ΒΙΒΛΙΟ

"Θάλασσα της Θαλάσσης"

Το βασικό γνώρισμα του βιβλίου του Γιάννη Καραμήτσου, με σκίτσα του Μιχάλη Νικολινάκου, είναι η έκφραση της μεγάλης αγάπης του συγγραφέα για την ιδιαίτερη Πατρίδα του, την Υδρα και τους ανθρώπους της. Μιλάει για τις σπιτικές ναυτικές κασέλες του νησιού, τον υδραίικο καπαμά, το κυδωνάτο, τα καλτσούνια, τ' αμυγδαλωτά. Το μόνο του παράπονο είναι που βλέπει την παραλία της σημερινής τουριστικής Υδρας κακοποιημένη σαν ένα κακόγουστο θεατρικό σκηνικό. Κι ακόμη, που δεν καπνίζουν πια οι καμινάδες και δε μυρίζουν τα σοκάκια καμένο ξύλο. Δεν καβουρδίζουν πια τον καφέ στα ξύλα. Μπήκαν οι ηλεκτρικές συσκευές. Εξαφανίστηκαν κι οι τσιγγάνικοι μύλοι που άλεθαν οι Υδραίισσες τα ζεστά κι ευωδιαστά σπυριά. Χάθηκαν και τα σφουγγαράδικα, μαζί χάθηκε κι η ομορφιά των καϊκιών με τις σκαλιστές πλώρες, με ζωγραφισμένα πρόσωπα, όπως η κοπέλα με τα ξανθά ξέπλεκα μαλλιά, το ψάρι που 'χε μάτια τα δύο όκκια*. Χάθηκαν και τα ναυτόπουλα, που δεν παίρνουν πια το δρόμο της θάλασσας, αλλά το δρόμο του ευκαιριακού σερβιτόρου στις καφετερίες του νησιού.

Ο Πειραιάς, η δεύτερη πατρίδα του Γ. Καραμήτσου, δίνει το "παρών" του, με το χρονογράφημα "Κάτω στα Λεμονάδικα" που αποτελούσαν τότε το "στρατηγείο των Λαχανάδων και των παιδιών της μπάτσικας".

Ο Γιάννης Καραμήτσος, από τους πρώτους δημοσιογράφους που καθιέρωσαν πριν από μερικές δεκαετηρίδες το ναυτιλιακό ρεπορτάζ στο κρατικό ραδιόφωνο, κάνοντας κύρια καριέρα στον περιοδικό ναυτιλιακό Τύπο και στις εφημερίδες, κυκλοφόρησε φροντισμένη έκδοση με 48 "χρονογραφήματα ή αχρονογραφήματα", που τα περισσότερα δημοσιεύτηκαν στην παλιά "Αθηναϊκή" του Παπαγεωργίου. Τότε κάλυπτε το ρεπορτάζ του Πειραιά και το ναυτιλιακό, με διευθυντές και αρχισυντάκτες κορυφαίους στο επάγγελμα, όπως ο Γ. Βαβαρέτος, ο Γ. Καράτζας, ο Δ. Πουρνάρας, ο Α. Στάγκος, ο Θ. Βώκος.

Δημήτρης ΣΕΡΒΟΣ

* Οκκια είναι τα δύο ανοίγματα στην πλώρη για τις άγκυρες.