Εννιά ταινίες! Δύο απ' αυτές ελληνικές. Πολλές και για τον κριτικό και για το θεατή. Ιδιαίτερα όταν οι πέντε από αυτές, η καθεμία για τους δικούς της λόγους και για τις δικές της αρετές, απαιτούν μεγαλύτερη «ανάλυση» από τον κριτικό και, κυρίως, και οι πέντε αφορούν το φίλο του καλού κινηματογράφου. Τον κάθε καλό θεατή, ο οποίος θέλει - και πρέπει - να είναι ενημερωμένος! Μα και τεμπέλης να 'ναι, πάλι δεν προλαβαίνει. Εγώ, δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω τίποτα! Βρέστε τα με τον εαυτό σας και με τα γραφεία διανομής, τα οποία έχουν τη δική τους λογική!

Το πολιτικό θρίλερ, «Syriana», του Στέφεν Γκάγκαν, το επίσης πολιτικό «Το Κορίτσι Της Δευτέρας», του Χαλ Χάρτλεϊ, η κοινωνική και αποπνικτική «Η Τελευταία Εκδίκηση», του Τσαν Γουκ Παρκ, η ρομαντική, με πολιτικό φόντο, «Η Κοντέσα της Σαγκάης», του Τζέιμς Αϊβορι και, τέλος, η πολύ καλή, κυρίως εικαστικά, και πολιτικά θα έλεγα, ελληνική, «Γλυκιά Μνήμη», του Κυριάκου Κατζουράκη πρέπει να μπουν στον προγραμματισμό σας.

Οι άλλες τέσσερις δεν πρέπει να σας απασχολήσουν σοβαρά. Εγώ είμαι υποχρεωμένος να τις αναφέρω. Το «αισθηματικό» «Shopgirl», του Αναντ Τάκερ, το μεταφυσικό «Βλέπω το Θάνατό σου 3», του Τζέιμς Γουόνγκ, η χαζή φαρσοκωμωδία «Μην Πυροβολείτε Τη Γιαγιά 2», του Τζον Γουάτσελ και, τέλος, η δεύτερη ελληνική ταινία, που δεν έχει καμία σχέση με την πρώτη, ίσως και με τον κινηματογράφο, «Τσίου...», του Μάκη Παπαδημητράτου.

Καλή διασκέδαση (και καλό ξέμπλεγμα).