ΑΓΚΥΡΑ. --

Μια μάλλον άγνωστη οργάνωση, η Τουρκική Ταξιαρχία Εκδίκησης, ανέλαβε χτες την ευθύνη για την προχτεσινή πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στο Ντιάρμπακιρ, που ο δήμαρχος της κουρδικής πόλης Οσμάν Μπαϊντεμίρ όσο και η Kongra-Gel, οργάνωση που εδρεύει στην Ευρώπη και θεωρείται η πολιτική «φωνή» του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος, χαρακτήρισαν ως «προβοκάτσια του παρακράτους». Η οργάνωση, ακαθόριστης πολιτικής ταυτότητας αλλά από την πράξη και τη φρασεολογία της καταφανώς ακροδεξιά, και ενδεχομένως «παράγωγη» των «Γκρίζων Λύκων» ή των μυστικών υπηρεσιών, που πάντα τα πήγαιναν καλά σε κάτι τέτοια, ανέφερε ότι «θα παίρνει εκδίκηση για κάθε στρατιώτη που πέφτει νεκρός από τη δράση Κούρδων αυτονομιστών», σύμφωνα με το κρατικό αμερικανικό ραδιοφωνικό σταθμό Voice of America.

Τα πράγματα μοιάζουν να εκτραχύνονται ακόμη περισσότερο στην Τουρκία, όσον αφορά το Κουρδικό, καθώς η τουρκική κυβέρνηση, αρνούμενη να αντικρίσει την πραγματικότητα απέδωσε την ευθύνη για την ενέργεια στους «τρομοκράτες» - όπως αποκαλεί τους Κούρδους αυτονομιστές - ενώ τόσο η ίδια όσο και ο στρατός εξακολουθούν να πιέζουν τις ΗΠΑ για το θέμα. Ο «ειδικός απεσταλμένος» της κυβέρνησης Μπους για το κουρδικό πρόβλημα στην Τουρκία, πτέραρχος ε.α. Τζόσεφ Ράλστον, υιοθέτησε πάντως ως συνήθως μια «διαφορετική» στάση, καλώντας για πολιτικής υφής και κατεύθυνσης μέτρα - τροφοδοτώντας τις παράνοιες μέρους της τουρκικής άρχουσας τάξης.

Φυσικά, ο Ράλστον επανέλαβε ότι χρειάζονται «ορατά» μέτρα, για να πειστούν οι Τούρκοι, οι Αμερικανοί και οι Ιρακινοί ότι «η απειλή της τρομοκρατίας αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα», ωστόσο αυτό καμιά σχέση δεν έχει με αυτό που σκέπτεται η Ουάσιγκτον. Πρώτιστη σημασία αποδίδεται από την κυβέρνηση Μπους στη διατήρηση της «ηρεμίας» στον κουρδικό θύλακα του Ιράκ, τη μόνη περιοχή όπου η αντικατοχική αντίσταση δεν είναι τόσο ισχυρή, μια δυνητική βάση για μυστικές επιχειρήσεις εναντίον του Ιράν ή - αν η περίοδος αντιτρομοκρατικού «μέλιτος» με τη Δαμασκό δε διαρκέσει - της Συρίας. Το τελευταίο που θα ήθελαν οι Αμερικανοί είναι μια ενδοκουρδική σύρραξη ή μια εκτεταμένη τουρκική εισβολή στο βόρειο Ιράκ, και αυτό πιθανότατα είναι το πραγματικό «μήνυμα» της επίσκεψης Ράλστον.