Δε λέω πως δεν πρέπει να ενημερώνεται ο πολίτης. Πρέπει, και με το παραπάνω μάλιστα. Γιατί έχει γίνει κοινή πίστη πια πως από μια σωστή ενημέρωση προκύπτουν και όλες οι κοινωνικές ευαισθησίες που επάνω τους είναι δυνατό να θεμελιωθεί μια σωστή κοινωνία. Κι όταν, βέβαια, αναφέρομαι σε σωστές κοινωνίες δεν έχω στο μυαλό μου αυτές που μας περιγράφουν οι σχετικές τηλεοπτικές κυρίες, όπου οι κοινωνικές σημασίες περιορίζονται στους γραφικούς συζυγικούς καυγάδες και στα σεξουαλικά απωθημένα αποτυχημένων εραστών, θέματα υψηλής ακροαματικότητας και δακρυγόνων εκσπερματώσεων. Ούτε, φυσικά, έχω στο μυαλό μου τις κοινωνίες εκείνες, όπου προβάλλεται ως κυρίαρχο πολιτισμικό σύστημα ο συρφετός των κορυβαντιώντων «φιλάθλων», επωμισμένων τις πανάκριβες πλαστικές καρέκλες των ελληνικών γηπέδων, τις οποίες εσύ σύντροφε κι εγώ έχουμε από το υστέρημά μας ακριβοπληρώσει, όχι, βέβαια, για να θυσιάζονται στο βωμό της ποδοσφαιρικής και καλαθοσφαιρικής εξαλλοσύνης. Γιατί, αν μου το έλεγαν αυτό από την αρχή, θα γινόμουν κι εγώ ένας υποδειγματικός φοροφυγάς, σαν όλους τους άλλους που προστατεύει, δεόντως, η αδιάφθορος ελληνική κυβέρνηση, όχι γιατί δεν τους γνωρίζει, αλλά γιατί τους φοβάται. Ναι, τους φοβάται.

Πρέπει, λοιπόν, για να ξαναπιάσω το θέμα από την αρχή, ο πολίτης να ενημερώνεται. Να μαθαίνει, δηλαδή, όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο, όχι μόνο το δικό μας, αλλά και τον άλλον, τον «έξω κόσμο», όπως λέγεται συνήθως. Και όχι μόνο να μαθαίνει τι γίνεται, αλλά να τους εξηγούν και γιατί γίνεται. Ετσι ο ενημερωμένος πολίτης δε θα ξέρει μόνο τους αριθμούς, αλλά και την αιτία που γέννησε αυτούς τους αριθμούς. Θα ξέρει, παραδείγματος χάρη, γιατί πεθαίνουν χιλιάδες παιδιά στην Αφρική από την πείνα και τη δίψα. Θα ξέρει επίσης γιατί στη Γουατεμάλα οι λάσπες αφανίζουν σπίτια και ανθρώπους. Επιμένω πως ο ενημερωμένος πολίτης πρέπει να ξέρει γιατί οι άνεργοι στην Ευρώπη της ευημερίας και της «ξεχειλωμένης» δημοκρατίας έχουν φτάσει τα 20 εκατομμύρια και ποιος βρίσκεται πίσω από την επιμονή των Σκοπιανών να λέγονται Μακεδόνες, ντε και καλά, για να μπερδευόμαστε στα καλά καθούμενα και να βρίσκουν την ευκαιρία οι καλοί Αμερικάνοι να έρχονται κάθε τόσο, για να μας ξεμπερδέψουν.

Κι όμως, οι αρμόδιοι της ενημέρωσης, αφεντικά και οι υποτακτικοί τους εγκατέλειψαν τα κρίσιμα «γιατί» και «ποιος» της σωστής ενημέρωσης και βάλθηκαν να μας ενημερώνουν από τις 6 το πρωί μέχρι βαθιά μεσάνυχτα για τη «γρίπη των πουλερικών». Με αποτέλεσμα όχι μόνο να πανικοβάλλεται ο δυστυχής ευρωπαϊκός λαός, αλλά και να γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια πού έχει ψοφήσει και η τελευταία ανύποπτη γαλοπούλα, από πού περνάνε τα αποδημητικά πουλιά, πού προσγειώνονται για να ξεκουραστούν και πού υπάρχει κίνδυνος να κουτσουλίσουν και να μολύνουν τα ανύποπτα καναρίνια που αυτό το μήνα κελαηδούν στα ελληνικά μπαλκόνια. Και όχι μόνο ως εδώ. Η ενημέρωση προχωράει και πιο βαθιά. Αραδιάζονται αριθμοί, στατιστικές, ονόματα φαρμάκων, ονόματα ιών. Γίνονται δηλώσεις ειδικών και μη. Οι μεν λένε να εμβολιαστούμε οι δε όχι. Οι μεν λένε πως, όπου να 'ναι έρχεται το τέλος μας, οι δε πως μ' αυτό, το τέλος μας δηλαδή, θα ασχοληθούν άλλοι και όχι οι γαλοπούλες της Χίου ούτε οι μπεκάτσες του Εβρου. Φτάνει πια. Δεν την αντέχω αυτή την ενημέρωση, που όπως φαίνεται θα γίνει ακόμα πιο επικίνδυνη και από αυτή τη γρίπη των πουλερικών. Και δυστυχώς για την ελληνική τηλεόραση δεν υπάρχει κανένα εμβόλιο, όσο θανατηφόρα κι αν είναι αυτή!