Διάβασα με προσοχή τις Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη Νεολαία. Με κάθε μετριοφροσύνη, αποπειρώμαι να σας στείλω μερικές σκέψεις μου, γιατί το εγχειρίδιο με τις Θέσεις δεν αφήνει και πολλά περιθώρια άλλων λεπτομερειών, εκτός από τη δουλιά που πρέπει να γίνει για την παραπέρα επεξεργασία τους, τη διάδοσή τους σε όσο μπορούμε πιο πλατιά λαϊκά στρώματα, την οπωσδήποτε απόλυτη ανάγκη για την εκλαΐκευσή τους και αφομοίωσή τους και από μας και από τον υπόλοιπο κόσμο.

Οι Θέσεις τούτες που 'χω μπροστά μου είναι αναντίρρητα μεστές απόψεων σύγχρονων, ρεαλιστικών και φαίνεται η καθαρότητα της πολιτικής σκέψης του ΚΚΕ. Εμείς οι παλαιότεροι οφείλουμε να συγχαρούμε και να ευχαριστήσουμε το Κόμμα που μας κάνει και μας να νιώθουμε πιο νέοι και δίνει στους ΚΝίτες και στην άλλη νεολαία έναν μπούσουλα σύγχρονης σκέψης και οδηγητικές γραμμές για τη δράση τους που αφορά στο μέλλον τους.

Αλλά ποιο άλλο κόμμα νοιάζεται πραγματικά για το μέλλον της νεολαίας μας εκτός του KKE; Η Μαρξιστική και Λενινιστική φιλοσοφία, σκέψη και κατ' επέκταση πολιτική δράση και μόνο αυτή έχει διαχρονικότητα και το διάνυσμά της κατευθύνεται πάντα προς το μέλλον. Τα άλλα συστήματα είναι, εκτός από όλα τα άλλα κακά που έχουν, ευκαιριακά, στατικά, έχουν τη φιλοσοφία μόνο του κέρδους, ενώ ο κομμουνισμός έχει στο νου του την παγκόσμια κοινωνία του ουμανισμού. Αυτά έχουν στο νου τους τον ιμπεριαλισμό, δηλ. κάτι από μη παραπάνω από κατάσταση ζούγκλας. Πολύ μεγάλη λοιπόν η προσφορά του ΚΚΕ, το ενδιαφέρον του για τη Νεολαία.

Γιατί πρέπει, ή μάλλον αποτελεί αναγκαιότητα, η συνεργασία παλαιών και νέων γενεών; Γιατί, κατά τη γνώμη μου πάντα, ό,τι δείχνει η ίδια η ζωή είναι πολύτιμος οδηγός. Η λεγόμενη εμπειρία δεν καθιστά τον άνθρωπο ντε και καλά συντηρητικό. Ισα - ίσα η αντικειμενική γνώση των πάσης φύσης φαινομένων φυσικών, κοινωνικών, πολιτικών κλπ. κάνει τον άνθρωπο πιο σωστό στην παραπέρα δράση του και είναι αυτό που λέμε, ότι πρέπει να διδασκόμαστε από το παρελθόν και να προσβλέπουμε με αγωνιστικότητα και αισιοδοξία στο μέλλον. Να με συγχωρέσετε για τον παραπάνω βερμπαλισμό αλλά όπως είπα ένα - ένα το κάθε κεφάλαιο των Θέσεων δίνει από μόνο του προτάσεις, κατευθύνσεις και λύσεις, έστω και πού και πού, δυνητικές, λόγω και του παράγοντα άνθρωπος. Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, ο ΚΝίτης -και ΚΝίτισσα - πιστεύω, ότι ξέρει τι κουβαλάει πάνω του, τι ιστορία έχει η ΚΝΕ και πόση δύναμη, πόσες απαλλαγές από ανθρώπινες αδυναμίες, πόσο κόπο πρέπει να διαθέσει για να καταφέρει να οδηγήσει και ο ίδιος τα πράγματα σε μια κοινωνία ισότητας, δίκαιη και κατ' αρχήν να απαλλάξει την εργατική τάξη από τους παλιούς και δυστυχώς και καινούργιους, μετά την προσωρινή υποχώρηση του σοσιαλισμού, δυνάστες.

Η κομμουνιστική ιδεολογία χρήζει η ίδια υπέρτατης δύναμης χαρακτήρα και πρέπει να 'ναι κάποιος έτοιμος να τη δεχτεί, αλλιώτικα είναι μοιραία η κατάληξη στον οπορτουνισμό, φαινόμενο πολύ επικίνδυνο και χειρότερο ακόμη και από τους ατόφιους εχθρούς του κομμουνισμού όπως οι σοσιαλδημοκράτες και οι καθαροί νεοφιλελεύθεροι.

Να προσέχουμε πάντα τη σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό, γιατί αποτελούν κερκόπορτες. Ποτέ οι παραπάνω δύο απόψεις - γιατί ιδεολογίες δεν είναι - δεν ήταν σύμμαχοι και φίλοι της εργατικής τάξης. Κοσμοϊστορικά γεγονότα και μάλιστα πολύ μεγάλα θόλωσαν τα πράγματα - όπως πόλεμοι κ.λπ. και τους έδωσαν την ευκαιρία να ξεγελάσουν τον κόσμο. Τώρα τους βλέπουμε πεντακάθαρα. Ολοι τους, πλην κομμουνιστών, κατατρώγουν τα δίκαια της εργατικής τάξης και δείχνουν άσβεστο μίσος κατ' αυτής και επιχειρούν να ξαναγράψουν την Ιστορία και να κατασυκοφαντήσουν τη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση του 1917 και τα πανανθρώπινα επιτεύγματά της. Ο ιμπεριαλισμός ποτέ δεν είπε: α, τι καλά παιδιά που είναι όσοι μιλούν για τάχα εκδημοκρατισμούς και άλλες ανοησίες, όργανά του τα κάνει.

Στην πορεία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και πριν και μετά, κάθε χαραμάδα που άνοιγε είτε από λάθος είτε σκόπιμα στο σοσιαλιστικό ιστό δεν το θεώρησαν αλλαγή και πρόοδο αλλά ευκαιρία για να τρυπώσουν μέσα στο σώμα του σοσιαλισμού και να τον κατασπαράξουν.

Από θεωρητική σκοπιά όλη η νεολαία, φίλοι ΚΝίτες και ΚΝίτισσες, αφού δεν έχει μπει μέσα στην παραγωγή ανήκει εν δυνάμει και ντε φάκτο στην εργατική τάξη.

Αρα κανονικά, πρέπει να μην είναι πολύ δύσκολο να πλησιαστεί ο κάθε νέος και να του δοθεί να καταλάβει, ότι η πορεία της ζωής του στον καπιταλισμό θα 'ναι ένας διαρκής αγώνας για στοιχειώδη επιβίωση, ή ούτε αυτό, γιατί στην περιβόητη κοινωνία της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς κανένας πλην του ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο, παρά κυριαρχεί η ασυδοσία του κεφαλαίου. Σ' αυτή τη βάρβαρη μορφή εκμετάλλευσης υπάρχει η δύναμη παρέμβασης των κομμουνιστών και κύρια των νέων, για να σπάσει το αντιλαϊκό πλέγμα της κεφαλαιοκρατίας.

Είναι αδιανόητη η μικρή και η χαλαρή σύνδεση του κομμουνιστή νεολαίου με τη Μαρξιστική Λενινιστική ιδεολογία στη θεωρία και την πράξη. Αρα για να 'χουμε δυνάμεις ανανέωσης του ανθρώπινου δυναμικού μας πρέπει οι νεολαίοι μας να 'χουν βαθιές και στέρεες ιδεολογικές βάσεις. Το Κόμμα ξέρει πώς επιτυγχάνεται αυτό. Τα πολλά παραδείγματα εγκατάλειψης της κομμουνιστικής ιδέας κατά τη γνώμη μου δεν οφείλονται σε μη αποδοχή του Κόμματος. Αυτό είναι άλλοθι. Οι περισσότεροι φεύγουν γιατί ακριβώς, ήταν τουλάχιστον ρηχοί αποδέκτες του Μαρξισμού, καιροσκόποι, ωφελιμιστές και κύρια είναι η υποσυνείδητη ικανοποίηση που δίνει σε πολλούς να είχαν και αυτοί κάποτε το μεγαλείο που δίνει η ιδιότητα του κομμουνιστή. Ετσι τους βλέπουμε ενώ έχουν καταντήσει κορυφαίοι αμύντορες και πολλές φορές κεκράκτες του καπιταλισμού να επικαλούνται για υποστύλωση της κατρακύλας τους και το ότι κάποτε ήταν και αυτοί «αριστεροί».

Ο καπιταλιμπεριαλισμός εκμεταλλεύεται και χρησιμοποιεί τις πιο ακραίες μορφές των ανθρώπινων αδυναμιών αλλά και τις συνήθεις. Φτάνω στο σημείο να πιστεύω ότι π.χ. η καταπολέμηση των ναρκωτικών είναι ελεγχόμενη από τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Ο ναρκομανής δεν τους ζητεί δουλιά, δε διεκδικεί, δεν πάει στις διαδηλώσεις τούς αφήνει ήσυχους.

Τα κοινωνικά πρότυπα που δίνουν στις νεολαίες, τα αστικά κόμματα είναι μελετημένα ό,τι χειρότερο σκαρφιστούν. Κύρια μέσα από τα ΜΜΕ και γενικά ο πλασαρισμένος τρόπος ζωής. Δίνουν μεροκάματο 20 ευρώ και τους λένε: πάρτε μ' αυτά κινητά τηλ., αυτοκίνητα, μιμηθείτε τους γιους των βιομηχάνων, σας δίνουμε και πλαστικό χρήμα. Υστερα οι συνέπειες έρχονται γάντι. Το χειρότερο. Εξαρτημένα και υποδουλωμένα στους κάθε λογής εκμεταλλευτές άτομα. Ατομα εκτός μάχης, του χεριού τους. Του χεριού τους κύρια πολιτικά.

Δράττομαι της ευκαιρίας να πω και κάτι περί του περιλάλητου ρεαλισμού, από ένα άρθρο του παλιού μου «συνλαμπράκη» στο περιοδικό ΑΡΔΗΝ, του Γιώργου Καραμπελιά. Λέει κάπου ότι το μόνο κόμμα που ανθίσταται καθαρά και με συνέπεια είναι το ΚΚΕ, αλλά ακόμη δεν είναι ο λόγος του ρεαλιστικός. ΙΣΑ-ΙΣΑ! Τώρα το ΚΚΕ, είναι ρεαλιστικότερο που δεν είναι διατεθειμένο να την ξαναπάθει και δεν αφήνει τρύπες με την πολιτική του και την τακτική του, ώστε να βρουν ευκαιρίες οι εποφθαλμιούντες κάθε φύσης και να το διαλύσουν. Και τότε χωρίς ΚΚΕ... Χωρίς ΚΝΕ... τι γίνεται;

Επομένως, η ΚΝΕ είναι η ελπίδα και η φωτιά που σιγοκαίει, που πρέπει, να γίνει πιο λαμπερή φλόγα για την καλυτέρευση του μέλλοντος της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων σωματικά ή πνευματικά.

Γι' αυτό εγώ που δεν έχω παράπονο από τη δράση της ΚΝΕ, από ό,τι μπορώ να καταλάβω, από δω την Κέρκυρα που ζω, πανελλαδικά λέω: Ας προσπαθήσουμε ακόμη λίγο παραπάνω. Μαζί και από κοντά και το Κόμμα. Δε θεωρώ σωστό να μετατραπώ εδώ σε δάσκαλο ινστρούχτορα. Ο κάθε ΚΝίτης και ΚΝίτισσα ξέρουν τι πρέπει και τι μπορούν να κάμουν. Οι Θέσεις του ΚΚΕ για τη νεολαία και την ΚΝΕ είναι ένα πλήρες, βαθυστόχαστο, άξιο συγχαρητηρίων πόνημα που θα οδηγήσει τη συνδιάσκεψη σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα και αποτελέσματα, που θα καθοδηγήσει στην πορεία το κόμμα και την ΚΝΕ στους σωστούς δρόμους του αγώνα για να φτάσουμε στην αρχή του δρόμου που οδηγεί στο νέο κόσμο, τον κόσμο του σοσιαλισμού στην πανανθρώπινη κοινωνία της μη εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Καλή επιτυχία. Ζήτω η ΚΝΕ.

Ανδρές Σούφης

Γιατρός, π. Δήμαρχος Γλυφάδας