Παρεμβαίνοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Θεωνάς, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στη συζήτηση σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων στο ηλεκτρονικό εμπόριο, σημείωσε τα παρακάτω:

«Ούτε το γράμμα, η νομική βάση, ούτε, πολύ περισσότερο, το πνεύμα του τρόπου της ανάπτυξης και εξάπλωσης του ταχύτατα εξελισσόμενου ηλεκτρονικού εμπορίου συνηγορούν στην προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και της ιδιωτικής ζωής των πολιτών, αλλά, αντίθετα, προκαλούν μεγάλη και σοβαρή ανησυχία, όχι μόνο για τον ακρωτηριασμό και την αναδιάρθρωση της ίδιας της αγοράς και του εμπορίου, αλλά και για την εντατικοποίηση της προσπάθειας αφαίρεσης των δικαιωμάτων των πολιτών, την υποταγή τους στην τεχνολογία, στους άγριους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς και τη μετατροπή της προσωπικής τους ζωής, αλλά και της ίδιας της υπόστασής τους σε φθηνή και εύπλαστη πρώτη ύλη δημιουργίας κέρδους.

Η εφαρμογή των καινοτομιών της τεχνολογίας, και πολύ περισσότερο αυτών της εντυπωσιακής και ραγδαίας ανάπτυξης της κοινωνίας της πληροφορίας, θα επιφέρει βαθύτατες τομές στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Εκτός από τις τεράστιες δυνατότητες που διανοίγονται, οι κίνδυνοι καταχρήσεων που ελλοχεύουν, μας καλούν και μας υποχρεώνουν να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, όσον αφορά στην προτεραιότητα του ανθρώπινου παράγοντα και στο σεβασμό θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών.

Για μας, η εξέλιξη και η τεχνολογία δεν είναι δυνατό να ανακοπούν, αλλά ούτε και να αναπτύσσονται ερήμην του ανθρώπου και των αναγκών του και, σε καμία περίπτωση, να απαξιώνουν τις πολιτιστικές αξίες και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, επιτιθέμενες σε βασικά και αναφαίρετα δικαιώματα, όπως είναι αυτό του απαραβίαστου της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων.

Οι προτάσεις και οι πολιτικές, που άπτονται του ηλεκτρονικού εμπορίου και τα μέτρα που προωθούνται για τη στήριξή του, χαρακτηρίζονται από την άκρως μονοδιάστατη αντίληψη του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας. Προωθητική δύναμη αυτής της πολιτικής είναι τα τεράστια και συνεχώς διογκούμενα ποσά που διατίθενται και διακινούνται, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών του τομέα, ώστε να αφαιρεθούν τα όποια προσκόμματα εμποδίζουν την ταχύτατη αναπροσαρμογή τους στις ραγδαίες εξελίξεις μιας τέτοιας αγοράς, ώστε να αποκομίζουν τεράστια, γρήγορα κέρδη και επιρροή.

Το προτεινόμενο κοινωνικό μοντέλο, που διαπνέει τα κείμενα και τις προτάσεις της ΕΕ, στηρίζεται και στηρίζει σθεναρά τον άκρατο ανταγωνισμό και τη διόγκωση του υπερκέρδους. Η αντίληψη αυτή δεν αποτελεί εχέγγυο, αλλά κατάφωρη απειλή για το μέλλον της κοινωνίας και του ανθρώπου: Αβεβαιότητα, ανασφάλεια, ρήξη με τις ίδιες του τις ανάγκες, κατηγοριοποίηση των πολιτών και των εργαζομένων, που δε θα διαμορφώνουν πλέον το περιβάλλον τους, αλλά θα διαμορφώνονται από αυτό, ώστε να εξυπηρετούν, με τον καλύτερο, ταχύτερο και φθηνότερο τρόπο, αυτούς που το ορίζουν.

Ο όρος "επαρκής προστασία", που χρησιμοποιείται στην έκθεση, για μας, μεταφράζεται ως υπό συνεχή, κατά το δοκούν, αίρεση και στρέβλωση της έννοιας της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, όταν ως αποτρεπτικά μέτρα και δικλείδες ασφαλείας αναγορεύονται κυρώσεις και αποζημιώσεις για την παραβίαση θυρών, που έχουν ανοιχτεί διάπλατα. Τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών της ΕΕ κυκλοφορούν ήδη στις τρίτες χώρες, χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο, χωρίς να μας είναι καν γνωστό το μέγεθος των ήδη διαπραχθέντων αυθαιρεσιών. Οταν με το σύστημα ηλεκτρονικής παρακολούθησης Echelon είναι διαπιστωμένη η, απ' έξω κι από μακριά, κατάφωρη παραβίαση κάθε δημοκρατικού ελέγχου, η εκτεταμένης κλίμακας παρακολούθηση και κατασκοπία των αμερικανικών πολυεθνικών σε βάρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, του συνόλου της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής δραστηριότητας των κρατών - μελών και της ιδιωτικής ζωής των πολιτών της Ενωσης, είναι, το λιγότερο, υποκριτικό να προσεγγίζουμε το τεράστιο αυτό θέμα εξ απαλών ονύχων και με ευχολόγια.

Το υπάρχον προστατευτικό πλαίσιο και οι προτεινόμενες τυποποιημένες συμβατικές ρήτρες είναι ανεπαρκέστατες, διάτρητες και αναποτελεσματικές. Δε νοείται και δεν υφίσταται επίκληση καλών προθέσεων στο στυγνό ανταγωνισμό και στη μονοκρατορία του κέρδους. Μόνο κατ' ευφημισμό θα αποτολμούσαμε να ονομάσουμε «ασφαλή λιμένα» το λημέρι των ασύδοτων μονοπωλίων, των οποίων η ταχύτατη διαμόρφωση, η επέκταση και απρόσκοπτη δράση διευκολύνεται στον επερχόμενο ακραιφνή ιμπεριαλισμό του κυβερνοχώρου».