Οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας είναι η άλλη διάσταση της ανελέητης επίθεσης που δέχονται οι καπνεργάτες που καταφέρνουν ακόμη να βρίσκουν δουλιά. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως π.χ. στο εργοστάσιο της «Καπνικής Μιχαηλίδη» στο Πολύκαστρο του Κιλκίς, οι καπνεργάτες παλεύουν να εισπράξουν τα δεδουλευμένα και τα επιδόματα που τους οφείλει η επιχείρηση και τα οποία υπολογίζεται ότι ανέρχονται σε 400.000 ευρώ. Αναγκάζονται να δουλεύουν απλήρωτες υπερωρίες, και Σαββατοκύριακα χωρίς να καταβάλλονται οι προβλεπόμενες προσαυξήσεις. Η ανεργία στον κλάδο είναι σαρωτική. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι από τα 47 καπνομάγαζα που λειτουργούσαν τα προηγούμενα χρόνια, και απασχολούσαν περίπου 12.000 - 15.000 καπνεργάτες, απέμειναν 5 όπου καταφέρνουν να βρουν δουλιά 3.500 με 4.000 καπνεργάτες. Στην πλειοψηφία τους δεν καταφέρνουν να εξασφαλίζουν ούτε 100 μεροκάματα το χρόνο ώστε να μπορούν στη συνέχεια να βγουν στο Ταμείο Ανεργίας.

Τα παραπάνω αναφέρθηκαν σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε χτες στη Θεσσαλονίκη με πρωτοβουλία της Ομοσπονδίας Καπνεργατών και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, που όψιμα και δημαγωγικά θυμήθηκαν τους εργαζόμενους στα καπνεργοστάσια. Οι εκπρόσωποι της ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά την επιλογή στήριξης στις πολιτικές υπεράσπισης των κεντρικών επιλογών του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων. Αφού εμφάνισαν ως μονόδρομο την πολιτική συρρίκνωσης της καπνοκαλλιέργειας και το κλείσιμο ή τη μεταφορά των εργοστασίων σε χώρες «χαμηλού κόστους», επιχείρησαν να περιορίσουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων σε αιτήματα διαχείρισης της φτώχειας και της ανεργίας μέσα από ενεργοποίηση των γνωστών προγραμμάτων που προωθεί η ΕΕ.

Στη συνέντευξη παραβρέθηκαν και τα στελέχη του ΠΑΜΕ, Γιώτα Σιδηροπούλου, πρόεδρος του «Παγκαπνεργατικού Συνδικάτου» και Σοφία Καλαντίδου, μέλος του ΔΣ του ΕΚΘ.

Ξεκαθάρισαν με τις παρεμβάσεις τους ότι μονόδρομος για τους εργάτες είναι η επιλογή της σύγκρουσης με την πολιτική της ΕΕ που υπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών και την κερδοφορία τους. Μια πολιτική που στηρίζουν και υλοποιούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και οδηγούν σε ξεκλήρισμα τους αγρότες, και τους εργαζόμενους στην ανεργία, στη φτώχεια, στην εξαθλίωση και το θάνατο μέσα στου χώρους δουλιάς. Σημείωσαν πως αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί μέσα από τη γενναία ενίσχυση της καπνοκαλλιέργειας, σε σύγκρουση με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την εφαρμογή ενιαίας κλαδικής πολιτικής καπνού που θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του κλάδου και τη λήψη μέτρων για την προστασία των άνεργων καπνεργατών και την αντιμετώπιση του συνταξιοδοτικού προβλήματος σε όφελος των εργαζομένων του κλάδου. Και σ' αυτή την κατεύθυνση πρέπει να παλέψουν ενωμένα και συντονισμένα εργάτες και αγρότες.

Με δεδομένο το δραματικό ποσοστό ανεργίας στον κλάδο και το πρόβλημα όσων εργάζονται να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν έστω και 100 μεροκάματα το χρόνο για να δικαιούνται επίδομα ανεργίας, το Παγκαπνεργατικό Συνδικάτο Βόρειας Ελλάδας απαιτεί να μπορούν οι εργαζόμενοι να βγαίνουν στη σύνταξη με 2.500 ένσημα στα 50 χρόνια και επίδομα ανεργίας 1.050 ευρώ σε όλους τους άνεργους καπνεργάτες για όσο διάστημα είναι άνεργοι.

Συγκεκριμένα, το πλαίσιο διεκδικήσεων που προβάλλει το συνδικάτο περιλαμβάνει:

• Αμεση γενναία ενίσχυση της καπνοκαλλιέργειας σε σύγκρουση με την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ. Εφαρμογή μιας ενιαίας κλαδικής πολιτικής καπνού με φορείς υλοποίησης τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς των αγροτών, ολόπλευρη ενίσχυση από το κράτους (έρευνα, καλλιεργητικά δάνεια, επιδοτήσεις, καλλιεργητικά μέσα, σπόροι, λιπάσματα, καύσιμα, αποθήκευση, κλπ.). Παρέμβαση του κράτους και των συνεταιρισμών στο κύκλωμα εμπορίας στην κατεύθυνση της εξυγίανσής του. Αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων του κλάδου και δυναμικός εξαγωγικός προσανατολισμός προς όλες τις χώρες.
• Χορήγηση επιδόματος ανεργίας με 80 ένσημα ετησίως. Στην περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος δεν καλύπτει τον παραπάνω αριθμό, το κόστος για τα υπολειπόμενα ένσημα να βαρύνει το κράτος και τους εργοδότες.
• Ριζική αλλαγή του συνταξιοδοτικού σχήματος των καπνεργατών με εξίσωσή τους με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Σε πρώτη φάση συνταξιοδότηση στα ίδια χρόνια δουλιάς (15 και 35 αντίστοιχα) αλλά με αριθμό ενσήμων που ανταποκρίνεται στις συνθήκες του κλάδου. Η νομοθετική λύση να είναι μία: να θεωρηθεί ο χρόνος της ανεργίας σαν συντάξιμος χρόνος.
• Επέκταση της υποχρέωσης των εργοδοτών να επαναπροσλαμβάνουν το 100% των καπνεργατών που εργάστηκαν τον προηγούμενο χρόνο.
• Απαγόρευση της μερικής απασχόλησης. Πενθήμερο, 7ωρο, 35ωρο, χωρίς ελαστικότητες και μείωση αποδοχών. Εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας με πιο αυστηρές ποινές, ενίσχυση των αρμόδιων ελεγκτικών υπηρεσιών και σύντομη απονομή δικαιοσύνης στις εργατικές διαφορές. Το ίδιο να ισχύσει για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας με επιβολή στους εργοδότες της υποχρέωσης να κάνουν επενδύσεις στον τομέα αυτό.
• Αύξηση του μεροκάματου με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, 1.300 ευρώ κατώτερο μισθό.