Και μετά, τι; | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

Και μετά, τι;

Γέμισε ο χάρτης γαλάζια και πράσινα στίγματα μιας «απολιτικοποίητης» εκλογής με δόλωμα τις λαμπερές προσωπικότητες - απαραίτητο προσόν για μελλοντικούς διαχειριστές της δικομματικής πολιτικής. Γέμισε, λοιπόν, ο χάρτης γαλάζια και πράσινα στίγματα. Και μετά, τι; Μια από τα ίδια. Με κατάθλιψη ίσως θα πεις πως μια ακόμα ευκαιρία πήγε χαμένη. Οι δαγκάνες του δικομματισμού, με τους μηχανισμούς του και την απλόχερη βοήθεια των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (διάβαζε Επιβολής), έκαναν και πάλι το ...θαύμα τους. Το μικρόβιο του δικομματισμού αποδείχτηκε περισσότερο ισχυρό, απ' την αντιβίωση των καθημερινών και συνεχώς εντεινόμενων λαϊκών προβλημάτων.

Μόνη, αλλά σημαντική αχτίδα φωτός, η άνοδος των αγωνιστικών ψηφοδελτίων στην υπερνομαρχία της Αθήνας - Πειραιά, όπως και σε μια σειρά άλλες νομαρχίες. Κι από κοντά, η ανάλογη άνοδος στο Δήμο της Αθήνας, η επανακατάκτηση του Δήμου Νίκαιας και μια σειρά αποτελέσματα σε άλλους δήμους, που στέλνουν σήματα αγωνιστικής προοπτικής, παρά κι ενάντια στις αντίξοες συνθήκες και τις μεγάλες δυσκολίες.

Και τώρα, τι γίνεται; Σίγουρα, οι ωραίες προεκλογικές αφίσες, με τις λουλουδιασμένες πόλεις, θα περάσουν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα, καθώς το πιάτο του άνεργου είναι άδειο και το βλέμμα του πεινασμένου του παιδιού παραμένει θλιμμένο. Καθώς ακόμη και το παιχνίδι στην ανύπαρκτη αλάνα είναι ουτοπία και το σχολειό της γειτονιάς είναι κλειδωμένο από την αναλγησία και αλαζονεία της κυβέρνησης. Ανασφάλεια στην Υγεία και την Πρόνοια και φόβος, καθώς είναι ορατή η απειλή για την επιμήκυνση του χρόνου συνταξιοδότησης. Οπου βρεθείς κι όπου σταθείς, οι ουρές είναι ατέλειωτες. Για να κλείσεις ένα ραντεβού στο ΙΚΑ με το «184», πρέπει να περιμένεις ένα, δυο και τρεις μήνες. Η αγορά είναι απλησίαστη, καθώς κυριαρχούν η ακρίβεια και η ασύδοτη κερδοσκοπία. Οι ζητιάνοι στους δρόμους, στις εκκλησίες και τα νεκροταφεία πληθαίνουν κι είναι να ντρέπεσαι που ζεις και τα βλέπεις!

Πάλι θα δείρει τ' ακρογιάλι ο άνεμος. Κι αλί και τρις αλί, μη βρέξει, μη χιονίσει, μην πέσει καύσωνας, μην πιάσει φωτιά... Καμιά πρόληψη, κανένα αντιπλημμυρικό έργο, καμιά ευαισθησία και συμπαράσταση, κορόνες μόνον υποκρισίας, αρκεί να περάσει το φορτηγό του Δήμου να μαζέψει τα σκουπίδια - κάτι είναι κι αυτό - μα δε συμβαίνει πάντα και πάντοτε η χωματερή είναι υπερφορτωμένη και το πρόβλημα παραμένει άλυτο.

Αντικειμενικοί στόχοι επετεύχθησαν. Απαντες νικητές ...άπαντες θριαμβευτές. Αρκεί που ο χάρτης γέμισε πράσινα και γαλάζια στίγματα. Και μετά, τι; Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε. Θα μας ξαναθυμηθούν πάλι ύστερα από τέσσερα χρόνια, με τις υποσχέσεις, τις φανφάρες και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.

Οι άνεργοι θα παραμείνουν άνεργοι με πάρα πολύ μικρές πιθανότητες εργασιακής αποκατάστασης. Οι απεργοί θα συνεχίσουν την απεργία τους, αντιμέτωποι με τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και την κυβερνητική αναλγησία. Το μεροκάματο θα παραμείνει μικρό και δε θα φτάνει. Η ανισότητα, η εκμετάλλευση και η αδικία θα συνεχίζονται... Και μόνο το ΚΚΕ και οι σύμμαχοί του, το ΠΑΜΕ και οι ταξικές δυνάμεις, θα βρίσκονται διαρκώς στα μετερίζια του αγώνα για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων και δικαίων της εργατικής τάξης.

Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ