Ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας (ΔΣΕ) έκανε έναν τιτάνιο αγώνα όπου αντιπαρατέθηκε η ένοπλη μαζική λαϊκή πάλη με την ένοπλη και θεσμική κρατική βία. Μια τέτοια σύγκρουση απαιτούσε άλλου τύπου οργάνωση και διαμόρφωση των συνειδήσεων των λαϊκών αγωνιστών. Χρειάζονταν μαχητές που να σκέφτονται δημιουργικά και να εκτελούν συνειδητά, πειθαρχημένα και συλλογικά. Χρειαζόταν λαϊκοδημοκρατική λειτουργία στο ΔΣΕ που προετοίμαζε την άλλη, την ανώτερη κοινωνία. Πυρήνας αυτής της οργάνωσης ήταν η Δημοκρατική Συνέλευση της διμοιρίας. Ο «Ριζοσπάστης» αναδημοσιεύει σήμερα από το περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός» το άρθρο «Η λειτουργία της Δημοκρατικής Συνέλευσης», που αποκαλύπτει ακριβώς πώς οι μαχητές του ΔΣΕ εξασφάλιζαν την πραγματική δημοκρατία στις γραμμές τους. Τώρα, οι άνθρωποι που αναδείχνονταν ηγέτες σ' αυτούς τους πυρήνες του επαναστατικού στρατού είχαν ορισμένα χαρακτηριστικά που τους διέκριναν τόσο στις ώρες της μάχης όσο και της ανάπαυλας, που έπρεπε να εξασφαλίζουν τη συλλογική, ομαλή, πειθαρχημένη και αποτελεσματική λειτουργία της ομάδας. Για να μπορέσουμε εύστοχα σήμερα να παρακολουθήσουμε τις απαιτήσεις που είχε ο ΔΣΕ από τους ομαδάρχες, αναδημοσιεύουμε πάλι από το περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός» το άρθρο «Ο ρόλος του ομαδάρχη στο ΔΣΕ».