Στη δικομματική διελκυστίνδα μπήκε και η - κατά γενική ομολογία - κακή πορεία εκτέλεσης του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ). Ετσι με αφορμή τη χτεσινή συνεδρίαση της 9ης Επιτροπής Παρακολούθησης σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας για το Γ΄ ΚΠΣ, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ επέμεναν να ερίζουν για το ποιο κόμμα ευθύνεται για τις κακές επιδόσεις που έχουν σημειωθεί στο σύνολο των προγραμμάτων. Ομως, και τα δύο κόμματα, αποφεύγουν σαν ο διάβολος το λιβάνι να αναφερθούν στις πραγματικές αιτίες της κακοδαιμονίας, που δεν είναι άλλες από την ιδιωτικοποίηση των Κοινοτικών Πλαισίων, τις σχέσεις διαπλοκής (του ΠΑΣΟΚ αλλά και της ΝΔ) με το μεγάλο κεφάλαιο, τους χρονικούς περιορισμούς εκτέλεσης των έργων που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση, το καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης (λειτουργεί απαγορευτικά στη χρηματοδότηση των έργων) κλπ.

Τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί μέχρι τις 15 Ιούνη 2006, αποκαλύπτουν το μέγεθος των υστερήσεων. Σε σύνολο δημόσιας δαπάνης (εθνικοί και κοινοτικοί πόροι) 34,2 δισ. ευρώ, και ενώ το σύνολο των έργων θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί ως το τέλος του 2008, δεν έχουν υπογραφεί συμβόλαια για έργα ύψους 11,3 δισ. ευρώ. Οι δε απορροφούμενες δαπάνες που πραγματοποιήθηκαν από το Γενάρη του 2000 μέχρι 15 Ιούνη 2006, ανέρχονται σε 14,9 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 44% του συνόλου των πόρων και ως εκ τούτου θα πρέπει στους εναπομείναντες 31 μήνες να απορροφήσουν τα υπόλοιπα 19,3 δισ. ευρώ. Τόσο οι μεν (ΝΔ) όσο και οι δε (ΠΑΣΟΚ) καταλαβαίνουν ότι το καράβι μπατάρει. Και καθώς ο κίνδυνος να χαθούν πόροι είναι υπαρκτός, προσπαθεί ο ένας να μεταθέσει τις ευθύνες στον άλλο.

Στα πλαίσια αυτά, ο υπουργός Οικονομίας επιχείρησε να αποδόσει τις ισχνές επιδόσεις της κυβέρνησής του στις υστερήσεις του παρελθόντος και στην... απαράδεκτη κατάσταση που παρέλαβαν από το ΠΑΣΟΚ. Για πολλοστή φορά αναφέρθηκε στα προβλήματα του πλαισίου ανάθεσης και εκτέλεσης των δημοσίων έργων, όπως και στα ελλιπή συστήματα διαχείρισης και ελέγχου των έργων, που παρέλαβε η κυβέρνησή του. Με άλλα λόγια εντόπισε το όλο πρόβλημα στα θέματα διαχείρισης, αποφεύγοντας να αγγίξει την πολιτική διάσταση του θέματος.

Το θέμα αυτό καθ' εαυτό δεν ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό, δεδομένου ότι τα χρήματα των εκτελούμενων έργων καταλήγουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Αυτό που δοκιμάζεται στην προκειμένη περίπτωση, είναι οι σχέσεις της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ με την οικονομική ολιγαρχία, η οποία αγωνιά για την πορεία των έργων... Και αυτό, επιβεβαιώθηκε και με τις χτεσινές ομιλίες των στελεχών της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.