Ατελείωτες - και κατά κανόνα σκόπιμες, παρά την προσπάθεια να αποδοθούν μόνο στη γραφειοκρατία - είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα που προέρχονται ή εργάστηκαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες ακόμα και σε ό,τι αφορά την κατοχύρωση και αναγνώριση στοιχειωδών δικαιωμάτων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Ευτυχίας Αγά, η οποία έχει πτυχίο μαιευτικής από την Πολωνία και δουλεύει εδώ και είκοσι χρόνια σε παιδικούς σταθμούς -αρχικά κρατικούς και μετέπειτα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η εργαζόμενη έκανε πρόσφατα αίτηση στο αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο, για να καταλάβει τη θέση της προϊσταμένης σε έναν από τους παιδικούς σταθμούς του Δήμου Περιστερίου. Η πλειοψηφία του Υπηρεσιακού Συμβουλίου έκρινε ότι δεν είναι ικανή γι' αυτή τη θέση γιατί, μεταξύ άλλων, «έχει λίγα επιμορφωτικά προγράμματα» -όπως σημειώνεται στη σχετική εισήγηση - αλλά και επειδή «ο τίτλος σπουδών της Αγά είναι Μαιευτικής Πολωνίας».

Πρόκειται για έναν απαξιωτικό χαρακτηρισμό που δεν αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο και επιπλέον δεν έχει καμιά υπόσταση, καθώς το πτυχίο της είναι αναγνωρισμένο. Ωστόσο, το Υπηρεσιακό Συμβούλιο θεώρησε ότι τα πτυχία από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δεν είναι ισότιμα με τα άλλα. Τέλος, ψευδώς αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο ότι η απόφαση ήταν ομόφωνη, καθώς πιο κάτω σημειώνεται το εξής οξύμωρο: Το μέλος του Υπηρεσιακού Συμβουλίου Π. Κυριακοπούλου συμφώνησε με το σύνολο της εισήγησης, αλλά εκφράζει τη διαφωνία της για τη μη επιλογή της Αγά Ευτυχίας!

Ο «Ρ» επικοινώνησε με τον πρόεδρο του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, Μανώλη Γιωνά, ο οποίος δήλωσε ότι γνώριζε τη χρήση του συγκεκριμένου κριτηρίου και ζήτησε ...επίσημο έγγραφο αίτημα για περισσότερες απαντήσεις.