Με συμμετοχή καλλιτεχνών, εκπροσώπων πολιτιστικών συλλόγων, μαζικών φορέων, δημοτικών κινήσεων και εργαζομένων, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα η εκδήλωση της ΚΟ Πειραιά του ΚΚΕ, με θέμα την Επερώτηση του ΚΚΕ στη Βουλή για τα προβλήματα του πολιτισμού και την ανάγκη να δημιουργηθεί ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα για τη διεκδίκηση μιας άλλης πολιτιστικής ανάπτυξης και μιας τέχνης για το λαό.

Την Επερώτηση παρουσίασε η βουλευτής Πειραιά, Ελπίδα Παντελάκη, αναφερόμενη στα τεράστια προβλήματα των καλλιτεχνών, στις συνέπειες της πολιτικής «που βάζει τον πολιτισμό στα γρανάζια της ανταγωνιστικότητας», στις ευθύνες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ για τη σημερινή κατάσταση του πολιτισμού, στην «εμπορευματοποίηση που εγκυμονεί κινδύνους να χαθεί ό,τι έχει δημιουργηθεί». Η Ε. Παντελάκη τόνισε ότι «ο κόσμος πρέπει να αντιδράσει μαζικά. Να αναπτυχθεί ένα πολιτιστικό κίνημα, μαζί με το μαζικό λαϊκό κίνημα, διεκδίκησης από την κυβέρνηση και αντιπαράθεσης στην πολιτική της ΕΕ», γιατί αυτό που ζούμε «είναι ο πολιτισμός της βαρβαρότητας και απαιτείται κοινή απόφαση για να αντιπαλέψουμε αυτή την πολιτική, την εξουσία και τους φορείς της. Εκεί βρίσκεται η ελπίδα».

Λέγοντας ότι «οι νέοι είναι το μπόι του μέλλοντός μας», πρότεινε την ανάπτυξη πλατιού κινήματος ερασιτεχνικής δημιουργίας που να αγκαλιάζει τη νεολαία, την εργατική τάξη, τους φορείς, με ιδιαίτερη συμβολή των εκπαιδευτικών, του συνδικαλιστικού κινήματος, μαζικών φορέων.

Η Εύα Μελά, μέλος του Πολιτιστικού Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ, γενική γραμματέας του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, αναφερόμενη στην κρατική πολιτιστική πολιτική, στα πλαίσια της «Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης», τόνισε πως οι αυτοαπασχολούμενοι δημιουργοί (εικαστικοί, μουσουργοί κ.ά.) παραμένουν ανασφάλιστοι. Τριάντα χρόνια διεκδικούν λύση του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού, με «εργοδότη» το κράτος και τους κερδοσκόπους διακινητές της τέχνης. Ομως, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ απαντούν στους δημιουργούς: «Κάνετε αυτασφάλιση στο ΤΕΒΕ». Η ομιλήτρια, χαρακτηρίζοντας «μπάλωμα» τις τιμητικές συντάξεις, σημείωσε και ότι «δε δίνονται από το 2000».

Από το 1994 ιδιοποιήθηκαν 17 πολιτιστικά ΝΠΔΔ (λ.χ. Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ), που σήμερα ασφυκτιούν οικονομικά. Ενώ το κράτος χρηματοδοτεί ιδιώτες, λέει σ' αυτά: «Βρείτε χορηγούς». Δε δίνονται το 1% για εικαστική διακόσμηση δημοσίων κτιρίων και το 1,5% από τις εισπράξεις των καναλιών για τον κινηματογράφο. Οι μεγάλες κρατικές διοργανώσεις γίνονται με και προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου στον τομέα του πολιτισμού (λ.χ. Μέγαρο Μουσικής, outlooκ). Εκδιώχτηκαν οι σύλλογοι των καλλιτεχνών από τα όργανα σχεδιασμού της κρατικής πολιτιστικής πολιτικής. Η καλλιτεχνική παιδεία εκδιώχτηκε το 1997 από το Λύκειο και συνεχώς συρρικνώνεται και οι νέοι καλλιτέχνες - δάσκαλοι είναι συμβασιούχοι «όμηροι». Η Ε. Μελά επισήμανε και ότι σημαντικοί τομείς της καλλιτεχνικής παιδείας (θέατρο, μουσική, κινηματογράφος) είναι στα χέρια ιδιωτών - σχολαρχών.

«Ομως», κατέληξε, «ευτυχώς υπάρχουν δημιουργικές πρωτοβουλίες, πυρήνες πολιτιστικής αντίστασης στους εργαζόμενους, στη νεολαία, στους καλλιτέχνες. Η πολιτιστική μας παρέμβαση θα είναι να συμβάλουμε στην ανάπτυξη ενός πλατιού μορφωτικού κινήματος, ενός "άλλου πόλου". Πόλου αντίστασης στον ιμπεριαλιστικό "πολιτισμό". Ο λαός με τη δράση του και δημιουργία του να χτίσει τον άλλο πολιτισμό, το σοσιαλιστικό».

Μετά τις ομιλίες έγινε πλούσιος διάλογος για τα προβλήματα των καλλιτεχνών, αλλά και τον κοινωνικό ρόλο τους, τους τρόπους ανάπτυξης πλατιού, πολύμορφου ερασιτεχνικού και πολιτιστικού κινήματος και τη συμβολή σ' αυτό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.