ΒΕΡΟΛΙΝΟ.-

Οριστικό «αντίο» από τον καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ, που δήλωσε την αποχώρησή του χτες κατά τη συγκρότηση της νέας Γερμανικής Βουλής που εξέλεξε, κατά την πρώτη συνεδρίαση του σώματος μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της 18ης Σεπτέμβρη, και πρόεδρο, τον Νόρμπερτ Λάμερτ.

Ο Σρέντερ θα παραμείνει υπηρεσιακός καγκελάριος μέχρι τις 12 Νοέμβρη, οπότε θα ορκιστεί και η νέα κυβέρνηση. Οσο για τον Λάμερτ - βουλευτής εδώ και 25 χρόνια της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) - εξελέγη με μεγάλη πλειοψηφία, καθώς έλαβε τις ψήφους 564 εκ των 607 παρόντων βουλευτών, ενώ 25 ψήφισαν κατά και 17 απείχαν. Ενα ακόμη παράξενο των ημερών στη Γερμανία... ο Λάμερτ έλαβε 116 ψήφους περισσότερες από την πλειοψηφία που θα έχει ο «μεγάλος συνασπισμός» (CDU/CSU 226 βουλευτές και SPD 222 βουλευτές). Στη νέα Βουλή, εκτός από αυτές τις δύο κοινοβουλευτικές ομάδες, μετέχουν οι Φιλελεύθεροι του FDP με 61 βουλευτές, το Κόμμα της Αριστεράς με 54 και οι Πράσινοι με 51 βουλευτές (πράγμα που δείχνει ότι ψηφίστηκε και από τις άλλες κοινοβουλευτικές ομάδες).

Ο Λάμερτ διαδέχεται τον σοσιαλδημοκράτη Βόλφγκανγκ Τίρσε. Το αξίωμα του προέδρου της Μπούντεσταγκ τον καθιστά δεύτερο στην ιεραρχία του γερμανικού κράτους, μετά τον συντηρητικό πρόεδρο Χορστ Κέλερ.

Πάντως, η συγκρότηση σε σώμα της νεοεκλεγείσας Βουλής και η παρουσίαση του χριστιανοδημοκρατικού επιτελείου που αναλαμβάνει καθήκοντα στη νέα κυβέρνηση ήταν τα κυρίαρχα θέματα στα σχόλια του γερμανικού Τύπου, κυρίως με παραινέσεις προς τους «δύο» του μεγάλου συνασπισμού. «Στην Μέρκελ και στον Μιντεφέριγκ επαφιόμεθα στο εξής για τη σφυρηλάτηση ενός ικανού και ευέλικτου κυβερνητικού συνασπισμού που θα αποφασίζει και θα λειτουργεί σύσσωμος και όχι ως ένα ετερόκλητο συνονθύλευμα πολιτικών απόψεων και συμφερόντων. Μια κυβέρνηση σε παραλυσία λόγω προσωπικών και άλλων συμφερόντων είναι το τελευταίο που χρειάζεται αυτή η χώρα» τονίζει στο κύριο άρθρο της η «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ», ενώ η «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» τονίζει: «Η νέα Βουλή και οι βουλευτές θα παίζουν μικρότερο ρόλο τώρα με τον μεγάλο συνασπισμό γιατί οι αποφάσεις θα στηρίζονται στις τριμερείς συμφωνίες εντός του συνασπισμού και όχι στις ψηφοφορίες στη Βουλή. Και αυτό τόσο λόγω της δεδομένης αριθμητικά αδύναμης αντιπολίτευσης - μόνον 166 έδρες σε σύνολο 614 - όσο και της συμμετοχής στην κυβέρνηση των τριών αρχηγών των κυβερνητικών κομμάτων. Ψηφίσαμε ένα νέο κοινοβούλιο, αλλά μάλλον δεν είναι τόσο σημαντικό αυτή τη φορά».

Πάντως αυτό που μετράει είναι ότι στη Γερμανία, για τη συναίνεση που επιτεύχθηκε, το μεγάλο κεφάλαιο τρίβει τα χέρια του και τους εργαζόμενους τους περιμένουν δύσκολες μέρες με την αντιλαϊκή πολιτική που θα εφαρμοστεί.