικό λόγο για κάθε ζήτημα που μετράει.

Για την υπό κατοχή χώρα ούτε η «ειρήνη», ούτε η «σταθερότητα» είναι ορατές. Στο νότο τούς τελευταίους μήνες έχουν σκοτωθεί πάνω από 1.200 άνθρωποι, οι 77 Αμερικανοί. Η Ουάσιγκτον σχεδιάζει να «αποσύρει» μέρος των στρατευμάτων της, αλλά θα διατηρήσει εκεί μεγάλους αριθμούς - ήδη, ξοδεύει 100 εκατ. δολάρια για να αναβαθμίσει και να επεκτείνει τη βάση της, που παρεμπιπτόντως, λειτουργεί και ως δεύτερο Γκουαντάναμο - στο Μπαγκράμ. Την ίδια στιγμή, αποδίδει όλο και μεγαλύτερη ευθύνη στη Γερμανία, που έξαφνα επανεξετάζει το ρόλο της Μπούντεσβερ, του στρατού της, αφού αυτός καλείται να μετατραπεί στην ενεργότερη επιχειρησιακή δύναμη, που θα «εξοντώσει» τους Ταλιμπάν, τη δύναμη φανατικών, που ουσιαστικά δημιούργησαν οι Πακιστανοί με χρήματα των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Σαουδικής Αραβίας και του Ισραήλ στο πλαίσιο του αντισοβιετικού τζιχάντ.

Η κατοχή του Αφγανιστάν και του Ιράκ, που είναι πια προφανές ότι εντασσόταν στα αμερικανικά σχέδια επικυριαρχίας των περιοχών της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου, για το «κλείδωμα» των ενεργειακών πόρων και το γεωστρατηγικό έλεγχο της Ευρασίας, γίνεται όλο και πιο βάρβαρη...