Το 2005 η σοσιαλιστική Κούβα, παρά την ένταση του εγκληματικού εμπάργκο, κατάφερε να κάνει σημαντικά βήματα βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου του λαού. Ηταν μια χρονιά που σήμανε σημαντική ανάκαμψη στην οικονομία της χώρας με τους δείκτες ανάπτυξης να φτάνουν το 11% και να δίνονται σημαντικές αυξήσεις στους λειτουργούς της εκπαίδευσης, της υγείας και των κοινωνικών προγραμμάτων. Ταυτόχρονα, η Κούβα ξεχώρισε και στη διεθνιστική προσφορά σε πολλές περιοχές του πλανήτη και την προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας.

Επίσης, μέσα στη χρονιά βγήκε στο φως της δημοσιότητας το σχέδιο ανατροπής, των ΗΠΑ, που από το 2004 προχωράει πιο εντατικά, της λεγόμενης ...«μετάβασης σε μία ελεύθερη Κούβα». Πρόκειται για παραπέρα εντατικοποίηση του αποκλεισμού με τελικό στόχο πλήρη προσάρτηση του νησιού. Οπως κατήγγειλαν από την πρώτη στιγμή οι Κουβανοί αξιωματούχοι, πρόκειται για μια προσπάθεια επανάληψης ανατροπής που επέβαλαν με διάλυση του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ανατολική Ευρώπη και την πρώην Σοβιετική Ενωση. Και περιλαμβάνει την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών, τον έλεγχο της παραγωγής και του προϋπολογισμού, τη μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα και την ανάπτυξη της υποθετικής αγοράς, την κατάργηση του συντάγματος και την τοποθέτηση κυβέρνησης υποτακτικής στις ΗΠΑ. Την ίδια στιγμή, προαναγγέλλονται και μέτρα καταστολής και διώξεων ακόμα και δολοφονίας των κομμουνιστών, γι' αυτό μιλάνε και για αύξηση του αριθμού των ορφανών στο Νησί. Σε αυτές τις συνθήκες το Νησί της Επανάστασης συνεχίζει και προοδεύει, και ο περήφανος λαός του δίνει τον αγώνα του για αξιοπρέπεια και εθνική κυριαρχία.