Τη σύμπλευσή της με την αντιναυτεργατική πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης και τις αξιώσεις των εφοπλιστών σε βάρος των συμφερόντων των ναυτεργατών επιβεβαίωσε, για μια ακόμη φορά, η πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ) στη χτεσινή συνεδρίασή της.

Συγκεκριμένα, για την «Αιτιολογημένη Γνώμη» - αποτελεί κείμενο που απέστειλε η ΕΕ στα τέλη Δεκέμβρη του 2005 στην ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με το οποίο την εγκαλεί για κακή εφαρμογή του Κανονισμού 3577/92 για την άρση του καμποτάζ και την απελευθέρωση των θαλάσσιων ενδομεταφορών κι απαιτεί συμμόρφωσή της μέσα σε δύο μήνες - τα στελέχη της πλειοψηφίας αρνήθηκαν ουσιαστικά να την καταδικάσουν, μεταθέτοντας τις όποιες «αντιδράσεις» τους για τον ερχόμενο Φλεβάρη. Από την πλευρά τους, οι εκπρόσωποι της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, τόνισαν την ανάγκη ανάληψης άμεσης δράσης για τη μη άρση του καμποτάζ με παράλληλη διεκδίκηση Ενιαίου Κρατικού Φορέα για την Ακτοπλοΐα.

Σε ό,τι αφορά τον προϋπολογισμό του ΝΑΤ και των άλλων Ναυτεργατικών Ταμείων για το 2006, αποκαλύπτεται, από στοιχεία που έφεραν στη δημοσιότητα τα ταξικά σωματεία, η δραματική αύξηση, χρόνο με το χρόνο, των ελλειμμάτων τους καθώς για το 2005 το οργανικό του έλλειμμα έφτασε τα 963.823.232 ευρώ από 765.731.620 ευρώ που ήταν το 2004. Απέναντι σε αυτή την άθλια κατάσταση, στην οποία έχουν περιέλθει τα ναυτεργατικά Ταμεία με ευθύνη της κυβέρνησης, η πλειοψηφία της ΠΝΟ αρκέστηκε γενικόλογα να πει πως τα ελλείμματα πρέπει να καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς να καταδικάσει τους υπαίτιους που ευθύνονται γι' αυτό το χάλι.

Σε δήλωσή του στον «Ρ» ο Σάββας Τσιμπόγλου, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, σημείωσε σχετικά: «Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ο φιλοεφοπλιστικός ρόλος της ΠΝΟ, όπως αυτός εκφράστηκε και μέσα από τη σημερινή (σ.σ. χτεσινή) συνεδρίαση. Είναι επιβεβλημένη η ανάγκη για ανάληψη αγωνιστικών πρωτοβουλιών με συγκέντρωση των δυνάμεων των ναυτεργατών, της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, που θα αναπτύσσουν τη δράση τους για την αναχαίτιση αυτής της αντιλαϊκής λαίλαπας, ώστε να βάλουν τις προϋποθέσεις για την αλλαγή των συσχετισμών σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο, με στόχο την αλλαγή και στο επίπεδο της εξουσίας, σε φιλολαϊκή κατεύθυνση».