Η φωτογραφία διατηρεί το συμβολισμό της. Τα κάγκελα, τουλάχιστον για τις εργάτριες, δεν παραπέμπουν μόνο στην ασφάλεια του εργοστασίου από εξωτερικούς κινδύνους...

• Οικογενειακή κατάσταση: «Αγαμος» ή «έγγαμος». Χήρος ή διαζευγμένος. Αριθμό παιδιών κι αν είναι αρσενικά ή θηλυκά.
• Κάθε ασθένεια από την οποία νόσησε ο εργαζόμενος, αλλά και τα μέλη της οικογένειάς του, όπως και την ηλικία που εμφανίστηκε.
• Αν καπνίζει ο εργαζόμενος, πόσα τσιγάρα την ημέρα και πότε ξεκίνησε το κάπνισμα. Αν διέκοψε και αν ναι, αν το έκανε με σύσταση γιατρού. Αν παρουσίαζε δύσπνοια, «σε κόπωση» ή «σε ηρεμία».
• Πλήρες γυναικολογικό ιστορικό: Ηλικία έναρξης της έμμηνου ρήσης και πόσες μέρες διαρκεί. Πόσους τοκετούς είχε μια γυναίκα, αν υπήρξαν νεκρά έμβρυα, αποβολές, εκτρώσεις. Τι μέθοδο αντισύλληψης χρησιμοποιεί, αν είναι αντισυλληπτικά χάπια, αν είναι διάφραγμα ή σπιράλ ή άλλη.

Βέβαια, επιχειρήματα του τύπου «μα, έτσι θα μπορούσε η διεύθυνση της επιχείρησης να παίρνει μέτρα πρόληψης ή ασφάλειας», θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν - το λιγότερο - αφελή. Μόνο και μόνο η εντατικοποίηση, οι υπερωρίες, τα σχεδόν ανύπαρκτα διαλείμματα που σακατεύουν αργά - αργά τις εργάτριες, κάθε άλλο παρά... έγνοια για την υγεία των εργαζομένων αποδεικνύει.

Στη χειραγώγηση της συνείδησης των εργαζομένων αποσκοπεί ακόμα και η εσωτερική διακόσμηση του εργοστασίου. Η εξουδετέρωση κάθε «μικροβίου» αμφισβήτησης της αυθεντίας και της εξουσίας του εργοδότη, η καλλιέργεια ενός προτύπου «νομοταγούς» εργαζομένου που δεν ασχολείται πέρα απ' τη δουλιά του με «άχρηστα» πράγματα όπως π.χ. το συνδικάτο, η ευθυγράμμιση με τις εντολές της επιχείρησης, είναι μερικοί μόνο απ' τους στόχους. Παραθέτουμε ορισμένες μόνο από τις κορνιζαρισμένες υποδείξεις που είναι αραδιασμένες πάνω στους τοίχους, έτσι ώστε οι εργάτριες να τις συναντούν καθημερινά (βλ. μέθοδο Γκαίμπελς: «Λέγε - λέγε, κάτι μένει στο τέλος»):

«Η φιλοσοφία σου ας είναι όχι το να δείξεις τι μπορείς να βγάλεις από μια δουλειά, αλλά πόσο μπορείς ν' αφοσιωθείς σ' αυτήν».

«Ο άνθρωπος έχει δυο αυτιά κι ένα στόμα. Αυτό δείχνει ότι πρέπει ν' ακούει πολλά και να λέει λίγα».

«Υπάρχουν δυο ειδών ελευθερίες: η ψεύτικη όπου και κάνει κανείς ό,τι θέλει κι η αληθινή όπου κάνει κανείς ό,τι πρέπει».

Τα σχόλια περιττεύουν...