Η πραγματικότητα (1) «"Οταν, για παράδειγμα, σε ποσοστό 60% οι ψηφοφόροι της ΝΔ ζητούν να μην ψηφίσουμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας εναντίον του Ιράν και το 96% δηλώνει αντίθετο στη χρήση των βάσεων, τότε μάλλον αυτό που χαρακτηρίζουμε ως αντιαμερικανισμό είναι (όχι μόνο για τους αριστερούς) ένας αντι-ιμπεριαλισμός, μια αντίδραση στην ηγεμονική δύναμη" (...) το 40% των ερωτωμένων δήλωσε ότι "ευχαρίστως θα ανατίναζε το κτίριο της αμερικανικής πρεσβείας, αρκεί φυσικά να μη βρισκόταν κανένας άνθρωπος μέσα"» (Με αφορμή το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, ρεπορτάζ από τον Χρήστο Μανωλά και ανάλυση από τον Ηλία Νικολακόπουλο στα «ΝΕΑ»).

Η πραγματικότητα (2) «Στρατιωτικές βάσεις "νοίκιασαν" οι Αμερικανοί στη Βουλγαρία (...) υπέγραψαν χτες τη δεκαετούς διάρκειας συμφωνία (...) το νέο αμερικάνικο στρατηγικό δόγμα ευνοεί την εγκατάλειψη των μεγάλων πολυάνθρωπων βάσεων της ψυχροπολεμικής εποχής και τη δημιουργία μικρότερων, πιο "ευέλικτων" βάσεων στα Βαλκάνια και στην Κεντρική Ασία, που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως εφαλτήριο για "χειρουργικά" πλήγματα (...) αρκετές χιλιάδες διαδήλωσαν χθες ενάντια στη συμφωνία με κεντρικό σύνθημα "όχι στις βόμβες της Κοντολίζα" ενώ σε πρόσφατη δημοσκόπηση το 60% των ερωτηθέντων Βουλγάρων ετάχθη κατά της παραχώρησης στρατιωτικών βάσεων στις ΗΠΑ» (το ρεπορτάζ στο «ΒΗΜΑ»).

Προκαλεί παραλήρημα «Ενα κόμμα το οποίο επί δεκαετίες υποστήριξε με φανατισμό πολλά καθεστώτα που διακρίθηκαν σε μαζικές δολοφονίες και καταστροφές κρατών (...) το σοβιετικό καθεστώς (...) χρεώνεται με κάπου 45 εκατομμύρια νεκρούς (...) ο κινέζικος κομμουνισμός χρεώνεται περίπου 100.000.000 θύματα, απεδείχθη δολοφονικότερος του σοβιετικού» (ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στο «ΒΗΜΑ»).