«Οπως ο Ηρακλής άλλαξε την κοίτη και τη ροή του Αχελώου ποταμού, έτσι κι ο Μάρκος Βαμβακάρης άλλαξε την κοίτη και τη ροή του ελληνικού τραγουδιού στο σύνολό του. Το (...) κατόρθωμά του έγκειται στο ότι με το ταλέντο του, αλλά βοηθημένος και από τις συγκυρίες, καθιέρωσε το μπουζούκι σαν το βασικό όργανο του λαϊκού τραγουδιού, από το 1933 και μετά, και το ανήγαγε σε σύμβολο του νεοελληνισμού (...)». Με αυτή την εισαγωγική παρομοίωση - επισήμανση, συμπυκνώνει την κρίση του για τον κορυφαίο δημιουργό του ρεμπέτικου, ο πολυγραφότατος μελετητής του λαϊκού τραγουδιού μας, Νέαρχος Γεωργιάδης στο νέο, πλούσια φωτογραφημένο, βιβλίο του «Ο Μάρκος όπως τον γνώρισα (Ο Βαμβακάρης από το Α ως το Ω)» («Σύγχρονη Εποχή»). Την πρώτη «γνωριμία» του συγγραφέα με το ρεμπέτικο, επόμενα και με τον Βαμβακάρη, του την πρόσφεραν οι παππούδες κι ο πατέρας του. Τη δεύτερη την έκανε μόνος του, στα 1965, πηγαίνοντας να γνωρίσει από κοντά τον Βαμβακάρη, στο φτωχικό του στην Κοκκινιά. Αυτή την πρώτη επαφή, τις επόμενες, τις συζητήσεις τους, την πρώτη συναυλία του Μάρκου (1966), τις απόψεις, τα τραγούδια και την πορεία του δημιουργού, μέχρι το τέλος του, «αναπλάθει» μυθ-ιστορικά το βιβλίο, που περιλαμβάνει και βασική δισκογραφία του Βαμβακάρη (επιμέλεια Αντώνη Κόντου).