Μιλώντας χτες στο ραδιόφωνο του «Φλας» μεταξύ άλλων θεμάτων τέθηκε στην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ κι αυτό των κινητοποιήσεων που αναμένονται το επόμενο διάστημα και της ζητήθηκε μια εκτίμηση για το αν «πάμε για κοινωνική σύγκρουση ή είναι οι κατ' έτος κινητοποιήσεις αυτή την εποχή ενόψει του προϋπολογισμού». Απαντώντας η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε:

«Δυστυχώς, το εργατοϋπαλληλικό κίνημα, όπως και τα άλλα τμήματα του λαϊκού κινήματος, δεν προετοιμάστηκαν - με ευθύνη των συνδικαλιστικών ηγεσιών ή στο μέτρο των ευθυνών των συνδικαλιστικών ηγεσιών - εδώ και πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουν μια επίθεση, η οποία εξελίσσεται τμηματικά, αλλά που έχει επεξεργασμένη στρατηγική και στόχο. Και βεβαίως υπάρχει η δυσαρέσκεια των εργαζομένων, αντιδρούν, αλλά ακόμα λείπει, αν θέλετε, συνολικά από το εργατοϋπαλληλικό κίνημα μια προγραμματισμένη πολιτική αντεπίθεση και πολιτικοί στόχοι. Διότι εδώ που βρισκόμαστε τα πράγματα δε λύνονται με μια απεργία ή με μια διαμαρτυρία, με μια δυσαρέσκεια. Χρειάζεται ένα κίνημα πολιτικοποιημένο. Δεν εννοώ κομματικοποιημένο, εννοώ πολιτικοποιημένο. Και αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνονται κινητοποιήσεις, αλλά απέχουμε από μια συνολικά οργανωμένη αντεπίθεση με αποτελέσματα».

Στην ερώτηση, «Υπ' αυτή την έννοια μπαίνουμε σε περίοδο θερμών κοινωνικών συγκρούσεων ή δεν υπάρχουν συνθήκες για μια μετωπική σύγκρουση με αυτή την πολιτική που εσείς την έχετε χαρακτηρίσει με έναν ορισμένο τρόπο;», η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ απάντησε:

«Από πλευράς συνδικαλιστικών ηγεσιών δε νομίζω ότι υπάρχει πρόθεση να αναπτυχθεί ένα οργανωμένο κίνημα με τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων. Θα σας πω ένα παράδειγμα: Κηρύσσει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ 24ωρη απεργία. Επρεπε να είχαν φτιάξει 10.000 επιτροπές αγώνα. Να πάνε να μπουν μέσα στα εργοστάσια σαν επιτροπές αγώνα της ΓΣΕΕ και να στηρίξουν τους εργαζόμενους από την εργοδοτική τρομοκρατία. Κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές αυτήν την προσπάθεια την κάνουμε. Μιλώ τώρα για τα ηγετικά όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος».

«Αρα λέτε ότι η ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος δεν έχει την πρόθεση να συγκρουστεί μετωπικά με αυτή την πολιτική», ήταν το σχόλιο του δημοσιογράφου, και η Αλ. Παπαρήγα τόνισε:

«Οχι, δεν έχει, γιατί έχει πρόθεση να συγκρουστεί με τη ΝΔ, όχι με την πολιτική που ακολουθείται. Αυτό δε σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να το δουν αυτό παθητικά και να πουν αφού η ΓΣΕΕ δεν οδηγεί προς τα εκεί να κάθονται στα σπίτια τους. Νομίζω ότι οι εργαζόμενοι χρειάζεται να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους».

«Ο υπαινιγμός σας προφανώς είναι ότι επειδή πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ η ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, γίνεται για λόγους αντιπολιτευτικής τακτικής απέναντι στη ΝΔ», σχολίασε ο δημοσιογράφος, και η απάντηση ήταν η εξής:

«Δεν είναι μόνο η ΠΑΣΚΕ. Είναι και άλλες παρατάξεις. Είναι και η ΔΑΚΕ, η οποία δε μετέχει και είναι σε αντίθεση. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι εδώ και δέκα χρόνια και τα μέτρα που έρχονται, δε συνιστούν απλώς μια συντηρητική επιλογή μιας κυβέρνησης, μιας διαχείρισης. Προέρχονται από πολύ πιο βαθιές επιλογές του ίδιου του συστήματος και εδώ βεβαίως αναφερόμαστε και σε επιλογές του κεφαλαίου, της πλουτοκρατίας, των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν είναι απλώς μια περιπτωσιακή επίθεση. Είναι μέτρα που προωθούνται σε όλη την Ευρώπη, για να μην πω σε όλο τον κόσμο, άρα η απάντηση των εργαζομένων δεν μπορεί να είναι ούτε αποσπασματική, ούτε ευκαιριακή, ούτε κατ’ έθιμον, δηλαδή τώρα έχουμε τον προϋπολογισμό, τώρα βγαίνουμε και ούτε η απάντηση εξαντλείται με απεργιακές κινητοποιήσεις. Εδώ χρειάζεται μια ολόκληρη ανασύνταξη του κινήματος».

Σχετικά με το αν της προκάλεσε εντύπωση ή αν την παραξένεψε το «γεγονός ότι υπήρξε μια σύμπτωση του ΣΕΒ με τα συνδικάτα σε ό,τι αφορά το άρθρο 14 και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων», η Αλ. Παπαρήγα υπογράμμισε:

«Μη θεωρήσετε ότι έχουμε αίσθημα αυτάρκειας, επάρκειας, κλπ., σε αυτό που θα σας απαντήσω. Δε μας ξένισε καθόλου. Και να σας πω γιατί: Ο ΣΕΒ βρίσκεται σε μια φάση που μαζί με τη ΓΣΕΕ θα συζητήσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ετσι λοιπόν προτιμάει να κάνει ένα βήμα για το θεαθήναι προς τη ΓΣΕΕ, για να διευκολύνει και τη ΓΣΕΕ να υποχωρήσει. Εδώ υπάρχει και μία άλλη πλευρά: Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δε φοβίζουν τον ΣΕΒ, διότι τις χειρίζεται με έναν τέτοιο τρόπο σε συνδυασμό με τους "κοινωνικούς" του "εταίρους", όπου μπορεί να υπάρξει κοινωνική συναίνεση σε αντιλαϊκή βάση. Δεν τις φοβάται τις κοινωνικές διαπραγματεύσεις ο ΣΕΒ. Ο ΣΕΒ θα ήταν υπέρ της πλήρους κατάργησης κάτω απ' άλλες συνθήκες και δεν ξέρουμε, μπορεί να είναι μια συγκυριακή θέση. Δεν μπορεί να είναι φιλεργατικός ο ΣΕΒ αποτόμως».