Αδύνατον να αποδοθεί, και μάλιστα συντομογραφικά, η αισθητική χαρά της όρασης και της ακοής και η ευφροσύνη νου και ψυχής που πρόσφερε η παράσταση (στο Μέγαρο Μουσικής) του παρισινού θεάτρου - όπερας «Chatelet» («Σατλέ» με την πρωτοπόρα θεματολογικά και μουσικολογικά στην εποχή της, το 18ο αιώνα) της οπερατικής κωμωδίας-μπαλέτου του Ζαν-Φιλίπ Ραμό «Les paladins» («Οι παλαδίνοι» = πλανόδιοι ιππότες). Η όπερα του Ραμό, βασισμένη στο παραμύθι του Λα Φοντέν «Το μικρό σκυλί που τίναζε από πάνω του χρήματα και πετράδια», διηγείται την προσπάθεια της νεαρής, φτωχής, ορφανής και όμορφης Αργίας να γλιτώσει από τον αναγκαστικό γάμο της με τον γέρο «προστάτη» της, τον αρπακτικό, πανίσχυρο και πλούσιο Ανσέλμ και να σμίξει με το νεαρό, γενναίο αγαπημένο της, τον πλανόδιο ιππότη Ατι. Η παράσταση του «Σατλέ» δικαίωσε τη φήμη του ως πρωτοπόρου, σήμερα, θεάτρου στη σύγχρονη ερμηνεία του λυρικού είδους. Το εκσυγχρονιστικής τόλμης, υψηλού αισθητικού γούστου, οργιαστικής φαντασίας σκηνοθεσία, εκπληκτικής ομορφιάς και πολυμορφίας χορογραφίας (με στοιχεία από ποικίλα είδη του χορού), πληθωρικά παιγνιώδους χιούμορ και αριστοτεχνικής σύμπλευσης όλων των καλλιτεχνικών συντελεστών και εκτελεστών, όπως και όλων των άλλων συμβαλλομένων στο θέαμα τεχνών (μουσικής, υποκριτικής, σκηνογραφίας, ενδυματολογίας, ψηφιακού βίντεο-αρτ, φωτισμού), σκηνικό αποτέλεσμα, ήταν «καρπός» μιας ευτυχούς συνεύρεσης πολλών και εξαιρετικών ταλέντων, με πρωτεργάτες τους Ζοζέ Μονταλβό και Ντομινίκ Ερβιέ (χορογραφία-σκηνοθεσία).