Και μόνο το γεγονός ότι εν μέσω κινητοποιήσεων όλων σχεδόν των φορέων της εκπαίδευσης, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ πήραν μια πρωτοβουλία «κοινωνικού διαλόγου» αποτελεί πρόκληση. Είναι σα να λένε: Τώρα ας σταματήσουν οι κινητοποιήσεις και αντί για μνημόσυνο του αγώνα, ας κάνουμε όλοι μαζί έναν ωραίο «διάλογο»! Αντί να αναλάβουν τις ευθύνες τους και ειδικά τώρα να στηρίξουν τους αγώνες (θυμίζουμε ότι η ΓΣΕΕ δεν έχει κηρύξει ούτε μια 24ωρη απεργία από τότε που ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις), αντί να ενισχύσουν την ανάγκη συνέχισης και ενδυνάμωσης των κινητοποιήσεων για την Παιδεία, νοιάζονται μόνο για το πώς θα βάλουν ταφόπλακα. Αλλά η ουσία αυτής της «πρωτοβουλίας» δεν έγκειται μόνο στο «προβοκάρισμα» των κινητοποιήσεων.

Οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συνέταξαν μια επιστολή - κάλεσμα στο «διάλογο» που την αποστέλλουν στους αρχηγούς όλων των κομμάτων και τους προέδρους της ΚΕΔΚΕ και της ΕΝΑΕ. Μα, αλήθεια, τόσο καιρό - πριν από το καλοκαίρι ακόμα - που η Παιδεία είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, δεν έτυχε οι «φωτισμένες» πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να ακούσουν τις θέσεις των κομμάτων; Τόσες συζητήσεις στη Βουλή, καθημερινές δημόσιες τοποθετήσεις πολιτικών όλων των κομμάτων, αλλά και συγκεκριμένη δράση κάθε κόμματος, κάθε πολιτικού χώρου μέσα στους τόπους δουλιάς... Από όλα αυτά δεν έτυχε να ακούσουν τίποτα οι συνομοσπονδίες; Πρέπει να στηθεί νέο τραπέζι «διαλόγου»;

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ίδιο το κείμενο της επιστολής των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. «...Η έντονη κινητικότητα του κεφαλαίου και της εργασίας αναδεικνύονται σε κρίσιμα πολιτικά και κοινωνικά διακυβεύματα... Η εκπαίδευση, η διά βίου εκπαίδευση και η κατάρτιση συναρθρώνονται σε μια ολότητα, εντός της οποίας συνυπάρχουν στόχοι (κοινωνικοί και οικονομικοί) ανάπτυξης... Η ανανέωση των πολιτικών για την εκπαίδευση προϋποθέτει... μέτρα και μεταρρυθμίσεις που δεν ακυρώνουν την επιλεγείσα στρατηγική κατεύθυνση»...

Σα να διαβάζεις κείμενο της ΕΕ για την εκπαίδευση! Υμνοι στην «κατάρτιση» και στο «διά βίου» κυνήγι δεξιοτήτων, αναγωγή του στόχου του κεφαλαίου για αύξηση της «κινητικότητας» σε «διακύβευμα» ολόκληρης της κοινωνίας, και το σπουδαιότερο: Μιλάει για στρατηγική κατεύθυνση που δεν πρέπει να ακυρωθεί... Δηλαδή, ζητάνε να συρθεί το κίνημα σε ένα «διάλογο» υπέρ όλων αυτών ενάντια στα οποία διαδηλώνει! Η στρατηγική που υπερασπίζονται η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ και η οποία ζητούν να μην ακυρωθεί είναι η στρατηγική της Λισαβόνας, της Μπολόνια, της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Κλείνοντας την επιστολή, σημειώνουν ότι «η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ... δεν μπορούν να ενοχοποιηθούν ούτε για σκοπιμότητες, ούτε "κρυφές ατζέντες" στη διοργάνωση ενός τέτοιου διαλόγου». Θα συμφωνήσουμε. Η σκοπιμότητα του εγχειρήματός τους δεν υποκύπτει σε «μικροκομματικά» συμφέροντα. Εχουν στρατηγικό στόχο την προώθηση των αναδιαρθρώσεων σε βάθος χρόνου, ανεξάρτητα με το αν θα είναι στην κυβέρνηση η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ. Ούτε φυσικά έχουν «κρυφές ατζέντες». Την ατζέντα της ΕΕ, την ατζέντα του κεφαλαίου βάζουν στο «τραπέζι του διαλόγου τους» και αυτήν προωθούν.