- Η ΚΝΕ ξεκινά αυτές τις μέρες μια καμπάνια ενημέρωσης των χιλιάδων νέων, που εργάζονται στα λεγόμενα "φαστφουντάδικα". Τι ώθησε την Οργάνωση να παρέμβει στο χώρο αυτού του είδους των μαγαζιών, που απασχολούν κυρίως νέους;

- Ο πρώτος λόγος είναι ακριβώς το γεγονός ότι στα "φαστφουντάδικα" το σύνολο των εργαζομένων είναι νέοι σε ηλικία και είναι φυσιολογικό η ΚΝΕ να προσανατολίζει τη δράση της εκεί. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι κύρια, γιατί εκεί παρατηρείται, στον πιο αισχρό βαθμό, η προσπάθεια να εφαρμοστούν οι "νέες", "ελαστικές" εργασιακές σχέσεις, που προτείνουν η Ευρωπαϊκή Ενωση και ο ΣΕΒ και υλοποιεί η ελληνική κυβέρνηση.

Η μερική απασχόληση, η δουλιά χωρίς ασφάλιση, ο αυταρχισμός, η πολύωρη ορθοστασία, η δημιουργία εσωτερικών κανονισμών, που απαγορεύουν ακόμα και τη δημιουργία σχέσεων ανάμεσα στους εργαζόμενους, είναι καθεστώς σε αυτούς τους χώρους. Οσο κι αν είναι προσωρινή λύση για τους νέους να εργάζονται εκεί, φαίνεται σαν να τους "εκπαιδεύουν" στο αντιδραστικό μοντέλο που θέλουν να εφαρμόσουν γενικά στην κοινωνία: Εργαζόμενους καλοντυμένους, χαμογελαστούς, με ταμπελάκια στο πέτο, ανίκανους να αντιδράσουν στα σχέδιά τους, για υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων, για αύξηση των κερδών τους.

- Στο φυλλάδιο που διακινείτε στους χώρους αυτούς, αναφέρεται ένας στίχος τραγουδιού: "Για ένα κομμάτι ψωμί δε φτάνει μόνο η δουλιά". Τι άλλο λέτε στους νέους αυτούς ότι χρειάζεται;

- Ενας από τους στόχους της ΚΝΕ, που θέλουμε να "βγει" από αυτήν την πρωτοβουλία, είναι να αναδείξουμε στους εργαζόμενους νέους την αναγκαιότητα της συλλογικής δράσης, του συλλογικού αγώνα, ενάντια σε όλους αυτούς, που σήμερα πλουτίζουν από τη δική μας εργασία. Να πούμε ότι, εκτός από το ψεύτικο χαμόγελο, υπάρχει και η ανάγκη να ζήσουμε σαν νέοι.

Είναι ένα κάλεσμα, να οργανωθούν στο σωματείο τους, κόντρα στα πρότυπα που υπαγορεύει ο ατομικισμός, το πρότυπο της υποταγής που τους προτείνουν όλοι οι άλλοι. Τους λέμε ότι όσο προσωρινή λύση κι αν είναι γι' αυτούς η δουλιά στα "φαστφουντάδικα", οι συνθήκες εργασίας που βιώνουν εκεί θα γενικευτούν, εκτός αν δεν τους αφήσουμε εμείς να το κάνουν.

- Τι θέλει, τελικά, να πετύχει η ΚΝΕ μέσα από αυτήν την καμπάνια και πώς θα το καταφέρει;

- Αυτή η καμπάνια θα ξεκινήσει πανελλαδικά από αυτήν κιόλας τη βδομάδα με εξορμήσεις σε τέτοια μαγαζιά. Στόχος μας είναι να έρθουμε σε επαφή με τους νέους που εργάζονται στους χώρους αυτούς. Να τους γνωρίσουμε και να μας γνωρίσουν. Να τους δείξουμε ότι είμαστε δίπλα τους και ότι μαζί μπορούμε να βάλουμε φραγμό στον αυταρχισμό και τις ορέξεις της εργοδοσίας. Να τους δείξουμε ότι υπάρχει και ο άλλος δρόμος, ο δρόμος του αγώνα και της αντεπίθεσης, ο δρόμος, που η ΚΝΕ και το κόμμα μας, το ΚΚΕ, προτείνουν. Πως ο συμβιβασμός με το παλιό και την υποταγή δε μας ταιριάζει. Θέλουμε, η πρώτη μας αυτή συνάντηση με αυτό το κομμάτι της νεολαίας να ανανεωθεί στους μικρούς και τους μεγάλους αγώνες που έρχονται, για τη νεολαία και τους εργαζόμενους.

Μ. Κ.