Σε άλλο σημείο διαβάζουμε: «Ολοένα και περισσότερο, οι ΜΚΟ αναγνωρίζονται ως σημαντικά στοιχεία της κοινωνίας των πολιτών και ως παρέχοντες σημαντική υποστήριξη στο δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης».

Μηχανισμός στήριξης, λοιπόν, του συστήματος διακυβέρνησης, οι ΜΚΟ, με τις ευχές της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων. Ας δούμε τώρα, ποια είναι η θέση των κομμάτων της πλουτοκρατίας.

Στο κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ αναφέρονται τα εξής αποκαλυπτικά για το κατά πόσο «αποπολιτικοποιημένες» και πέρα από κόμματα είναι οι ΜΚΟ: «Θέλουμε τις ΜΚΟ στην Ευρωπαϊκή Ελλάδα του αύριο... Οι ανάγκες της σημερινής εποχής (!) και ο σύγχρονος τρόπος ανάπτυξης (!) των κοινωνιών έχουν οδηγήσει σε φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού... Ανεργοι, άστεγοι, μειονότητες, παλιννοστούντες, μετανάστες, αναξιοπαθούντες δεν μπορούν να βρουν εκπροσώπηση στους παραδοσιακούς τομείς της οργανωμένης κοινωνίας... Η κοινωνία των πολιτών δίνει ουσιαστική λύση στο πρόβλημα...».

Λίγο πιο κάτω διαβάζουμε για το ρόλο που μπορούν να παίξουν οι ΜΚΟ στην κάλυψη ελλειμμάτων του κράτους και μάλιστα ότι η ΝΔ δεσμεύεται να καταστήσει τις ΜΚΟ ισότιμους εταίρους της στην τήρηση υποχρεώσεων του κράτους, όχι όμως και κρατικοποίησή τους για να διατηρηθούν... ανεξάρτητες! Επιπλέον, σημειώνεται ότι η ΝΔ αμφισβητεί το μονοπώλιο του κράτους στην κοινωνική πολιτική, στην εκπαιδευτική πολιτική και τον πολιτισμό, οπότε οι ΜΚΟ καλούνται να παίξουν εδώ το δικό τους ρόλο.

Ιδιες κι απαράλλαχτες είναι και οι θέσεις του ΠΑΣΟΚ για το ρόλο και τη δράση των ΜΚΟ και της Κοινωνίας των Πολιτών. To ΠΑΣΟΚ, βέβαια, είναι ο κύριος πολιτικός φορέας που εμφανίζεται εδώ και χρόνια ως υπέρμαχος των ΜΚΟ και πολλές φορές μάλιστα και με αρθρογραφία του ίδιου του Κ. Σημίτη. Συγκεκριμένα, στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Η ΚτΠ, που το θεμέλιό της είναι ο ενεργός πολίτης, αποτελεί τη βάση της επιστροφής της ανανέωσης και της αναζωογόνησης της πολιτικής». Γίνεται λόγος περί αποκρατικοποίησης κοινωνικών υπηρεσιών κλπ.

«Οι ΜΚΟ νοηματοδοτούν την παγκοσμιοποίηση, που χωρίς αυτές συχνά καταντάει απλώς ένα τοπίο πολέμων και αγορών». Είναι τα λόγια του Γάλλου συγγραφέα και διανοητή Ζακ Αταλί στην «Ελευθεροτυπία» (29/11/2004). Ο Ζακ Αταλί είναι πρόεδρος του Planet Finance, ήταν ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και Ανοικοδόμησης και σύμβουλος του πρώην Γάλλου Προέδρου Φ. Μιτεράν.

Στην ίδια συνέντευξη αναφέρει, ακόμα, ότι επειδή η ονομασία ΜΚΟ εμπεριέχει μια αρνητική χροιά, ο ίδιος προτείνει το όνομα «Θεσμοί Αλληλεγγύης» και συμπληρώνει: «Από τη στιγμή που η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υπάρχει ήδη, και καθώς οι διάφοροι φορείς έχουν χιλιάδες μέρη για να συναντώνται, οι "Θεσμοί Αλληλεγγύης" πρέπει να έχουν το δικό τους φόρουμ. Το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ, στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας, καλύπτει σε ένα βαθμό αυτό το στόχο».