Την τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, που έσπευσε να δηλώσει «όχι σύγκρουση» και μέσω της Εθνικής Επιτροπής για την Απασχόληση άνοιξε το δρόμο για τη διαπραγμάτευση της αξίωσης των βιομηχάνων να εξαιρεθούν από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας νομοί που αντιμετωπίζουν οξυμένο πρόβλημα ανεργίας, ανέλαβαν να προωθήσουν οι ηγεσίες των Εργατικών Κέντρων που πρόσκεινται σε ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ.

Αυτό αναδείχτηκε μέσα από τη σύσκεψη που έγινε χτες στη Θεσσαλονίκη και στην οποία συμμετείχαν τα Εργατικά Κέντρα Δράμας, Βέροιας, Φλώρινας, Καστοριάς και Νάουσας. Το Εργατικό Κέντρο Νάουσας, κλήθηκε τελευταία στιγμή, αφού προηγούμενα μάλιστα είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του να αναλάβει πρωτοβουλίες για το συντονισμό της δράσης των ΕΚ των περιοχών που επιχειρείται από το ΣΕΒ να χρησιμοποιηθούν ως πολιορκητικός κριός για να χτυπηθεί η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Στις τοποθετήσεις τους και για να θολώσουν τα νερά, οι εκπρόσωποι των Εργατικών Κέντρων, ισχυρίστηκαν ότι μια πιθανή εφαρμογή της πρότασης του ΣΕΒ δεν πρόκειται να συνεισφέρει στην αντιμετώπιση της ανεργίας στους τέσσερις νομούς, η οποία μάλιστα έχει ανέλθει σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Συγκεκριμένα, και ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στη Νάουσα η ανεργία αγγίζει το 50%, στη Δράμα το 30%, στη Φλώρινα το 28%, στην Καστοριά και τη Βέροια το 25%. Παρά την παραπάνω παραδοχή, προσπάθησαν να διαχωρίσουν το ζήτημα της ανεργίας από την ΕΓΣΣΕ και δήλωσαν πως υιοθετούν στο σύνολό του το διαπραγματευτικό πλαίσιο της ΓΣΕΕ και την τακτική της, με την οποία όμως το αίτημα των βιομηχάνων φαίνεται πως θα αποτελέσει το βασικό σημείο συζήτησης στον «κοινωνικό διάλογο».

Εξαίρεση αποτέλεσε η τοποθέτηση του εκπροσώπου του Εργατικού Κέντρου Νάουσας Σάκη Τσίτση. Οπως σημείωσε, «οι προκλητικές αξιώσεις των βιομηχάνων για πάγωμα των μισθών αρχικά τουλάχιστον στους νομούς μας, οι δήθεν προτάσεις τους προς αντιμετώπιση της ανεργίας, για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και μείωση των μισθών μέσω της κατάργησης των επιδομάτων πολυετίας, συνιστούν κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης.

Η στάση αυτή του ΣΕΒ δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία», ούτε ξαφνιάζει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας μας, πατάει στις ράγες του αντεργατικού νομοθετικού οπλοστασίου όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, αλλά και στη συναίνεση, στην πράξη, της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, παρά τις όποιες δημαγωγικές κορόνες της».

Ο Σ. Τσίτσης, τόνισε πως «οι εξελίξεις αυτές βάζουν την εργατική τάξη και τα συνδικάτα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Κάθε υποχώρηση αυτή τη στιγμή, κάθε συζήτηση με τον ΣΕΒ για τις αξιώσεις του, ισοδυναμεί με προδοσία».

Και κατέθεσε την πρόταση του ΕΚΝ που ξεκαθαρίζει πως η προκλητικότητα του ΣΕΒ πρέπει να πάρει απάντηση. «Τα συνδικάτα πρέπει να μπούνε μπροστά. Οχι μόνο να περιφρουρήσουν τις συλλογικές συμβάσεις, αλλά μέσα από μια πλατιά καμπάνια ενημέρωσης των εργαζομένων να δώσουν τη μάχη της νέας ΕΓΣΣΕ, των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων, αποκαλύπτοντας τη στάση και το ρόλο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Απαιτώντας σθεναρά και με όλα τα μέσα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους».