Στη Γαλλόα γίνονται όλα όσα είναι γνωστά σε όλους και δε χρειάζεται να σημειώσουμε κάτι παραπάνω. Εργατικές κινητοποιήσεις, όμως, δε γίνονται τον καιρό αυτό μόνο στη Γαλλία. Προχτές, στη Μ. Βρετανία έκαναν 24ωρη απεργία 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης Τ. Μπλερ να ανεβάσει το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησής τους από τα 60 στα 65 χρόνια. Ηταν η μεγαλύτερη απεργία στη Μ. Βρετανία, μετά από αρκετές δεκαετίες και τα βρετανικά συνδικάτα υπόσχονται ακόμη «θερμότερη» συνέχεια, εφόσον η κυβέρνηση των Εργατικών επιμείνει στις αντεργατικές επιδιώξεις της. Στη Γερμανία, επίσης, οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν από τις 6 Φλεβάρη, για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης του «μεγάλου συνασπισμού», χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατικών, να αυξήσουν τις εβδομαδιαίες ώρες εργασίας, από 38,5 στις 40, χωρίς αύξηση του μισθού.

Βέβαια, πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη, ώστε να μειωθεί ουσιαστικά η υπάρχουσα ψαλίδα, ανάμεσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα αντίστασης και την επίθεση των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνήσεών τους, αλλά σίγουρα οι προαναφερόμενοι αγώνες στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα.