Στην πράξη άρχισαν να εφαρμόζονται οι αντιδραστικές ρυθμίσεις για τις προσλήψεις των νοσοκομειακών γιατρών που ξεκίνησαν με τη διαβόητη «μεταρρύθμιση του ΕΣΥ» του νόμου 2889/2001 και συνεχίστηκαν από τις μετέπειτα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Με τον 2889/2001 του τότε υπουργού Υγείας Αλέκου Παπαδόπουλου, καθιερώθηκε ότι για να μονιμοποιηθεί ένας γιατρός στο δημόσιο σύστημα Υγείας έπρεπε να κριθεί τρεις φορές - και όχι μια φορά με την πρόσληψή του, όπως ίσχυε μέχρι τότε. Η πρώτη κρίση γινόταν άμεσα με την πρόσληψη. Η δεύτερη μετά την πρώτη πενταετία και η τρίτη μετά τη δεύτερη πενταετία. Επί υπουργίας του Κώστα Στεφανή, καταργήθηκε η τρίτη κρίση και ο γιατρός μονιμοποιείται στο σύστημα.

Ο θεσμός των πενταετιών χρησιμοποιήθηκε για να απολυθούν δυο γιατροί στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για τους γενικούς γιατρούς Εμμανουήλ Εμμανουηλίδη και Δημήτριο Βουτυράκο, που υπηρετούν ως επιμελητές Β' στο Περιφερειακό Ιατρείο Γερακαρούς, που ανήκει στο Κέντρο Υγείας Ζαγκλιβερίου Θεσσαλονίκης. Οι θέσεις αυτές επαναπροκηρύχτηκαν για δεύτερη θητεία (δηλαδή πενταετία) και οι παραπάνω γιατροί ήταν οι μοναδικοί υποψήφιοι. Παρότι υπήρχαν υποψήφιοι, το Συμβούλιο Κρίσης Γιατρών (ΣΚΕΙΟΠΝΙ) Μακεδονίας έκρινε τις δυο θέσεις ως άγονες - δηλαδή, ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον γι' αυτές από κανέναν! Ετσι, οι δυο γιατροί απολύονται αντί της αυτονόητης μονιμοποίησής τους και στην πράξη καταργούνται και οι δυο θέσεις των γιατρών, αφού κρίθηκαν ως άγονες.

Η απόφαση αυτή προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής. Ηδη, 3.000 κάτοικοι των χωριών Γερακαρού, Βασιλούδη και Αδραμέρη του νομού Θεσσαλονίκης, με υπόμνημά τους προς τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο, απαιτούν να παραμείνουν οι δυο γιατροί στο Περιφερειακό Ιατρείο Γερακαρούς. Οι υπογράφοντες δηλώνουν ότι στο Κέντρο Υγείας Ζαγκλιβερίου λείπουν βασικές ιατρικές ειδικότητες, ελλείψεις που με την πάροδο του χρόνου πολλαπλασιάζονται, μια και οι κενές θέσεις δεν αναπληρώνονται, με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται συνεχώς οι συνθήκες περίθαλψης.